Salier

Dä Artikel behandlet s middelalterlige Adelsgschlächt vo de Salier. Für Salier as Bezeichnig vom fränkische Stamm lueg Salfranken

D Salier (eventuell vom althochdütsche sal: „Herrschaft“ oder vom latiinische salii: „Salzmeerbewohner“, vil wohrschiinliger aber diräkt vom Name vo de Salische Franke^[1]) si e fränkischs Adelsgschlächt im Heilige Römische Riich vom 10. bis zum 12. Johrhundert gsi.

Dr Biname erschiint zum erste Mol am Afang vom 12. Johrhundert as rex salicus oder reges salici. Vermuetlig het dr Chronist Otto vo Freising dä Name für alli vornähme Adelsfamilie linggs vom Rhii bruucht in Erinnerig an dr Merowinger Chlodwig I.. Spöter het sich dr Name denn nume no uf e Konrad II. und siini Nochkomme bezoge. D Salier gälte as dütschi Näbelinie vo de Widone (Lambertiner), wo z Italie mächtig worde si und si über d Mueter vom Konrad em Rote mit de Konradiner verschwögeret gsi.

Dr Konrad dr Rot isch mit siiner Hürot mit dr Liutgard, dr Dochter vom Otto em Grosse und siiner Ernennig zum Herzog vo Lothringe zum Gründer vom Gschlächt worde. Er isch dr Urgrossvater vom König Konrad II. gsi, wo im Johr 1024 König vom ostfränkisch-dütsche Riich worden isch. 1027 isch er dr erst Kaiser us em Gschlächt vo de Salier worde.

Dr Niidergang vo de Salier het mit em Händel zwüschen em Heinrich IV. und em Papst agfange, em sogenannte Investiturstrit wo im Gang nach Canossa mit dr Kapitulation vom Kaiser gändet het. Dr Heinrich V., dr letzt Salierkönig, het bis 1125 gregiert. Noch dr Herrschaft vo de Salier isch as Übergang dr Sachs Lothar III. cho und noch ihm dr Staufer Konrad III.. Däm si Mueter isch d Dochter vom Heinrich IV. gsi, so isch er e Neveu vom letzte salische Kaiser Heinrich V. gsi.