محمود مهرمحمدی - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس

فناوری اطلاعات و ارتباطات آن چنان پتانسیل حضور در عرصه های گوناگون حیات بشری دارد که بی تردید می توان آن را نماد یک تمدن جدید یا ظهور یک موج تمدنی جدید دانست. به کارگیری فزاینده اصطلاحات و تعابیری همچون تمدن پسا صنعتی ، جامعه اطلاعاتی، اقتصاد دانش در مقام توصیف ویژگی لارز عصر حاضر، گواه این مدعاست. آن گونه که از یک تمدن انتظار می رود، تفکرات، تصورات و شیوه های جدید جایگزین در عرصه های علمی، صنعتی ، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به تدریج جایگزین وضعیت در حال زوال شده است و وضعیت نوین در تمامی عرصه های حیات بشری، به سرعت در حال شکل گیری و استقرار است. نظام های تعلیم و تربیت نیز طبعا از تحولات حادث شده در عرصه فناوری بی نصیب نبوده اند و ندای انقلاب آموزشی به مثابه یک ضرورت، فضای نظام های آموزش و پرورش دنیا را پر کرده است. کشورهای گوناگون طی دهه گذشته کوشش بسیار درجهت تحقق انقلاب آموزشی کرده اند و پیش بینی می شود در طی دهه های اینده نیز این پدیده یعنی ICT حضور خود ررا در حکم یکی از محورهای اساسی تغییر و نوآوری در صحنه تعلیم و تربیت جهان حفظ کند. فصل مشترک کوشش های به عمل آمده در این جهت فراهم کردن زمینه استفاده از نرم افزارهای اموزشی و بالاخره تدارک محیط های مجازی برای یادگیری یا همان یادگیری الکترونیکی است.