آسیب شناسی نقاط روستایی به عنوان راهبردی در راستای مدیریت بحران

انسان در سایه تلاش آگاهانه و البته با مشارکت دیگران می تواند از خسارت های ناشی از حوادث بکاهد. این تلاش آگاهانه و مشارکتی را مدیریت بحران می نامند، ضرورت توجه به مدیریت بحران به عنوان ابزاری موثر برای مقابله با پیامدهای سوانح و همچنین تاکید و تمرکز بر زمان بندی در آن و فعالیت های مربوط به هر مرحله ازنکات مهم در فرآیند مدیریت بحران می باشد. بدون شک نواحی روستایی کشور بیش از نواحی شهری در معرض حوادث غیر منتظره طبیعی قرار دارند زیرا پهنه روستایی کشور به دلیل نوع فعالیت و ساخت و سازهای حاکم برآن، دارای کانون های خطرزا و حساس زیادی می باشد، با توجه به این مسئله هنوز عرصه های روستایی کشور از یک مدیریت فراگیر بحران برخوردار نیستند؛ مقاله حاضر در پی کنگاش پیرامون راهکارهایی است که بتواند به فرآیند مدیریت بحران در نواحی روستایی کمک کند. روش تحقیق در این کار پژوهشی توصیفی- تحلیلی است که منابع لازم برای آن به روش مطالعه کتابخانه ای فراهم آمده است، با توجه به این کار تحقیقی می توانیم راهکارهای رفع نارسایی مدیریت بحران در نواحی روستایی را به دو دسته عوامل کلی داخل و خارج از روستا تقسیم کنیم؛ در داخل روستا به ایجاد زمینه های مشارکت و آموزش اهالی و در خارج از روستا می توان به بسیج کلیه ارگان های وابسته دولتی در زمینه خدمات رسانی و پیشگیری از وقوع حوادث غیر مترقبه و برنامه ریزی قبلی توسط مسئولان امر اشاره کرد