Αρλετί
| Αρλετί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Léonie Bathiat (Γαλλικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 15 Μαΐου 1898[1][2][3] Κουρμπεβουά[4][5] |
| Θάνατος | 23 Ιουλίου 1992[6][3][7] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[5] |
| Τόπος ταφής | Cimetière des Fauvelles[8] |
| Ψευδώνυμο | Arletty |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[10] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[11] τραγουδίστρια μοντέλο ηθοποιός ταινιών ηθοποιός θεάτρου |
| Αξιοσημείωτο έργο | Hôtel du Nord Extenuating Circumstances Ξημερώνει Les Visiteurs du Soir Τα Παιδιά του Παραδείσου |
| Περίοδος ακμής | 1930 - 1963 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λεονί Μαρί Ζυλί Μπατιά (Léonie Marie Julie Bathiat, 15 Μαΐου 1898 - 23 Ιουλίου 1992[12]), η οποία έγινε γνωστή με το ψευδώνυμο Αρλετί (Arletty), ήταν Γαλλίδα ηθοποιός, τραγουδίστρια και μοντέλο. Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καταδικάστηκε για οριζόντιο δωσιλογισμό. Αποφυλακίστηκε και συνέχισε την καριέρα της.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Αρλετί γεννήθηκε στο Κουρμπεβουά (Courbevoie), κοντά στο Παρίσι, από οικογένεια της εργατικής τάξης. Μετά το θάνατο του πατέρα της, έφυγε από το σπίτι και ακολούθησε καριέρα μοντέλου.[13]
Στην αρχή της καριέρας της κυριάρχησε στον χώρο της μουσικής σκηνής και αργότερα εμφανίστηκε σε θεατρικά έργα και καμπαρέ. Ήταν σκηνοθέτιδα για δέκα χρόνια πριν από το ντεμπούτο της στην ταινία το 1930. Η καριέρα της Αρλετί ξεκίνησε γύρω στο 1936 όταν εμφανίστηκε στη σκηνή παίζοντας στις παραστάσεις Les Joies du Capitole και Fric-Frac, στις οποίες πρωταγωνίστησε πλάι στον Μισέλ Σιμόν (Michel Simon). Αργότερα πρωταγωνίστησε ως Blanche στη γαλλική εκδοχή του A Streetcar Named Desire (Λεωφορείον ο πόθος).[14]
Το 1945 εμφανίστηκε στον πιο διάσημο κινηματογραφικό της ρόλο, στη ταινία Les Enfants du Paradis (Τα παιδιά του παραδείσου). Για αυτόν τον ρόλο αμείφθηκε με έναν από τους υψηλότερους μισθούς που υπήρξαν ποτέ στον γαλλικό κινηματογράφο.[15]
Οριζόντιος δωσιλογισμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη διάρκεια των γυρισμάτων Τα παιδιά του παραδείσου, η Αρλετί είχε μείνει έγκυος από τον Γερμανό εραστή της αλλά στη συνέχεια έκανε άμβλωση.[16]
Η Αρλετί φυλακίστηκε το 1945 για την ερωτική σχέση της με τον Γερμανό αξιωματικό Χανς-Γιούργκεν Ζέρινγκ (Hans-Jürgen Soehring) κατά τη διάρκεια της Κατοχής της Γαλλίας.[17] Αργότερα σχολίασε ότι «η καρδιά μου ανήκει στη Γαλλία, αλλά ο κόλπος μου σε εμένα». Αν και άλλες Γαλλίδες γυναίκες ερωτεύτηκαν Γερμανούς στρατιώτες, η ρομαντική της σχέση με τον Ζέρινγκ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής προκάλεσε την κατηγορία της προδοσίας.
Σύμφωνα με τις αναφορές σε επιστολές Γάλλων πολιτών που δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατο της, το γεγονός που εξόργισε τους ομοεθνείς της, ήταν ότι έτρωγε την περίοδο που οι Γάλλοι πεινούσαν, παρά το ότι είχε ερωτική σχέση με Γερμανό στρατιωτικό.[18]
Μετέπειτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά από μια αρκετά επιτυχημένη περίοδο ως σκηνοθέτης στη μετέπειτα ζωή της, αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω της προοδευτικής απώλειας της όρασης της. Μία από τις τελευταίες εμφανίσεις της ήταν σε μικρό ρόλο ως ηλικιωμένη Γαλλίδα στο The Longest Day (1962).
Μετά τον θάνατό της το 1992, αποτεφρώθηκε και η στάχτη της ρίχτηκε στην πατρίδα της στο Nouveau Cimetière de Courbevoie.[19]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119556421. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Arletty. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w60z859m. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ www
.imdb .com /name /nm0001916 /. - ↑ filmportal.de. 156e99f9ea2b41dda2adb11167ab30c8. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 actu
.fr /societe /toussaint-ces-10-celebrites-enterrees-dans-des-cimetieres-des-hauts-de-seine _46066982 .html. - ↑ LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 8 Ιανουαρίου 2013. libris
.kb .se /katalogisering /zw9djd5h3zkd5nm. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ CONOR.SI. 45927267.
- ↑ (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. 99678. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ «LES GENS DU CINEMA ©». www.lesgensducinema.com. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Lord, James,. Six exceptional women : further memoirs (1st ed έκδοση). New York. σελ. 43-82. ISBN 0-374-26553-4. 29359725.
- ↑ Felando, Cynthia. "Arletty." International Dictionary of Films and Filmmakers. Ed. Sara Pendergast and Tom Pendergast. 4th ed. Vol. 3: Actors and Actresses. Detroit: St. James Press, 2000. 35-36. Gale Virtual Reference Library. Web. 23 October 2014.
- ↑ Aldstadt, David. (2002). Imaginary Co-Signatures: Collaboration, Authorship, and Star Personae in Films by Marcel Carne with Arletty and by Jean Cocteau with Jean Marais. Retrieved from ProQuest. Order Number 3048992
- ↑ https://books.google.gr/books?id=693PZnGRVVkC&pg=PA135&dq=avortement+arletty&redir_esc=y#v=onepage&q=avortement%20arletty&f=false
- ↑ https://web.archive.org/web/20131002100250/http://www.spearswms.com/good-life/books/25097/and-the-show-went-on.thtml
- ↑ Beevor, Antony (2009-06-04). «An ugly carnival: how thousands of French women were treated after D-day» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2009/jun/05/women-victims-d-day-landings-second-world-war. Ανακτήθηκε στις 2019-11-04.
- ↑ Tronchoni, José L Bernabé (4 Νοεμβρίου 2003)https://www.findagrave.com/memorial/8059000/arletty-leonie-bathiat