div

Gwelet ivez : div-

Diwar diu en henvrezhoneg.

Meneget er C'hatolikon (diu).

Da geñveriañ gant ar gerioù dwy en kembraeg, dyw en kerneveureg.

Anv-gwan pegementiñ

div /ˈdiw/

1. Unan mui unan (dirak an anvioù-kadarn benel unan).
   • Div vamm goant.
   • Div gazeliad dilhad a oa deuet ganti diwar ar c'harzh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 245.)
   • Melegan, mentet kaer, daoulagad dilufr dezhañ, ur varodenn rouez war gorre e vuzell, ha, war e elgez, ur vlevenn pe ziv, Yun a oa diskiant ha lent. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 31.)
2. div eur
3. div wech

   Ar saout a vez goroet div wech bemdez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 456.)

4. div-ha-div

• lazhañ div voualc'h gant ur maen

• Gwell eo ur c'had tapet evit div o redek. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 304.)

Anv-kadarn

div /ˈdiw/ benel, liester divioù (a-wezhioù)

1. Niver 2, etre unan ha teir.
2. an div-mañ, an div-se
   • An diou-ze o-devoa kemeret truez ouzin. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 86.)

   Pelec’h zo hini ebet aze ken koant hag an div-mañ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 132.)

3. hon-div, ho-tiv, o-div
4. Sifr 2

   <skouer>.

• daou (gourel)

• div- (rakger)
• divved
• hon-div
• ho-tiv
• o-div