gaoliata

Diwar gaoliad hag -a.

Verb

gaoliata /ɡɔljatːa/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Tremen dreist da (un dra bennak) en ur astenn e c'har a-us dezhañ
   • Alan a sellas dirazañ ouzh Tekla o c'haoliata ar poulloù dour gant he divesker kilhog-raden. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)

gaoliata verb gwan

1. Bezañ, mont, a-c'haoliad (war udb).
   • <skouer.>

• gaoliata hent : ober hent en ur gerzhet

• galleg : enjamber ^(fr)