Benu Hašim
| Benu Hašim
(arapski: بنو هاشم) | |
|---|---|
| Arapski klan Kurejša | |
| |
| Etnicitet | Arapi |
| Lokacija | Mekka, Hidžaz |
| Potekli iz | Hašima ibn Abdu-Menafa |
| Ogranci |
|
| Religija | Islam |
| Dio članaka o |
| Muhammedu |
|---|
 |
Benu Hašim (arapski: بنو هاشم) je arapski klan unutar plemena Kurejšija kojem je pripadao Muhammed, nazvan po Muhamedovom pradjedu Hašimu ibn Abdu-Menafu.
Članovi ovog klana, a posebno njihovi potomci, nazivaju se i Hašimidi, Hašimiti ili Hašemiti, a često nose prezime l-Hašimi. Ovi potomci, a posebno oni koji vode svoju lozu od Muhammeda preko njegove kćerke Fatime, nose tradicionalnu titulu Šerif.[1]
Od 8. vijeka pa nadalje, porijeklo Hašimida počelo se smatrati oznakom plemstva i predstavljalo je osnovu na kojoj su mnoge dinastije legitimirale svoju vlast.[2] Neke od najpoznatijih islamskih dinastija hašimidskog porijekla uključuju Abaside (vladali su iz Bagdada 750–945; držali halifat bez vršenja vlasti 945–1258 u Bagdadu i 1261–1517 u Kairu), Fatimidi (vladali iz Kaira i preuzeli halifat 909–1171), Alidi (vladari Maroka, 1631–danas) i Hašemiti (vladari Jordana, 1921–danas).
Historija
[uredi | uredi izvor]Tradicionalno, pleme je nazvano po Hašimu ibn Abdu-Menafu. Bio je oženjen Selmom bint Amrom iz Benu Nedžar, klana Azd.[3][4]
Među predislamskim Arapima, ljudi su se klasifikovali prema svom plemenu, svom klanu, a zatim svojoj kući/porodici. Postojale su dvije glavne plemenske vrste: Adnaniti (potomci Adnana, tradicionalnog pretka Arapa sjeverne, srednje i zapadne Arabije) i Kahtanije (koji potiču iz Kahtana, tradicionalnog pretka Arapa južne i jugoistočne Arabije).[5][6] Benu Hašim je jedan od klanova plemena Kurejšija,[7] i pripada plemenu Adnanita. Zajedno sa klanovima Benu Abd-Šems, Benu el-Muttalib i Benu Navfal čini dio Kurejšija Benu Abdul-Menaf .
Dinastije
[uredi | uredi izvor]Arabija:
- Hašemitska dinastija (preko Katade ibn Idrisa)[8]
- Abasidska dinastija Abasidskog kalifata (preko Abasa ibn Abdul-Muttaliba)[9]
- Abasidi iz Kaira, ceremonijalni poglavari Mamlučkog sultanata od 1261. do 1517. (potomak Abu el-Abasa Ahmeda el-Hakima)
- Fatimidska dinastija fatimidskog carstva uključujući kasnije Aga Kanove. (preko Ismaila ibn Džafera)[8]
- Jemenska dinastija Rasid (preko Ibrahima al Džamra bin Hasana el Mutane)[8]
- Mutaveklijska dinastija Jemena (preko Ibrahima al Džamra bin Hassana el Mutane kao kadeta dinastije Rasid)[8]
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Routledge, Bruce (26. 7. 2004). Moab in the Iron Age: Hegemony, Polity, Archaeology (jezik: engleski). University of Pennsylvania Press. str. 236. ISBN 978-0-8122-3801-3.
- ^ Van Arendonk i Graham 1960–2007.
- ^ al-Tabari, Abu Jafar. The History of al-Tabari Vol. 6: Muhammad at Mecca. p. 125.
- ^ The Agrarian System of Islam Muḥammad Taqī Amīnī Idarah-i Adabiyat-i Delli, 1991
- ^ Reuven Firestone (1990). Journeys in Holy Lands: The Evolution of the Abraham-Ishmael Legends in Islamic Exegesis. str. 72. ISBN 9780791403310.
- ^ Göran Larsson (2003). Ibn García's Shuʻūbiyya Letter: Ethnic and Theological Tensions in Medieval al-Andalus. str. 170. ISBN 9004127402.
- ^ Al-Mubarakpuri, Safi-ur-Rahman (2002). The Sealed Nectar (Ar-Raheeq Al-Makhtum). Darussalam. str. 30. ISBN 1591440718.
- ^ a b c d Vachon, Boudreau i Cogné 1998.
- ^ Hoiberg 2010.