Sven Aagesen

Aagesen pertenecía a una familia de la nobleza dellos de que los sos miembros son bien conocíos.

El más antiguu conocíu de la familia ye'l bisagüelu de Sven, Thrugot, casáu con Thorgunna, fía de Vagn Aagesøn, nietu del llexendariu fundador de los jomsvikings Palnatoke. Thrugot y Thorgunna teníen dos fíos, Sven y Vagn.

Sven Thrugotsøn (o Thorgunnasøn) tuvo cuatro fíos. Unu, probablemente'l mayor, Asser, foi'l primer arzobispu de Lund (1104-1137) y tamién el primer arzobispu d'Escandinavia. Otru, probablemente'l más nuevu, Sven, yera canónigu en Lund, más palantre de Viborg y finalmente (1132), obispu en Viborg. Del terceru, Eskil, sábese pocu, y el cuartu hermanu, Christiern Svensøn, foi'l güelu de Sven Aagesen.

Christiern Svensøn y el so fíu Agge, padre de Sven, combatieron al llau del rei Erico II Emune mientres la guerra civil que siguió al asesinatu de Canutu Lavard. Sven escribió n'Historia brevis Regum Dacie, sobre la so participación nestes batalles.

Ye probable que fora educáu nun monesteriu de Dinamarca, pero dau la conocencia de l'antigüedá clásica qu'exhibe nos sos escritos, hai poques duldes de que recibió una educación más amplia n'otra parte, probablemente nuna de les escueles de la Ilesia en Francia. Persona notable, nel prefaciu d'Historia brevis Regum Dacie menta que la llectura de les obres de los historiadores llatinos yera daqué no qu'ocupó enforma'l so tiempu, y llamenta que los fechos de los reis daneses nun fueren tan importantes.

Como los sos antepasaos, lluchó xunto al rei Valdemar I, conocíu como Thinglid, y col so fíu Canutu VI mientres les sos numberoses espediciones guerreres, y menta dellos detalles personales sobre ambos monarques na so Historia.

Por cuenta de los sos comentarios sobre la reina Sophia, paez que tuviera na corte. Desconozse si yera por cuenta de méritos personales o por cuenta del so llinaxe.

El so serviciu col rei nun paez menguar el so deséu d'escribir. El primer trabayu que sabemos qu'escribió ye la Lex Castrensis, en danés Lejrloven o Krigerloven, que ye una escoyeta d'una vieya llei colos castigos y premios que s'aplicaron a los soldaos al serviciu real.

Esta obra foi escrita probablemente en 1181-1182 y nel prólogu lléese que Aagesen yá consideraba proyeutos mayores, porque menta'l so deséu d'escribir una llista de reis daneses. Sábese que llegó a escribir esta obra porque un escritor del sieglu XIII utilizó esta llista, llamada Genealogia Regum Dacie. Del orixinal güei solamente queden fragmentos.

El so trabayu más famosu ye Brevis Historia Regum Dacie, acabáu en 1186 o 1187.

Si Sven conocía a Saxo Grammaticus ye una tema de cutiu aldericada. Dellos comentarios na so Historia Regum Dacie paecen sofitar esta visión. Dellos investigadores llegaron a apuntar la posibilidá de qu'estudiaren xuntos en Francia, sirvieren a los mesmos reis y dambos participaren nes espediciones guerreres, y por eso dalgunes de les sos narraciones tán cuntaes en primer persona. Eso ye probable nel casu de Sven, pero nun hai evidencia pa conectalo con Saxo, nin de si conocíense personalmente.

• Moleta De Paul Læssøy, "Sven Aggesøn: Om Danmarks Konger del historie de Kortfattet", Det Berlingske Bogtrykkeri, Copenhague, 1944
• M.CL.Gertz, "Sven Aggesøns Historiske Skrifter", Rosenkilde Y Bagger, Copenhague, 1967 (Reimpresión)
• M.CL.Gertz, "Scriptores Minores Historiæ Danice", G.Y.C. Gad, 1917-1918