muntstuk

From Dutch muntstuk. Equivalent to munt +‎ stuk.

muntstuk (plural muntstukke, diminutive muntstukkie)

1. coin

Compound of munt (“coin, currency”) +‎ stuk (“piece”). First attested in the seventeenth century.

• IPA^(key): /ˈmʏnt.stʏk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: munt‧stuk

muntstuk n (plural muntstukken, diminutive muntstukje n)

1. a coin, metallic piece of cash

• munteenheid
• muntslag
• stukgoed n

• Afrikaans: muntstuk