Añu cero

El añu cero (0) nun esiste nel calendariu gregorianu nin nel xulianu. L'añu 1 e.C. darréu preciede al añu 1 d. C. Ye dicir que dempués del 31 d'avientu del añu 1 e.C. empezó'l 1 de xineru del añu 1 d. C. Lo mesmo socedería coles décades, empezando la primera de nuesa Yera nel añu 1 d. C. y hasta l'añu 10 d. C., dambos dientro, pa conformar asina la década (diez años).

Los historiadores adoptaron esta convención a partir del so usu por Beda nel so Historia ecclesiastica gentis Anglorum (Historia eclesiástica del pueblu inglés, de 731). Beda nun utilizó'l cero por cuenta de que los años cuntar a partir d'unu y non de cero. Él conocía bien el númberu cero, yá que cero foi la primera epacta del ciclu de 19 años utilizáu pa calcular la fecha de la Pascua, tal como esplicó na so obra De temporum ratione (Sobre'l recuentu del tiempu, de 725).

La pallabra llatina nullae, que significa 'nada', utilizar pa nomar esta epacta, ente que'l restu de les epactas fueron numberaes con cifres romanes.

Sía que non, los años, como los díes o los sieglos, non se cunten con númberos cardinales, sinón que se ordenen con númberos ordinales, ente los que nun hai cero (por casu, nuna llista ordenada, antes del primeru nun hai una posición cero). Con éses nun hai añu cero de la mesma que nun hai sieglu cero, nin día cero de los meses, nin hai nengún día cero de la selmana. Tamién el cómputu de les hores fíxose tradicionalmente por númberos ordinales (hora prima, hora secunda, hora tercia, etc. na terminoloxía llatina; o dolce en puntu de la nueche, dolce y un minutu de la madrugada, etc. na terminoloxía española clásica), hasta que na segunda metá del sieglu XX, la xeneralización de la numberación propia de les pantalles dixitales y del vocabulariu militar estauxunidense, según la práutica de cronometrar pa comparar la duración de periodos de tiempu venceyaos a actividaes populares como los deportes, introducieron nel usu cotidianu los novedosos conceutos de hora cero, minutu cero, segundu cero y los sos submúltiplos.

Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Añu cero}} ~~~~

Los astrónomos introducieron l'añu cero pa normalizar la cronoloxía atendiendo a los sos propios criterios. El calendariu que lu utiliza llámase Calendariu xulianu proléptico. Esta decisión implica un desfase de los años anteriores: el primer añu antes de Cristu correspuende al añu cero, porque dempués del 31/12/01 a.C aportaría a directamente'l 01/01/01 d.C

Esisten dos razones pa usar l'añu 0:

1. de 32 e.C. a 1 e.C. hai 31 años, #::

de 1 e.C. a 1 d. C. hai 1 añu, #:: de 1 d. C. a 15 d. C. hai 14 años.

1. En total 31 + 1 + 14 = 46.

   Si interpretamos 32 e.C. como l'añu –31, entós la so edá a la fin de la so vida calcúlase tomando la diferencia ente les feches de la so muerte y de la so nacencia: 15 – (–31) = 46.

2. Sábese anguaño que Xesús de Nazaré nun nacería nel añu que sirve d'entamu del nuesu calendariu, sinón unos 4 años antes (ente'l 2 e.C. y el 7 e.C. según les fontes), anque lóxicamente esiste ciertu discutiniu respeuto al añu exactu (vease «Xesús según la investigación histórica»).^[1]

Hai trés razones pa nun faelo:

1. Si modificáramos toes fechar antes de Cristu, introduciríase un tracamundiu adicional sobre toles feches históriques publicaes.
2. Si usáramos el sistema de numberación con entamu 0, tendríamos de tener l'añu 0, el sieglu 0, el mileniu 0, etc.
3. Si en cuenta de considerar el 0 como un periodu de tiempu, facer como un intre (o un finxu na escala temporal), a partir d'esi momentu'l tiempu trescurríu empezaría a cuntar en positivu. Aplicando'l mesmu criteriu, el tiempu contáu escontra tres cuntaríase en negativu dende'l momentu 0.

• Calendariu
• Calendariu holocenu
• 0 de xineru
• 30 de febreru
• 31 de febreru
• Feches del fin del mundu

• El conteníu d'esti artículu incorpora material d'una entrada de la Enciclopedia Libre Universal, espublizada en castellán baxo la llicencia Creative Commons Compartir-Igual 3.0.