[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Jump to content

dokazać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ kazać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈka.zat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -azat͡ɕ
  • Syllabification: do‧ka‧zać

Verb

[edit]

dokazać pf (imperfective dokazywać)

  1. (transitive) to achieve, to accomplish [with genitive]
    Synonyms: dokonać, osiągnąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of dokazać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dokazać
future tense 1st dokażę dokażemy
2nd dokażesz dokażecie
3rd dokaże dokażą
impersonal dokaże się
past tense 1st dokazałem,
-(e)m dokazał
dokazałam,
-(e)m dokazała
dokazałom,
-(e)m dokazało
dokazaliśmy,
-(e)śmy dokazali
dokazałyśmy,
-(e)śmy dokazały
2nd dokazałeś,
-(e)ś dokazał
dokazałaś,
-(e)ś dokazała
dokazałoś,
-(e)ś dokazało
dokazaliście,
-(e)ście dokazali
dokazałyście,
-(e)ście dokazały
3rd dokazał dokazała dokazało dokazali dokazały
impersonal dokazano
conditional 1st dokazałbym,
bym dokazał
dokazałabym,
bym dokazała
dokazałobym,
bym dokazało
dokazalibyśmy,
byśmy dokazali
dokazałybyśmy,
byśmy dokazały
2nd dokazałbyś,
byś dokazał
dokazałabyś,
byś dokazała
dokazałobyś,
byś dokazało
dokazalibyście,
byście dokazali
dokazałybyście,
byście dokazały
3rd dokazałby,
by dokazał
dokazałaby,
by dokazała
dokazałoby,
by dokazało
dokazaliby,
by dokazali
dokazałyby,
by dokazały
impersonal dokazano by
imperative 1st niech dokażę dokażmy
2nd dokaż dokażcie
3rd niech dokaże niech dokażą
passive adjectival participle dokazany dokazana dokazane dokazani dokazane
anterior adverbial participle dokazawszy
verbal noun dokazanie

Further reading

[edit]
  • dokazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dokazać in Polish dictionaries at PWN