jedoniezh

Savet diwar jed-, pennrann ar verb jediñ, hag al lostger kevrennek -oniezh (diwar -oni hag -ezh)

  Anv-kadarn

jedoniezh /ʒedɔ̃ˈniːɛs/ hollek benel

1. Hollad ar skiantoù a studi, dre boellata ha dezren, perzhioù kealioù diheverz evel an niveroù, ar furmoù mentoniel, an ec'honadoù, hag all ha neuze meizañ al liammoù zo etreze
   • Ne gredan ket e vije bet meur a dra da damall d'am fennad-skrid ; d'am c'hontoù 'vat ha d'am jedoniezh ne lavaran ket. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 79.)
   • A-barzh pell em boe gouiziegezh war ar jedoniezh ha skiant ar verdeadurezh hag e tapis difazi an tu da embreger ar gouelioù, da roeñvat ha da sturiañ. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 9.)
   • « Va digarezit, n' ho pefe ket ezhomm eus kelennerien war ar jedoniezh evit lec'hioù pell diouzh an hent-houarn ? Evit chom e vefe. » — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 10.)

• matematik

• lizherjedoniezh

• galleg : mathématiques ^(fr)