Doctor honoris causa

Doctor honoris causa ye un títulu honoríficu que da una universidá a persones eminentes. Esta designación otorgar principalmente a personaxes que destacaron en ciertos ámbitos profesionales y que nun son necesariamente llicenciaos nuna carrera. Históricamente, un doctor honoris causa recibe'l mesmu tratamientu y privilexos qu'aquellos que llogren el so doctoráu académicu de forma convencional, nun siendo que se especifique lo contrario.

N'España otorgar dende 1920.^[1][2]

Honoris causa^[3] (h.c.) ye una llocución llatina que'l so significáu ye «por causa d'honor», una cualidá que conduz a unu al cumplimientu de los sos deberes, respetu a los sos asemeyaos y coles mesmes, ye la bona reputación que sigue a la virtú, al méritu o a les aiciones de serviciu, que tescienden a les families, persones, instituciones y les aiciones mesmes que se reconocen. Ye un altu honor pa persones de testimoniu social, reconocíu y intachable. Na mayoría de los casos, esta llocución ye antecedida pol términu maestru o doctor.

Nel haber de too centru d'enseñanza cimera que s'aprecie esiste una selecta llista compuesta por científicos, investigadores, pensadores o artistes de prestíu distinguíos col doctoráu «honoris causa», daqué que constitúi, probablemente, unu de los meyores escaparates del so potencial académicu y d'investigación.

La concesión, nel ceremoniosu ritual de invistidura, de distintos oxetos rellacionaos cola universidá clásica zarra toa una esaltación de la docencia y la sabiduría. Como a un caballeru de la enseñanza, al doctorandu impónse-y, de manera socesiva:

• el birrete — «...por que non yá esllumes a la xente, sinón qu'amás, como col yelmu de Minerva, teas preparáu pa la llucha»;
• el aniellu — «La Sabiduría con esti aniellu se te ufierta voluntariamente como esposa en perpetua alianza; procura amosate maríu dignu de tal esposa»;
• los guantes — «Estos guantes blancos, símbolu de la pureza que tienen de caltener les tos manes nel to trabayu y na to escritura, sían distintivu tamién del to singular honor y valía»;
• el llibru — «He equí'l llibru abiertu por qu'afayes los secretos de la Ciencia (...) he equí zarráu por que dichos secretos, según convenga, guardar no fondo del corazón».

Tres la ceremonia, y cola concesión al nuevu doctor de les facultaes de lleer, entender ya interpretar, indícase-y: «Toma asientu na cátedra de la Sabiduría, y dende ella, descollando pola to ciencia, enseña, empobina, xulga y amuesa la to magnificencia na universidá, nel foru y na sociedá», comprometiéndose ésti a guardar les lleis y l'honor de la universidá y empresta-y favor, auxiliu y conseyu.

• Cum laude

• Protocolu y etiqueta de la invistidura Doctor Honoris Causa