Pouslike bul

Pouslike bulle word sedert die 6de eeu gebruik, maar die term was nie algemeen voor omstreeks die einde van die 13de eeu nie, en toe net intern vir nieamptelike administratiewe doeleindes. Teen die 15de eeu het dit egter amptelik geraak, toe een van die kantore van die Apostoliese Kanselary genoem is die "register van bulle" (registrum bullarum).

In die tyd van pous Leo IX in 1048 is 'n duidelike onderskeid getref tussen twee soorte bulle: minder en meer belangrik.

Sedert die 12de eeu het pouslike bulle 'n seël van lood met die koppe van die aspostels Petrus en Paulus aan die een kant en die pous se naam aan die ander kant. Sedert die 13de eeu word pouslike bulle net gebruik vir die formeelste en plegtigste geleenthede.^[1] Dit lyk of papirus tot aan die begin van die 11de eeu algemeen as materiaal vir dié dokumente gebruik is, waarna dit vervang is deur 'n rowwe soort perkament.

Vandag is die bul die enigste geskrewe dokument waarin die pous na homself sal verwys as Episcopus Servus Servorum Dei ("Biskop, Dienaar van die Dienaars van God").^[2]

Terwyl pouslike bulle altyd 'n metaal seël gehad het, het hulle dit nou net op die plegtigste geleenthede. 'n Pouslike bul is vandag die amptelikste soort dekreet wat deur die Vatikaanstad se kanselary uitgereik word in die naam van die pous.

•   Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Pouslike bul.

•   Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.