Λου

Λου
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύντροφος	Deichtine
Τέκνα	Κουχούλιν
Γονείς	Κίαν και Έθνι
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λου ή Λουγ (Lugh, προγενέστερα Lug, ιρλ Lú, προφέρεται /luː/) είναι ο ανώτατος θεός της κελτικής μυθολογίας, όχι μόνο επειδή βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας, αλλά κι επειδή είναι από τις λίγες θεότητες που συναντάται σε όλους τους κελτικούς λαούς. Στη Γαλατία, για παράδειγμα, το όνομά του αποτελεί ρίζα για διάφορα τοπωνύμια, όπως η πόλη της Λυών, που παλιότερα ονομαζόταν Λούγδουνο (Lugdunum). Ο Λου σχετίζεται με τον ουαλό Λέι Λάου Γκέφες (ουαλ. Llew Llaw Gyffes) που εμφανίζεται στον τέταρτο από τους Τέσσερις Κλάδους των Μαμπινόγκι, ενώ στην ιρλανδική μυθολογία ο Λου είναι γνωστός από τη μάχη της Μόι Τούραχ (Magh Tuiredh). Επίσης, στον Κύκλο του Όλστερ εμφανίζεται σαν πιθανός πατέρας του ήρωα Κουχούλιν.

Ο Λου είναι γιος του Κίαν (ιρλ. Cian) των Τουάθα ντε Ντανάν και της Έθνι (ιρλ. Ethniu ή Enya), κόρης του Μπάλορ των Φομόριαν. Η ιστορία μοιάζει αρκετά με τον μύθο του Περσέα στην ελληνική μυθολογία. Σύμφωνα με μια προφητεία, ο Μπάλορ θα σκοτωνόταν από τον εγγονό του, οπότε κλείδωσε την κόρη του Έθνι σε ένα μεγάλο κρυστάλλινο πύργο. Ο Κίαν, όμως, με τη βοήθεια της δρυΐδη Μπίρογκ, κατάφερε να μπει μέσα στον πύργο και να ενωθεί μαζί της. Όταν η Έθνι γέννησε τον Λου, ο Μπάλορ τον πέταξε στη θάλασσα, αλλά η Μπίρογκ έσωσε το βρέφος και το παρέδωσε στον Μανάνναν μακ Λιρ, που μεγάλωσε το παιδί σαν δικό του.

Ο Λου ταξίδεψε μέχρι το βασίλειο του Νουάντα των Τουάθα ντε Ντανάν, προκειμένου να μπει στην αυλή του. Ο φρουρός όμως δεν του επέτρεπε την είσοδο εκτός κι αν μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον βασιλιά. Έτσι, ο Λου υπηρέτησε τον βασιλιά σαν κτίστης, σιδεράς, υπρασπιστής, ξιφομάχος, αρπιστής, ήρωας, ποιητής και ιστορικός, μάγος και τεχνίτης. Κάθε φορά όμως δε γινόταν δεκτός, καθώς ήδη υπήρχε κάποιος με αυτή την ικανότητα. Όταν όμως ο Λου ρώτησε αν υπήρχε κάποιος με όλες αυτές τις ικανότητες μαζί, ο φρουρός παραδέχτηκε την ήττα του και τον δέχτηκε στην αυλή. Εκείνη την περίοδο, οι Τουάθα ντε Ντανάν δέχονταν πιέσεις από τους Φομόριαν κι ο Νουάντα άρχισε να σκέφτεται αν ο νεαρός Λουγ θα μπορούσε να τους οδηγήσει στη νίκη.

Ο Λου οδήγησε τους Τουάθα ντε Ντανάν στη Δεύτερη Μάχη της Mag Tuireadh εναντίον των Φομόριαν. Ο Νουάντα σκοτώθηκε στη μάχη από τον Μπάλορ. Αργότερα, ο Λου βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Μπάλορ και τον σκότωσε ρίχνοντας ένα ακόντιο στο μοναδικό του μάτι. Έτσι εκπληρώθηκε και η παλιά προφητεία και οι Τουάθα ντε Ντανάν νίκησαν τους Φομόριαν. Μετά τη μάχη, ο Λουγ βρήκε τον Μπρες, πρώην βασιλιά των Τουάθα ντε Ντανάν που είχε όμως καταγωγή και από τους Φομόριαν, ο οποίος τον ικέτευσε για τη ζωή του. Ο Λου τον άφησε να ζήσει, με την υπόσχεση ότι θα τους μάθαινε την τέχνη και τις εποχές των καλλιεργειών, της σποράς και του θερισμού.

Κάθε 1η Αυγούστου εορταζόταν η γιορτή με το όνομα Λούγνασαδ προς τιμή του Λου. Εκείνη τη μέρα συγκαλούταν και το Συμβούλιο των Γαλατών στη Γαλατία κατά τον 1ο αιώνα π.Χ.. Τη συνήθεια αυτή εκμεταλεύθηκε ο Αύγουστος το 12 π.Χ., όπου όρισε το μέρος συνάντησης του Συμβουλίου στον Ναό της Ρώμης και του Αύγουστου στο Λούγδουνο, ώστε να ενισχύσει τις σχέσεις της Ρώμης με τους Γαλάτες.^[1][2] Κατά την ιρλανδική παράδοση, τη γιορτή εισήγαγε στην Ιρλανδία ο ίδιος ο Λου, για να τιμήσει τη θετή του μητέρα Τάιλτου ^[3] (σύμφωνα με το Βιβλίο των Εισβολών - Lebor Gabála Érenn - η Τάιλτου ήταν βασίλισσα της φυλής Φιρ Μπολγκ, μιας από αυτές που εισέβαλαν στην Ιρλανδία, στην οποία ο Κίαν έδωσε τον Λου για να τον μεγαλώσει).