Arlói
L'arlói l'è un strumèint ch'al servéss da indichèr l'uràri, e in manéra pió genèrica, per la misuraziòun dal pasèr dal tèimp. L'è fat praticamèint da un mutór, ch' a-l créa dàgli osilasiòun (ch' i 's còunten), da un sistéma ed trasmisiòun e 'd cuntròl dl'energéa e da 'na pèrta ch'l'è la véra e propria indicaziòun dal tèimp, ciamèda quadrànt.
Agh én advérsi qualitê d'arlói: ad aqua, a pèndla, da braz, da sachèin (o a zivòla), atòmich, d'andèr sot aqua, automàtich, ecc.
Da i vèc' arlói a pèndla a qui pió nóv a energéa solèra in dal tèimp l'arlói al à scavalchê al mutìv per cui l'è stê fat, osìa indichèr al tèimp, e a l'à finî per dvintèr un status symbol, atravérs i uś e tradiziòun dla ginta di advérsi pèrti dal mònd e di advérsi generaziòuni.
L'arlói, per quant al sia un strumèint dimòndi druvê, sèimper pió sovèint al ciapa una valèinza artéstica e simbòlica. A l'inéssi i arlói i gh'ìven la casa ed fóra cun di disàgn e dal vòlti i éren decorê anch dèinter, per dèr lóstr ala mecànica di arlói. I arlói da tèvla i én fat di materièl preziós, cóm ad esèimpi d'òr, argèint e brànz.