Cecilia Wessels

Cecilia Wessels (* 7 Augustus 1895, Bloemfontein – † 14 Desember 1970, Kaapstad) was ’n Suid-Afrikaanse operasangeres.

Cecilia Wessels
Wessels in die 1930’s
Agtergrondinligting
Gebore	7 Augustus 1895 Bloemfontein, Oranje-Vrystaat
Sterf	14 Desember 1970 (op 75) Kaapstad, Suid-Afrika
Genres	Opera
Beroep(e)	Sangerer
Jare aktief	1924–1970

Wessels is in die Oranje-Vrystaat gebore as die dogter van sir Cornelius Wessels, administrateur van die provinsie. Sy ontvang haar skoolopleiding in Bloemfontein en Kaapstad en haar sangopleiding aan die Suid-Afrikaanse Musiekkollege in Kaapstad onder professor Henry Bell en voltooi haar opleiding later aan die Royal Academy of Music in Londen. Sy maak haar debuut as konsertsangeres, maar slaan in 1924 oor na operamusiek toe sy met die Old Vic Company optree in Tannhäuser, Carmen en Il Trovatore. Die volgende jaar onderneem sy ’n reis na Suid-Afrika, wat die begin was van haar lang en geslaagde loopbaan as sopraan in haar geboorteland. In Engeland het sy onder meer saam met bekende dirigente soos sir Henry Wood en sir Malcolm Sargent gewerk. Van die operahuise waar sy veral in Wagner-operas te sien was, was onder meer Bayreuth, Sadler’s Wells en Berlyn.

Wessels was waarskynlik die eerste Suid-Afrikaanse sangeres wat oorsee naam gemaak het, hoewel latere sangeresse soos Marita Napier, Emma Renzi en Mimi Coertse groter roem sou verwerf. Sy was, danksy vele konserttoere, ’n bekende en beminde persoonlikheid in die hele destyde Unie van Suid-Afrika asook in Suid-Rhodesië en Suidwes-Afrika. Op dié konserte het sy gewoonlik Mornay du Plessis se Afrikaanse kunslied "Liefdeswee", wat hy spesiaal vir haar gekomponeer het, gesing.

Sy het oor ’n tydperk van ’n halwe eeu ’n bekende naam in Suider-Afrika geword en het by so te sê elke amptelike geleentheid opgetree. Hieronder tel die inwyding van die Voortrekkermonument in 1949, die Van Riebeeckfees van 1952, die inhuldiging van verskeie staatspresidente en die ingebruikneming van die Groote Kerk se orrel.

Die ou herehuis waarin sy jare lank in die Kaapstadse voorstad Rondebosch gewoon het (Milnerweg 44), is vandag nog ’n sierlike baken, maar is volgens oorlewering ook ’n spookhuis.