Gordon Brown

Nació en Glasgow, Escocia^[6] y estudió la educación elemental nel Kirkcaldy High School. De mozu, nun accidente de rugbi quedó ciegu d'un güeyu por desprendimientu de retina. En 1967 empezó a estudiar la llicenciatura en Historia na Universidá d'Edimburgu, onde empecipió la so vida política como presidente del club llaborista y fixo'l so doctoráu. Yá antes d'entrar al Parllamentu Británicu, algamó la notoriedá como rector de la Universidá d'Edimburgu -cargu qu'ocupó hasta 1975-, como presidente del tribunal universitariu (entá siendo estudiante) y como editor del "Rede Paper on Scotland". Brown dictó clases en diverses universidaes escoceses antes de trabayar como periodista na televisión d'Escocia hasta 1983, cuando pasó a dedicase de llenu a la política, al ingresar como diputáu a la Cámara de los Comunes del Parllamentu Británicu.

En 1986 publicó una biografía sobre'l políticu llaborista James Maxton.

En 2002 finó la so primer fía, Jennifer Jane, a los 11 díes de nacer. Gordon Brown y la so esposa Sarah Brown tienen dos fíos, John Macaulay y James Fraser. James Fraser, nacíu en xunetu de 2006, que sufre de fibrosis quística.

El so ascensu dientro del llaborismu tamién foi vertixinosu, aportando a vocera de la oposición sobre Comerciu ya Industria (1989-92) y Facienda (1992-97).

En 1994, dempués de la muerte del líder llaborista John Smith, Brown méntase como candidatu potencial pa convertise en líder del partíu. Según la prensa británica, Brown y Tony Blair fixeron un alcuerdu en que Blair fuera líder, y Brown tuviera control total sobre la política económica del partíu.^[7]

Como ministru de Facienda, Gordon Brown foi aplaudíu por garantizar el fuerte desempeñu económicu del Reinu Xuníu. So la so supervisión, el país tuvo'l más llargu periodu ininterrumpíu de crecedera económica de los últimos dos sieglos, a pesar de grandes torgues a nivel global, como la crisis financiera asiática, l'españíu de la "burbuja punto com" y los atentaos del 11 de setiembre de 2001 n'Estaos Xuníos.

En mediu del caos mundial, la economía británica caracterizóse por una bien baxa inflación -como permediu 2,5% añal desque Brown llegó al cargu- y polos más baxos niveles de desemplegu dende a mediaos de los años 70.

Munchos economistes^{[ensin referencies]} consideren que gran parte d'esa sorprendente estabilidá deber a la so decisión, na primavera de 1997, de proclamar la independencia del Bancu d'Inglaterra, qu'a partir d'esi momentu pudo establecer les tases d'interés ensin interferencia del gobierno.

 

Polo xeneral, considérase que la so política fiscal y monetario contribuyó a impulsar la economía británica^{[ensin referencies]}, a pesar de los riesgos acomuñaos a la creciente delda de los consumidores y al posible sobrecalentamientu del mercáu inmobiliariu.^{[ensin referencies]}

Gordon Brown anunció oficialmente en mayu de 2007 la so candidatura p'asoceder a Tony Blair como líder del Partíu Llaborista y Primer Ministru del Reinu Xuníu. Fixo pública la so intención pocu dempués de que'l mesmu Blair diéra-y el so sofitu esplícitu pa reemplazalo al frente del Gobiernu.

Blair anunció'l día anterior qu'en xunu presentaría la so dimisión a reina Sabela II. Brown parte como'l gran favoritu pa reemplazar al xefe del Gobiernu. La última fecha pa les nominaciones foi'l 16 de mayu, con Brown teniendo 308 repaldos de los 353 miembros del conseyu del Partíu Llaborista, ente que'l so más cercanu rival John McDonnell, tan solo fíxose con 28, bien lloñe de los 45 riquíos pa la nominación a xefatura del partíu.

El 24 de xunu de 2007, en Mánchester, Tony Blair apurrió la xefatura a Brown; tres díes antes de convertise en Primer Ministru del Reinu Xuníu de Gran Bretaña ya Irlanda del Norte.

Nomáu primer ministru pola reina Sabela II el 27 de xunu de 2007.

 

En 2009, Brown retiró la metá de les tropes aparcaes n'Iraq. Según informóse, la retirada de los 3.700 soldaos que tuvieron en Basora, nel sur d'Iraq. Brown, esplicó dos etapes nel trespasu de poder en Basora: na primera, les fuercies britániques concentrar nel entrenamientu del exércitu iraquín y la vixilancia de la permeable frontera con Irán; la segunda va tar llindada a xeres d'asesoramientu.^[8] Amás Brown amosóse favorable a la Guerra d'Iraq, na so comparecencia dixo que la decisión de participar na intervención tomar poles razones correutes.^[9][10]

El primer ministru del Reinu Xuníu, Gordon Brown, anunció que los líderes de les 20 mayores economíes axuntaos en Londres llegaron a un alcuerdu pa solliviar la crisis financiera internacional con midíes como la creación d'un fondu de US$1 billón p'asistir a naciones en dificultaes.

Nel so discursu de zarru del cume del G-20, Brown dixo que se llegó a un consensu pa un "plan de recuperación y reforma global" col fin d'evitar que se repita una crisis como l'actual.

Coles mesmes, afirmó que'l secretu bancariu tien de llegar al so fin y que se van tomar midíes contra los paraísos fiscales que nun cumplan colos nuevos estándares de tresparencia. Amás tamién espresó "Terminóse'l vieyu Consensu de Washington", en referencia al pensamientu económicu qu'aseguró, mientres décades, que'l mercáu solucionaría les sos correiciones por sigo mesmu, ensin necesidá d'intervención estatal.

Según Brown tratar del mayor paquete d'estímulu económicu global "que'l mundu enxamás vio" con una inyeición total de US$5 billones pal final del añu 2010. "Llogremos un nuevu consensu de que vamos faer lo necesario pa restablecer la crecedera y l'empléu, y evitar qu'una crisis d'esti tipu repitir nuevamente", dixo Brown.^[11]

•   Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Gordon Brown.

• Encyclopaedia Britannica, Gordon Brown - ariculo con accesu llibre
• Biografía n'español per Fundación CIDOB

Predecesor: Kenneth Clarke	Canciller de la Facienda del Reinu Xuníu 1997-2007	Socesor: Alistair Darling
Predecesor: Tony Blair	Líder del Partíu Llaborista 2007-2010	Socesor: Ed Miliband (interinamente Harriet Harman)
Predecesor: Tony Blair	Primer ministru del Reinu Xuníu 2007-2010	Socesor: David Cameron