krennlavarioù
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn krennlavar hag an dibenn-ger -ioù.
Furm anv-kadarn
krennlavarioù /krɛn.la.ˈva.rju/
- Furm lies an anv-kadarn krennlavar.
- Herve a chomas eno tri bla. Krenn-lavariou deut betek ennomp, a rumm da rumm, a zo bet savet gantan ; [...]. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 445.)
- Krennlavarioù a zo hag a dorr lezennoù ar ger-mell (ha zoken ar c'hevreadur dre vras) : kamm ki pa gar. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Brest, 1947, 1976, p. 233, §378.)
- Kement ha kement ma chomo ar garantez-c'hoar en hor c'hrenn-lavarioù. — (Benead, Ar merc'hed e lennegezh Vreizh, Al Liamm-Tir na nÓg, niv. 7, Meurzh - Ebrel 1948, p. 45.)
- [...], ha desket am eus digantañ e-giz-se ur bern troioù-lavar, krenn-lavarioù, gerioù e-leizh na vezont ken distaget nemet gant ar re gozh-kozh. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 16.)
- Krennlavarioù a vez graet eus al lavarioù berr-se o tiskleriañ fraezh ha bev-kenañ ur wirionez don. — (Marsel Klerg, Ar c'hefeleg hag ar goukoug, e-barzh Barr Heol war Feiz ha Breizh, N-enn 35, miz MEZHEVEN 1963, p. 20.)