border

ενικός	πληθυντικός
border	borders

border ^(en)

1. το όριο, το σύνορο, συνοριακός, η γραμμή που χωρίζει δύο χώρες ή περιοχές

   ⮡  the border between France and Germany - το όριο μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας

   ⮡  The borders of Germany were determined by the peace treaty.

   Τα όρια της Γερμανίας καθορίστηκαν με τη συνθήκη ειρήνης.

   ⮡  The River Evros forms the border between Greece and Turkey.

   Ο Έβρος αποτελεί το σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

   ⮡  I am escaping over the border.

   Δραπετεύω περνώντας τα σύνορα.

   ⮡  Fights broke out fifty kilometers north of the border.

   Μάχες ξέσπασαν πενήντα χιλιόμετρα βορείως των συνόρων.

   ⮡  border towns - συνοριακές πόλεις

2. η άκρη, μια μακρόστενη λωρίδα γύρω από την άκρη του κάτι

   ⮡  Her handkerchief had a lace border.

   Το μαντήλι της είχε δαντέλα στην άκρη.

• borderline
• cross-border

• north of the border

ενεστώτας	border
γ΄ ενικό ενεστώτα	borders
αόριστος	bordered
παθητική μετοχή	bordered
ενεργητική μετοχή	bordering

border ^(en)

1. συνορεύω, για χώρες

   ⮡  Greece borders Albania

   H Ελλάδα συνορεύει με την Aλβανία

2. συνορεύω, σχηματίζω μια γραμμή κατά μήκος ή γύρω από την άκρη κάτι

   ⮡  My garden borders his.

   Ο κήπος μου συνορεύει με το δικό του.

   ⮡  Our gardens border each other.

   Οι κήποι μας συνορεύουν.

• border (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• border (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 26, 632, 851. ISBN 9780194325684. , λήμμα: άκρη, όριο, συνορεύω, συνοριακός, σύνορο

---

border ^(fr)

1. πλαισιώνω
2. κουκουλώνω, σκεπάζω ένα παιδί στο κρεβάτι του