تفوق و برتری صلاحیت دیوان کیفری بین المللی بر صلاحیت دیوان دادگستری بین المللی در امر رسیدگی به تجاوز سایبری
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALR-15-58_005
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: در ۱۷ جولای ۲۰۱۸، دو دهه پس از تصویب اساسنامه رم، دیوان کیفری بین المللی (ICC) صلاحیت خود را در مورد جنایت تجاوز فعال کرد. این جنایت در سال ۲۰۱۰ توسط مجمع کشورهای عضو اساسنامه رم (ASP) به عنوان یک عنصر مادی از رفتار دولت تعریف شد. «جنایت تجاوز» در وضعیتی است که به طور موثر کنترل یا هدایت اقدامات سیاسی یا نظامی یک دولت را به همراه دارد و اقدامش نقض آشکار منشور ملل متحد به حساب می آید. هدف از انجام این پژوهش بررسی حیطه صلاحیت های دیوان کیفری بین المللی و دیوان دادگستری بین المللی در رسیدگی به جنایت تجاوز با تاکید بر تجاوز سایبری است.روش: این پژوهش، به شکل توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته ها و نتایج: منظور از تجاوز سایبری، تجاوزی است که از سوی شبکه های متمرکز بر رایانه صورت پذیرفته و به منظور انتساب حملات سایبری به دولت نیز ضرورت دارد تا معیار کنترل موثر مورد توجه قرار گیرد. در رسیدگی و احراز تجاوز سایبری، شورای امنیت دارای حق اولویت است و لیکن این تقدم به منزله ی صلاحیت انحصاری شورا نیست. دیوان کیفری بین المللی دارای دو رژیم صلاحیتی درباره ی تجاوز سایبری است. رژیم اول، طبق ارجاعات دولتی یا تحقیقات مقتضی، توسط دادستان آغاز شود و مورد دوم، با ارجاعات شورای امنیت شروع گردد. نتیجه دیگر تحقیق نشان می دهد که صلاحیت دیوان کیفری بین المللی در رسیدگی به تجاوز سایبری نسبت به صلاحیت دیوان دادگستری بین المللی دارای رجحان است. این برتری ناشی از شرایط ساختاری ICC و همچنین قضات این دیوان است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا محقق هرچقان
دانشجوی دکتری رشته حقوق کیفری وجرم شناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمدعلی اردبیلی
استاد گروه حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
ابراهیم بیگ زاده
استاد گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران .
محمد علی مهدوی ثابت
دانشیار گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :