[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Saltar al conteníu

Isabel Coixet

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Isabel Coixet
Vida
Nacimientu Sant Adrià de Besòs[1], 9 d'abril de 1960[2] (64 años)
Nacionalidá España
Estudios
Estudios Universidá de Barcelona
Llingües falaes catalán
castellanu[3]
Oficiu direutora de cine, guionista, traductora, escritora, productora executiva
Trabayos destacaos Mi vida sin mí (es) Traducir
Things I Never Told You
La vida secreta de las palabras (es) Traducir
The Bookshop
Elisa y Marcela (es) Traducir
Premios
Nominaciones
IMDb nm0170043
Cambiar los datos en Wikidata

Isabel Coixet Castillo (9 d'abril de 1960, Sant Adrià de Besòs)[10][11][12] ye una direutora de cine española.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Isabel Coixet empezó a faer películes cuando-y regalaron una cámara de 8 mm pola so primer comunión. Tres llicenciase en Historia, especializándose nos sieglos XVIII y XIX pola Universidá de Barcelona, dedicar a la publicidá y la redaición d'anuncios. Ganó munchos premios polos sos spots y finalmente fundó la so propia productora en 2000, Miss Wasabi Films. En 1988, Coixet realizó'l so debú como guionista y direutora con Demasiado viejo para morir joven, película que-y supunxo una candidatura a los Premios Goya, na categoría de Meyor Direutor Novel.

Realizó la so primer película n'inglés en 1996 que tituló Things I Never Told You (Things I Never Told You). Un emotivu drama con un repartida d'actores estauxunidenses encabezáu por Lili Taylor y Andrew McCarthy que-y valió'l so segunda propuesta a los Premios Goya na categoría de Meyor Guión Orixinal. Coixet acomuñóse entós con una productora francesa y en 1998 volvió de nuevu a un guión n'español pa realizar l'aventura histórica A los que aman.

L'ésitu internacional llegó-y en 2003 de la mano del drama intimista My Life Without Me (Mi vida sin mí), una cinta basada nun rellatu curtiu de Nancy Kincaid na que l'actriz canadiense Sarah Polley encarnó a Ann, una nueva madre que decide despintar a la so familia que tien un cáncer terminal. Esta coproducción hispanu-canadiense foi bien emponderada nel Festival Internacional de Cine de Berlín. Coixet siguió trabayando con Polley nuna nueva cinta, The Secret Life of Words (La vida secreta de las palabras) en 2005, protagonizada por Sarah Polley, Tim Robbins y Javier Cámara. La película foi premiada con cuatro Goyas: Meyor Película, Meyor Direutor, Meyor Producción y al Meyor Guión.

En 2005, Coixet sumar a otros 18 prominentes cineastes internacionales ente los que destaquen Gus Van Sant, Walter Salles y Joel y Ethan Coen pal innovador proyeutu coleutivu Paris, je t'aime, nel que cada direutor esplora un distritu de la ciudá de París. Coixet tamién realizó destacaos documentales de temes de gran importancia como Invisibles, que foi escoyíu pa la seición "Panorama" del Festival de Berlín de 2007, sobre Médicos Ensin Fronteres y el documental Viaxe al corazón de la tortura que se filmó en Sarayevu mientres la Guerra de los Balcanes y ganó un premiu na edición d'ochobre de 2003 del Festival de Cine de los Derechos Humanos.

N'abril de 2006 foi estremada cola Creu de San Jordi de cine, pola Xeneralidá de Cataluña.[13]

En 2008 estrénase Elegy, rodada en Vancouver y producida por Lakeshore Entertainment, basada na novela de Philip Roth The dying animal (L'animal morrebundu), con guión de Nicholas Meyer y protagonizada por Penélope Cruz y Ben Kingsley, Elegy foi presentada nel 58ᵘ Festival Internacional de Berlín.

Nel 2009 estrena na seleición oficial del Festival de Cannes la película Map of the Sounds of Tokiu (Mapa de los sonidos de Tokio), rodada ente Xapón y Barcelona, y protagonizada por Rinko Kikuchi, Sergi López y Min Tanaka, con guión de la mesma Isabel Coixet. El mesmu añu inaugura From I to nel Centre D'Art Santa Mònica, una instalación-homenaxe a la obra de John Berger. En 2009 recibe la Medaya d'Oru de les Belles Artes amás de formar parte del xuráu de la 59 edición del Festival de Cine de Berlín.

N'abril de 2009 nel Centre d'Arts Santa Mónica de Barcelona y n'abril de 2010, en La Casa Encendida de Madrid, Coixet presentó una esposición monográfica dedicada al escritor, críticu d'arte, poeta y artista británicu John Berger col títulu "From I to J. Un homenaxe d'Isabel Coixet a John Berger", cola collaboración de l'arquiteuta Benedetta Tagliabue y la participación de les actrices Penélope Cruz, Monica Bellucci, Isabelle Huppert, Maria de Medeiros, Sarah Polley, Tilda Swinton o Leonor Watling.[14]

Curtiu de 2009 La mujer es cosa de hombres, sobre la violencia machista y los medios de comunicación.

Tamién en 2010, encargar del conteníu d'una de los trés sales del pabellón español de la Esposición Universal de Shanghai. Amás inaugura la esposición Aral. El mar perdíu na cual amuésase'l so documental que lleva'l mesmu títulu, rodáu n'Uzbequistán mientres l'añu 2009.

En 2011 estrena, dientro de la seición "Berlinale Specials" del Festival de Berlín, el documental Escuchando al juez Garzón dando voz al maxistráu al traviés d'una entrevista col escritor Manuel Rivas. El filme ganó'l Goya na categoría de Meyor Documental.[15]

Mientres 2012 dirixe un documental sobre los 10 años del desastre del Prestige y los voluntarios que participaron na recuperación de les mariñes gallegues que lleva por títulu Marea Blanca.[16]

Esi mesmu añu escribe, produz y dirixe el so nuevu proyeutu, Ayer no termina nunca. La película presentar na seición Panorama de la 63ª edición del Festival Internacional de Cine de Berlín ya inaugura esi mesmu añu'l Festival de Málaga onde la película gana cuatro Biznagas de Plata nes categoríes, Premiu Especial del Xuráu, Meyor Actriz, Meyor Fotografía y Meyor Montaxe, estos dos últimos premios ganaos por Jordi Azategui.[17]

A finales de 2012 empieza a rodar otru nuevu proyeutu, termináu en 2013 y tituláu Another Me (El mio otru yo), dirixíu por Coixet, escritu por ella mesma y Cathy MacPhail, y rodáu ente Gales y Barcelona. Esti thriller cuntó cola participación de Sophie Turner, Rhys Ifans, Claire Forlani, Jonathan Rhys Meyers y Geraldine Chaplin, ente otros.[18]

Mientres el branu de 2013 rodó Learning to Drive, una producción americana rodada en Brooklyn, Nueva York, y basada nun artículu publicáu nel New York Times y que foi protagonizada por Ben Kingsley y Patricia Clarkson, con quien Isabel Coixet yá trabayara en Elegy. La película presentar nel Festival Internacional de Cine de Toronto onde ganó'l segundu premiu del públicu.[19]

Nobody Wants the night (Naide quier la nueche) foi'l so siguiente proyeutu, rodáu en Noruega, Bulgaria y les Islles Canaries. La película foi protagonizada por Juliette Binoche, Rinko Kikuchi y Gabriel Byrne. La película inauguró, a competición, la 66 edición del Festival Internacional de Cine de Berlín.[20]

Isabel Coixet, siempres interesada en rodar documentales pa denunciar aquello colo que nun ta conforme o pa dar voz a los sos protagonistes, rueda a finales de 2014 nel Chad un documental narráu por Juliette Binoche que lleva'l títulu de Talking about Rose. Prisoner of Hissène Voi Haber. La pieza rellata la esperiencia d'un grupu de víctimes de la tortura na so llucha por llevar al exdictador de Chad frente a la xusticia, esfuerciu lideráu pol abogáu especializáu en derechos humanos d'Estaos Xuníos Reed Brody.[21]

Mientres la edición de 2015 del Festival de Málaga, dióse-y el premiu a toa una carrera y presentóse el documental retrospectivu de la so obra, encargu del mesmu Festival, Pallabres, mapes, secretos y otres coses, dirixíu por Elena Trapé[22]

Tamién en 2015 recibió'l reconocíu premiu del Ministeriu de Cultura francés de Caballeru de les Artes y les Lletres.[23]

Mientres 2015 y 2016, Isabel Coixet dirixe'l proyeutu Spain in a Day, la versión española del proyeutu de crowdsourcing documental producíu por Mediapro que pretende retratar la realidá d'un país reflexada per cientos de videos domésticos grabaos mientres un mesmu día y que tuvo como precedentes direutos Britain in a Day y Italy in a Day. Nel casu de Spain in a Day, los videos grabar mientres el 24 d'ochobre de 2015 per miles de voluntarios.[24]

Pel branu de 2016 dirixió'l llargumetraxe The Bookshop, tituláu n'España La llibrería. El guión adautáu por Coixet basar na novela del mesmu nome de la escritora inglesa Penelope Fitzgerald y recibió el premiu a la meyor adautación lliteraria na Feria del Llibru de Frankfurt[25] de 2017. La película foi rodada n'Irlanda del Norte y en Barcelona, siendo protagonizada por Emily Mortimer, Bill Nighy y Patricia Clarkson.[26] La llibrería inauguró la SEMINCI de 2017, como estrenu mundial, collechando bones crítiques[27] y foi estrenada comercialmente n'España'l 10 de payares, con una receición crítica bien positiva[28][29] y gran ésitu de públicu.[30] The Bookshop va ser estrenada fora d'España nuna "Berlinale Special Gala"[31] na 68ª edición del Festival Internacional de Cine de Berlín, que va tener llugar en febreru de 2018.[32]

Filmografía

[editar | editar la fonte]
  • 2016 Un corazón rotu nun ye como un xarrón rotu o un floreru (curtiumetraxe)
  • 2016 Spain in a Day
  • 2015 Talking about Rose. Prisoner of Hissène Voi Haber
  • 2012 Marea blanca
  • 2011 Escuchando al juez Garzón
  • 2010 Aral. El mar perdíu
  • 2007 Invisibles: Cartes a Nora
  • 2004 ¡Hai motivu! (episodiu "La insoportable llevedá del carrín de la compra")
  • 1998 A los que aman
  • 1989 Demasiao vieyu pa morrer mozu
  • 1984 Mira y vas ver

Premios

[editar | editar la fonte]


Premios Goya
Añu Película Categoría Resultáu
2018 La llibrería Meyor Direición Ganadora
Meyor Guión Adautáu
2016 Naide quier la nueche Meyor Direición Candidata
Meyor Película
2012 Escuchando al juez Garzón Meyor Película Documental Ganadora
2007 Invisibles Meyor Película Documental
(compartíu con otros 4 direutores)
2006 La vida secreta de las palabras Premiu Goya a Meyor Película
Meyor direutor
Meyor guión orixinal
2003 Mi vida sin mí Meyor direutor Candidata
Meyor guión adautáu Ganadora
1997 Things I Never Told You Meyor guión orixinal Candidata
1989 Demasiado viejo para morir joven Meyor direutor novel
Premios Forqué
Añu Categoría Película Resultáu
2018 Premiu al Meyor Llargumetraxe de Ficción La llibrería Ganadora
2016 Premiu al Meyor Llargumetraxe Naide quier la nueche Candidata
2008 Premiu Especial EGEDA al meyor llargumetraxe documental Invisibles Candidata
(compartíu con otros 4 direutores)
2006 Premiu Meyor Película del Añu La vida secreta de las palabras Ganadora
2004 Premiu Meyor Película del Añu Mi vida sin mí Candidata
Premios Feroz
Añu Categoría Película Resultáu
2018 Meyor direición La llibrería Ganadora
Medayes del Círculu d'Escritores Cinematográficos[35][36]
Añu Película Categoría Resultáu
2005 La vida secreta de las palabras Meyor direutora Ganadora
Meyor guión orixinal
2017 La llibrería Meyor direutora Ganadora
Meyor guión orixinal


Premios Gaudí[37]
Añu Película Categoría Resultáu
2018 La llibrería Meyor direición Candidata
Meyor guión
Premiu Butaca
Añu Categoría Película Resultáu
2006 Meyor película catalana La vida secreta de las palabras Ganadora
2003 Mi vida sin mí
Festival Internacional de Cine de Berlín
Añu Categoría Película Resultáu
2008 Osu d'Oru Elegy Candidata
2003 Mi vida sin mí
Festival Internacional de Cine de Cannes
Añu Categoría Película Resultáu
2009 Palma d'Oru Mapa de los sonidos de Tokio Candidata

50 años de...

[editar | editar la fonte]

Por cuenta de la celebración del cincuentenariu de TVE Catalunya (TVE Cataluña) Isabel Coixet, xunto con otros quince documentalistes catalanes, tuvieron la idea d'afigurar n'imáxenes, tomaes del archivu de Televisión Española, el postreru mediu sieglu español. El programa 50 años de... ye n'honor al cincuentenariu de la primer emisión de TVE en Cataluña, que la so primer see foi'l míticu hotel Miramar, en Barcelona, que se caltuvo por venticuatro años, hasta 1983, cuando se camudó'l centru de producción en Sant Cugat del Vallès.[38] Fízose una segunda temporada,[39] amás d'una tercera que lleva por títulu Cómo camudemos.[40]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ «Filmoteca de Cataluña».
  2. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w63621m2. Apaez como: Isabel Coixet. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 14040743r. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  4. ↑ URL de la referencia: http://www.gencat.cat/presidencia/creusantjordi/2006/cat/.
  5. ↑ «Real Decreto 238/2009, de 23 de febrero, por el que se concede la Medalla al Mérito en las Bellas Artes, en su categoría de oro, a las personas y entidades que se relacionan.» (24 febreru 2009). Consultáu'l 13 ochobre 2017.
  6. ↑ URL de la referencia: https://www.vilaweb.cat/noticies/la-cineasta-isabel-coixet-premi-atlantida-2016-del-gremi-deditors-de-catalunya/.
  7. ↑ URL de la referencia: https://www.ccma.cat/324/arriben-els-premis-gaudi-alcarras-i-un-ano-una-noche-les-mes-nominades-de-la-nit/noticia/3207981/.
  8. ↑ Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«europeanfilmawards.eu». Consultáu'l 29 avientu 2023.
  9. ↑ 9,0 9,1 URL de la referencia: https://www.europeanfilmacademy.org/2003.101.0.html. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20190720124603/https://www.europeanfilmacademy.org/2003.101.0.html. Data de consulta: 18 avientu 2019.
  10. ↑ Enciclòpedia Catalana (ed.): «Isabel Coixet, articulo biográficu na Enciclòpedia Catalana». Consultáu'l 10 d'avientu de 2017.
  11. ↑ El País (ed.): «Isabel Coixet: “El cine enséñame'l mundu al traviés d'una pequeña rendija”». Consultáu'l 10 deciembre 2017.
  12. ↑ Fotogrames (ed.): «Isabel Coixet, ficha biográfica en revistir Fotogrames». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-12-11. Consultáu'l 10 deciembre 2017.
  13. ↑ 13,0 13,1 «"Isabel Coixet gran trunfadora de los Sant Jordi de cine", artículu n'El País de 26 d'abril de 2006». Consultáu'l 22 d'avientu de 2016.
  14. ↑ «homenaxe-20100212112237.html "Isabel Coixet recrea l'universu del escritor John Berger"». Consultáu'l 2 de xineru de 2017.
  15. ↑ «"Coixet presenta'l documental sobre'l xuez Garzón" - Artículu na revista Fotogrames de 15 de febreru de 2011». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  16. ↑ «"Isabel Coixet: Agora tenemos 50 'Prestige' al empar" - Artículu nel diariu El Mundo de 17 de mayu de 2012». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  17. ↑ «Palmarés del Festival de Málaga 2013». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  18. ↑ «”Entrada de Another Me en IMDB». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  19. ↑ «”The Imitation Game wins Toronto Audience Award" - Artículu en "The Wrap.com" del 14 setiembre 2014». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  20. ↑ «Nobody Wants the Night na páxina web de la Berlinale de 2015». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  21. ↑ «xuiciu-contra-hissene-habre-con-la hestoria-de-rose.html ”Isabel Coixet calez el xuiciu contra Hisséne Voi Haber cola hestoria de Rose” - Artículu nel diariu La Vanguardia de 29 de mayu de 2015». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  22. ↑ «”Isabel Coixet recibe en Málaga'l premiu a tola so carrera" - Artículu nel diariu El País de 24 d'abril de 2015». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  23. ↑ «medaya-de-caballeru-orde-les artes-y-lletres-francia/10005-2711921 ”Isabel Coixet recibe la medaya de Caballeru de la Orde de les Artes y les Lletres de Francia” - Comunicáu de Axenciar Efe de 14 de setiembre de 2015». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  24. ↑ «”'Spain in a day', el proyeutu d'Isabel Coixet, recibe más de 5.200 videos en namái 48 hores - Artículo en 20 minutos del 27 d'ochobre de 2015». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  25. ↑ 25,0 25,1 «Frankfurter Buchmesse prize for Best International Literary Adaptation 2017» (11 d'ochobre de 2017). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-11. Consultáu'l 10 d'avientu de 2017.
  26. ↑ «Entrevista a Isabel Coixet na páxina web de EWA, l'Asociación de Muyeres Direutores de 14 de xineru de 2014». Consultáu'l 26 de marzu de 2016.
  27. ↑ «La llibrería: d'Isabel Coixet: La vida secreta de las palabras.» (20 d'ochobre de 2017). Consultáu'l 10 de payares de 2017.
  28. ↑ «Asina ye 'La llibrería' d'Isabel Coixet.» (10 de payares de 2017). Consultáu'l 10 de payares de 2017.
  29. ↑ «La llibrería: de llibros y soledaes.» (10 de payares de 2017). Consultáu'l 10 de payares de 2017.
  30. ↑ «"La llibrería", d'Isabel Coixet, da la sorpresa na taquilla española» (11 de payares de 2017). Consultáu'l 23 d'avientu de 2017.
  31. ↑ «Páxina web de la seición BERLINALE SPECIAL» (18 d'avientu de 2017). Consultáu'l 23 d'avientu de 2017.
  32. ↑ «Gus Van Sant's 'Don't Worry' Among First Berlinale Competition Titles to Be Unveiled» (18 d'avientu de 2017). Consultáu'l 23 d'avientu de 2017.
  33. ↑ «Isabel Coixet nomada Chevallier de L'Ordre des Arts et des Lettres de Francia». Consultáu'l 14 de setiembre de 2015.
  34. ↑ «La cineasta Isabel Coixet, premiu Atlántida del Gremiu d'Editores de Cataluña». Consultáu'l 24 d'avientu de 2016.
  35. ↑ «Medayes del CEC a la producción española de 2005». CEC. Consultáu'l 21 d'ochobre de 2016.
  36. ↑ «medayes-cec-pasen-y-vean/ Premiaos na 73 gala de les medayes CEC. Pasen y vean.». CEC. Consultáu'l 2 de febreru de 2018.
  37. ↑ vilaweb.cat (ed.): «'Incerta glòria' i 'Estiu 1993' encapçalen les nominacions als Gaudí» (28 d'avientu de 2017). Consultáu'l 28 d'avientu de 2017.
  38. ↑ Cincuentenariu de TVE en Cataluña (n'español), Consultáu'l 11 d'abril de 2010
  39. ↑ Artículu Sobre la segunda temporada de 50 Años de... (N'Español) Consultáu'l 11 d'abril de 2010
  40. ↑ portal web de la serie, en RTVE.es (N'Español) Consultáu'l 4 de marzu de 2012

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Isabel_Coixet&oldid=4254219»