Маярыян

Флавій Юлій Валерый Маярыян
лац.: Flavius Iulius Valerius Maiorianus
Партрэт Маярыяна 1754 года.
Каміт даместыкаў 454 (?) – 456
Магістр конніцы 28 лютага 457 – 1 красавіка 457
Папярэднік	Флавій Рыцымер (456 — 28 лютага 457)
Пераемнік	??
імператар Заходняй Рымскай імперыі 1 красавіка 457 – 7 жніўня 461
Папярэднік	Авіт
Пераемнік	Лібій Север
Нараджэнне	420-я[1] Рымская Галія, Старажытны Рым
Смерць	7 жніўня 461(0461-08-07)[2][1] Тартона, Заходняя Рымская імперыя[2]
Веравызнанне	Хрысціянства
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Флавій Юлій Валерый Маярыян (лац.: Flavius Iulius Valerius Maiorianus; лістапад 420 — 7 жніўня 461) — рымскі імператар у 457—461 гадах.

Ён стаў імператарам пасля таго, як ён і яго сябар Рыцымер зрынулі Авіта. Маярыян імкнуўся з дапамогай законаў захаваць старажытныя помнікі Рыма. Ён спрабаваў вярнуць правінцыі, але ў 460 годзе пацярпеў паразу ў паходзе супраць караля вандалаў Гейзерыха. Рыцымер, занепакоены ўплывам і сілай Маярыяна, зрынуў яго і забіў. Смерць Маярыяна стала пачаткам падзення Заходняй Рымскай імперыі

1. ↑ ^{а б} https://www.livius.org/articles/person/majorian/
2. ↑ ^{а б} Majorian // Encyclopædia Britannica
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>