φόρεμα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φόρεμα	τα	φορέματα
γενική	του	φορέματος	των	φορεμάτων
αιτιατική	το	φόρεμα	τα	φορέματα
κλητική		φόρεμα		φορέματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φόρεμα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή φόρεμα < αρχαία ελληνική φόρημα (φορτίο)^[1]

ΔΦΑ : /ˈfo.ɾe.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φό‐ρε‐μα

φόρεμα ουδέτερο

• (ενδυμασία) φουστάνι, ρούχο γυναικείο, με ή χωρίς μανίκια, που καλύπτει το σώμα με ένα συνήθως μονοκόμματο ύφασμα και φτάνει σε διάφορα μήκη, για διάφορες περιστάσεις

  ⮡  βραδινό φόρεμα, κλος φόρεμα, φόρεμα με κρινολίνο, με ουρά

  ⮡  εβαζέ φόρεμα (που φάρδαινε προς τα κάτω < γαλλικό évasée)

  ⮡  φορέματα για εγκύους, για παχουλές

• καλό φόρεμα

  ⮡  Τις Κυριακές έβαζε το καλό της φόρεμα.

  ≈ συνώνυμα: «τα καλά μου»

• το ίδιο φόρεμα (τα ίδια και τα ίδια)

  ≈ συνώνυμα: τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου

• φέρω
• φορεματάκι (υποκοριστικό)
• φοριέμαι
• φορεσιά
• φόρος

→ και δείτε τη λέξη φοράω / φορώ

• φορεματάκι -το απλό φόρεμα, ίσως φτηνό
• φουστάνι -το λαϊκό φόρεμα
• φουστανάκι -το ταπεινό ή παιδικό φόρεμα
• τσιτάκι -το ταπεινότατο φόρεμα
• τουαλέτα -το ιδιαίτερα επίσημο φόρεμα
• νυφικό -το νυφικό φόρεμα

---

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φόρεμᾰ	τὰ	φορέμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	φορέμᾰτος	τῶν	φορεμᾰ́των
δοτική	τῷ	φορέμᾰτῐ	τοῖς	φορέμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	φόρεμᾰ	τὰ	φορέμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		φόρεμᾰ		φορέμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φορέμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		φορεμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

φόρεμα ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) μεταγενέστερη μορφή του φόρημα

• φόρεμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.