Hafez al-Assad

Hafez al-Assad (Arabies: حافظ الأسد‎ 'Ḥāfiẓ al-ʾAsad', Levantynse Arabies: [ˈħaːfezˤ elˈʔasad], Moderne standaard Arabies: [ħaːfɪðˤ al'ʔasad]; 6 Oktober 1930 - 10 Junie 2000) was 'n Siriese politikus wat van 1971 tot 2000 as president van Sirië gedien het. Hy was ook premier van 1970 tot 1971, asook streeksekretaris van die Streekbevel van die Siriese streekstak van die Arabiese Sosialistiese Ba'ath-party en sekretaris-generaal van die nasionale bevel van die Ba'ath-party van 1970 tot 2000.

Assad het aan die Siriese staatsgreep in 1963 deelgeneem, wat die Siriese streekstak van die Arabiese Sosialistiese Ba'ath-party aan bewind gebring het, en die nuwe leierskap het hom aangestel as bevelvoerder van die Siriese lugmag. In 1966 neem Assad deel aan 'n tweede staatsgreep, wat die tradisionele leiers van die Ba'ath-party omver gewerp het en 'n radikale militêre faksie onder leiding van Salah Jadid aan bewind gebring het. Assad is deur die nuwe regering as minister van verdediging aangestel. Vier jaar later het Assad 'n derde staatsgreep geïnisieer wat Jadid verdryf en homself aangestel het as die onbetwiste leier van Sirië.

Assad het die Ba'ath-regering de-radikaliseer toe hy die mag oorgeneem het deur meer ruimte aan private eiendom te gee en die land se buitelandse betrekkinge met lande te versterk wat sy voorganger as reaksionêr beskou het. Hy het tydens die Koue Oorlog op die beurt by die Sowjetunie gestaan ​​op sy beurt vir steun teen Israel, en terwyl hy die pan-Arabiese konsep van die vereniging van die Arabiese wêreld in een Arabiese nasie laat vaar het, het hy probeer om Sirië te verdedig van die Arabiese belange teen Israel. . Toe hy aan bewind kom, het Assad staatsdienste volgens sektariese grense georganiseer (die Sunniërs het die hoofde van politieke instellings geword, terwyl die Alawiete die leër oor militêre, intelligensie en veiligheidsapparate oorgeneem het). Die vroeëre kollegiale magte van die Baath-besluitneming is ingekort en na die Siriese presidentskap oorgeplaas. Die Siriese regering het in die normale sin van die woord opgehou om 'n eenpartystelsel te wees, en is verander in 'n eenpartystaat met 'n sterk presidentskap. Om hierdie stelsel te handhaaf, is 'n persoonlikheidskultus wat op Assad en sy gesin gesentreer is, geskep deur die president en die Ba'ath-party.

Nadat Assad die belangrikste inisiatiefbron in die Siriese regering geword het, het Assad na 'n opvolger begin soek. Sy eerste keuse was sy broer Rifaat, maar Rifaat het probeer om die mag in 1983–84 aan te gryp toe Hafez se gesondheid twyfel. Rifaat is daarna in ballingskap gebring toe Hafez se gesondheid herstel het. Hafez se volgende keuse as opvolger was sy oudste seun, Bassel. Bassel is egter in 1994 in 'n motorongeluk oorlede, en Hafez draai na sy derde keuse - sy jonger seun Bashar, wat destyds geen politieke ervaring gehad het nie. Hierdie skuif is binne sommige kwartale van die Siriese regerende klas met kritiek beywer, maar Assad het volgehou met sy plan en het verskeie amptenare wat teen hierdie opvolging gekant was, gedemoveer. Hafez is in 2000 oorlede en Basjar het hom as president opgevolg.