Pěskowa chójca

Pěskowa chójca

Pěskowa chójna (Pinus sylvestris)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
klasa:	(Coniferopsida)
pórěd:	Konifera (Coniferales)
swójźba:	Chójcowe rostliny (Pinaceae)
pódswójźba:	(Pinoideae)
rod:	Chójca[1][2] (Pinus)
družyna:	Pěskowa chójca
wědomnostne mě
Pinus sylvestris
L.
Wikipedija:Projekt za botaniku
p • d • w

Pěskowa chójca (Pinus sylvestris) jo bom ze swójźby chójcowych rostlinow (Pinaceae).

• 
  ilustracija
• 
• 
  lěs (Sierra de Guadarrama, Špańska)

• 
  góla (Bramborska, Nimska)
• 

Pěskowa chójca jo bom, kótaryž dośěgnjo wusokosć wót 40 m. Jeje krona ma kjaglojty abo předešćnikojty zrost.

Škóra jo nanejmjenjej w kronje zarzocerwjena a dolnem źělu štoma jo śamno-bruna.

Jegły su zwětšego jaden raz wokoło wóski wjertane. Jich nutśikowny bok jo módrozeleny. A wóni stoje pó dwěma na krotkich wurostkach a dośěgnu dłujkosć wót 3 až 7 cm.

Kwiśo wót maja až junija, mjaztym kwiśenje w starstwje wót 30 až 70 lět zachopina. Njelicobne proški maja dwa powětšowej měcha, a togodla su wjelgin lažke.

Šyški su kulojte až jajojte, na bazy zwětšego kśiwe a dośěgnu dłujkosć wót 2,5 až 6 (7) cm. Semjenja akle w drugem lěśu pó kwiśenju zezdrjaju.

Rosćo w pśiroźe na skałach, łukach, w nagłych zwisach a tymjenjach. Preferujo skerje śoplejše, suche zemja a pótrjebujo wjele swětła.

1. ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 95
2. ↑ W internetowem słowniku: Kiefer

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 430 (nim.)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 390 (nim.)

Glědaj pśidatne dataje we Wikimedia Commons:
Pěskowa chójca

• wopisanje a systematika (eng.)