[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Jump to content

kitab

From Wiktionary, the free dictionary

Afar

[edit]
Kitab.

Etymology

[edit]

Borrowed from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kiˈtab/ [kɪˈtʌb]
  • Hyphenation: ki‧tab

Noun

[edit]

kitáb m (plural kitoobá f)

  1. book

Usage notes

[edit]
  • Some speakers might use kitáb only in reference to the Quran.

Declension

[edit]
Declension of kitáb
absolutive kitáb
predicative kitáaba
subjective kitáb
genitive kitáb
Postpositioned forms
l-case kitáabal
k-case kitáabak
t-case kitáabat
h-case kitáabah

Synonyms

[edit]

References

[edit]
  • E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “kitab”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN
  • Mohamed Hassan Kamil (2015) L’afar: description grammaticale d’une langue couchitique (Djibouti, Erythrée et Ethiopie)[2], Paris: Université Sorbonne Paris Cité (doctoral thesis)

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic китаб
Abjad کتاب

Etymology

[edit]

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ciˈtɑb], [t͡ʃiˈtɑb]
  • Audio:(file)
  • (Ganjabasar) IPA(key): [ctʰaf]

Noun

[edit]

kitab (definite accusative kitabı, sound plural kitablar, broken plural kütüb)

  1. book
    kitab oxumaqto read a book
    oxunması zəruri olan kitabların siyahısılist of must-read books

Declension

[edit]
    Declension of kitab
singular plural
sound broken
nominative kitab
kitablar
kütüb
definite accusative kitabı
kitabları
kütübü
dative kitaba
kitablara
kütübə
locative kitabda
kitablarda
kütübdə
ablative kitabdan
kitablardan
kütübdən
definite genitive kitabın
kitabların
kütübün
    Possessive forms of kitab
nominative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabım kitablarım kütübüm
sənin (your) kitabın kitabların kütübün
onun (his/her/its) kitabı kitabları kütübü
bizim (our) kitabımız kitablarımız kütübümüz
sizin (your) kitabınız kitablarınız kütübünüz
onların (their) kitabı or kitabları kitabları kütübü
accusative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımı kitablarımı kütübümü
sənin (your) kitabını kitablarını kütübünü
onun (his/her/its) kitabını kitablarını kütübünü
bizim (our) kitabımızı kitablarımızı kütübümüzü
sizin (your) kitabınızı kitablarınızı kütübünüzü
onların (their) kitabını or kitablarını kitablarını kütübünü
dative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabıma kitablarıma kütübümə
sənin (your) kitabına kitablarına kütübünə
onun (his/her/its) kitabına kitablarına kütübünə
bizim (our) kitabımıza kitablarımıza kütübümüzə
sizin (your) kitabınıza kitablarınıza kütübünüzə
onların (their) kitabına or kitablarına kitablarına kütübünə
locative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımda kitablarımda kütübümdə
sənin (your) kitabında kitablarında kütübündə
onun (his/her/its) kitabında kitablarında kütübündə
bizim (our) kitabımızda kitablarımızda kütübümüzdə
sizin (your) kitabınızda kitablarınızda kütübünüzdə
onların (their) kitabında or kitablarında kitablarında kütübündə
ablative
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımdan kitablarımdan kütübümdən
sənin (your) kitabından kitablarından kütübündən
onun (his/her/its) kitabından kitablarından kütübündən
bizim (our) kitabımızdan kitablarımızdan kütübümüzdən
sizin (your) kitabınızdan kitablarınızdan kütübünüzdən
onların (their) kitabından or kitablarından kitablarından kütübündən
genitive
singular plural
sound broken
mənim (my) kitabımın kitablarımın kütübümün
sənin (your) kitabının kitablarının kütübünün
onun (his/her/its) kitabının kitablarının kütübünün
bizim (our) kitabımızın kitablarımızın kütübümüzün
sizin (your) kitabınızın kitablarınızın kütübünüzün
onların (their) kitabının or kitablarının kitablarının kütübünün

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • kitab” in Obastan.com.

Cebuano

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: ki‧tab

Verb

[edit]

kitab

  1. to gabble; to talk fast, idly, foolishly, or without meaning

Indonesian

[edit]

Etymology

[edit]

From Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, book).[1]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kitab (plural kitab-kitab, first-person possessive kitabku, second-person possessive kitabmu, third-person possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material).
    Synonyms: buku, pustaka
  2. holy book, sacred writing, scripture.
    Synonym: kitab suci
  3. code, body of law.

Usage notes

[edit]

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Erwina Burhanuddin, Abdul Gaffar Ruskhan, R.B. Chrismanto (1993) Penelitian kosakata bahasa Arab dalam bahasa Indonesia [Research on Arabic vocabulary in Indonesian]‎[1], Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, →ISBN, →OCLC

Further reading

[edit]

Maguindanao

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Malay kitab, from Arabic كِتَاب (kitāb, book).

Pronunciation

[edit]
  • (Standard Maguindanaon) IPA(key): /ˈkitab/ [ˈki.ʈʌb]
  • Rhymes: -itab
  • Syllabification: ki‧tab

Noun

[edit]

kitab

  1. book
    Synonym: libru

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic كِتَاب (kitāb, book), from the root ك ت ب (k-t-b), related to writing.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kitab (Jawi spelling کتاب, plural kitab-kitab, informal 1st possessive kitabku, 2nd possessive kitabmu, 3rd possessive kitabnya)

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Usage notes

[edit]

Regularly used to mean a religious book or a book of law.

Synonyms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Indonesian: kitab
  • Maranao: kitab

Maranao

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Malay kitab (book), from Arabic كِتَاب (kitāb)

Noun

[edit]

kitab

  1. law; rule

Derived terms

[edit]

Naga Pidgin

[edit]

Etymology

[edit]

From Classical Persian کتاب (kitāb) possibly via Bengali কিতাব (kitab).

Noun

[edit]

kitab

  1. book

Rohingya

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

Noun

[edit]

kitab

  1. book (collection of sheets of paper bound together containing printed or written material)

Salar

[edit]

Noun

[edit]

kitab

  1. book

References

[edit]
  • Potanin, G.N. (1893) “китаб”, in Тангутско-Тибетская окраина Китая и Центральная Монголия (in Russian), page 430

Tat

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Azerbaijani kitab.

Noun

[edit]

kitab

  1. book

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

kitab

  1. Misspelling of kitap (book).

Yakan

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Arabic كِتَاب (kitāb, book)

Noun

[edit]

kitab

  1. holy book