Reds (Superrugbyspan)

Queensland Reds
Embleem		Koala
Stigting		1996
Unie		Queensland Rugbyunie
Ligging		Brisbane
Streek		Queensland
Stadion		Suncorpstadion
Kapasiteit		52 500
Afrigter(s)		Richard Graham
Kaptein(s)		James Slipper
Liga(s)		Superrugby
2018		13de
Tuiskleure		Weg kleure
Statistiek
Meeste wedstryde		148 Sean Hardman
Meeste punte		638 Quade Cooper
Eerste wedstryd
Otago Highlanders 57 – 17 Queensland Reds (3 Maart 1996)
Grootste oorwinning
Reds 53 – 3 Rebels (18 Maart 2011) 50
Grootste nederlaag
Bulls 92 – 3 Queensland Reds (5 Mei 2007) 89
Unie webwerf
www.redsrugby.com.au

Die Queensland Reds is ’n Australiese rugbyspan wat as ’n konsessie aan die Superrugbykompetisie deelneem sedert 1996. Voor 1996 was hulle ’n verteenwoordigende span was op meriete gekies is uit klubs wat in Queensland in kompetisies meegeding het. Met die bekendstelling van die professionele Super 12-kompetisie is beweeg na ’n model waar spelers gekontrakteer is deur die Queensland Rugbyunie, eerder as wat hulle gekies is van klubs af.

Van 1996 tot 2005 was die Reds een van drie Australiese spanne wat in die Super 12 meegeding het saam met die Waratahs en die Brumbies. Queensland het nooit die eindronde van die Super 12 gehaal nie. Sedert 2006 het hulle in die uitgebreide Super 14 meegeding as een van vier Australiese spanne.

Voor die era van Superrugby was Queensland ’n verteenwoordigende span wat gekies is uit rugbyunies binne die staat. Rugby in Queensland dateer sover terug as 1876 (dit is vermoedelik wanneer die eerste wedstryd gespeel is). In 1882 is die eerste inderstaatwedstryde gespeel tussen Queensland en Nieu-Suid-Wallis en die daaropvolgende jaar is die Queensland Rugbyunie gestig. In daardie seisoen het die eerste interstaatwedstryd in Brisbane plaasgevind by die Eagle Farm-renbaan, met Queensland wat met 12 - 11 gewen het. In 1896 het ’n span van Queensland na Nieu-Seeland vertrek. Hulle het op 15 Augustus van daardie jaar met 9 - 0 teen die span van Nieu Seeland verloor op Athleticpark. In 1899 het Queensland hul eerste sege oor ’n internasionale span gevier toe hulle Groot Brittanje met 11 - 3 geklop het by die Exhibitionterrein.

Met die aanvang van rugby league asook die Eerste Wêreldoorlog was Queensland rugby rustend vir ’n aantal jare en die unie is in 1919 ontbind om eers weer in die laat 1920’s aan die gang te kom. In 1928 is die unie herstig en die GPD-kompetisie en groot klubs het spoedig teruggekeer.^[1] Die spel het gesukkel gedurende Tweede Wêreldoorlog maar ’n mens kon nietemin die groei opmerk met die koms van die Queensland Junior Rugbyunie en die Landelike Rugbyunie. In 1950 het die Queensland Rugbyunie die Normanby Ovaal van die Brisbane Grammar School teen nominale rente verkry voordat hulle in 1966 na die Ballymorestadion verskuif het. Dit sou die spirituele tuiste van Queensland rugby word. In 1980 het Queensland die All Blacks geklop, wat hulle hul eerste sege teen Nieu-Seeland besorg het. Die wedstryd is op 6 Julie by Ballymore gespeel en Queensland het met 9 - 3 gewen. Twee seisoene later het die eeufeesviering van die unie plaasgevind met Queensland wat met hierdie geleentheid weer die All Blacks geklop het (41 - 7) in ’n feeswedstryd.

Die eerste Super 10-kompetisie is in 1993 gehou. Queensland was in Poel A saam met Auckland, Natal,Wes-Samoa en Otago. Queensland het vierde geëindig met vyfpunte. In die daaropvolgende Super 10-kompetisie in 1994 het Queensland bo-aan Poel A geëindig met 13 punte deur ’n beter punteverskil as North Harbour, wat ook 12 punte gehad het, te hê. Die Queensland Reds het toe teen die Suid-Afrikaanse span van Natal (wenner van Poel B) gespeel. Die Reds het as wenners uit die stryd getree nadat hulle met 21 - 10 gewen het op Kings Park in Durban. In die volgende seisoen was hulle nog meer suksesvol toe hullein Poel B gespeel het. Hulle het die seisoen afgesluit met 16 punte op die punteleër, vier punte meer as die Vrystaat, wat tweede was. Die Transvaal het bo-aan Poel A geëindig en die eindstryd is op Ellispark in Johannesburg beslis. Queensland het hier met 30 - 16 gewen.

Met rugby wat die professionele era betree het, is die kompetisies ook aangepas. Die SANZAR-vennootskap is gevorm tussen die Nieu-Seelandse Rugby Voetbal Unie (NZRVU), die Suid-Afrikaanse Rugby Voetbal Unie (SARVU) en die Australiese Rugbyunie (ARU) en die Super 12 is gebore. In die 1996-seisoen het Queensland bo-aan die punteleër geëindig.

Queensland se haldeindstryd is op 18 Mei 1996 op die Ballymorestadion gespeel teen die span van Natal. Natal het die wedstryd met 43 - 25 gewen. In die 1997-seisoen het die Reds negende geëindig op die punteleër. In 1998 het die Reds ’n baie beter seisoen gehad en het hulle vyfde geëindig.

In 1999 het die Reds slegs drie wedstryde in die rondomtalie verloor en het hulle bo-aan die punteleër geëindig (die Stormers het ook 36 punte gehad maar die Reds het ’n beter punteverskil gehad). Die Reds het teen die Crusaders gespeel in die halfeindronde en die Crusaders het met 22 - 28 gewen. In 2000 het die Reds sewende geëindig. In 2001 het die Reds weer beter gevaar en vierde op die punteleër geëindig. Hulle het in die halfeindronde teen die Brumbies gespeel en met 30 -6 verloor. 2002 was ’n effens slegter jaar en die Reds het vyfde geëindig. In 2003 was hulle agtste, in 2004 tiende en so ook in 2005.

In 2006 het die Super 12 die Super 14 geword met die toevoeging van die Western Force en die Cheetahs tot die kompetisie. In (2006) het die Reds 12de geëindig.

Die nuwe afrigter het met ’n oorwinning afgeskop teen ’n Japannese klub, NEC, en met 63 - 22 gewen. Die Reds het ook deelgeneem aan die Australiese Provinsiale Kampioenskap en het in hul openingswedstryd met 32 - 6 teen die Force verloor. Hulle het in die tweede week egter teen die Waratahs gewen met 39 - 17 in Gosford en in die week daarna het hulle die voorlopers in die reeks, die Brumbies, met 20 - 19 gewen. Dit het hulle laat kwalifiseer vir die eindronde teen die Brumbies in Canberra maar die Reds het hier verloor met 42 - 17. Later in die jaar het die Reds teen die Kersiebloeisels met 29 - 22 in Japan gewen. Die voormalige Wallaby-afrigter, Eddie Jones, het die leisels by Jeff Miller oorgeneem as afrigter.

In die 2007 Super 14-seisoen het die Reds die spreekwoordelike houtlepel gewen nadat hulle laaste geëindig het. Hulle het goed begin deur die finalste van 2006, die Hurricanes, in die eerste ronde te wen. Hulle kon egter eers weer in die 12de ronde ’n wedstryd wen. Die Reds se seisoen is opgesom in hul wedstryd teen die Bulls toe hulle met 92 - 3 verloor het. Dit was die grootste verloor wat enige span in Superrugby nog beleef het. Die grootste telling in Superrugby is egter 96 wat die Crusaders teen die Waratahs in 2002 behaal het.

Die 2008 Super 14-seisoen het ’n klein oplewing in Reds-rugby beleef met ’n jeugdige span wat opwindende en ondernemende rugby gespeel het onder die nuwe afrigter, Phil Mooney. Hulle het in daardie seisoen wraak geneem op die Bulls deur hulle met 40 - 8 te verslaan. Dit was die hoogtepunt van die 2008-seisoen vir die Reds. Spannende wedstryde teen die Crusaders, Blues, Chiefs en die Waratahs, wat die Reds net-net verloor het, het veroorsaak dat hulle weer 12de geëindig het.

Die span se drag bestaan uit ’n rooi trui met ’n wit kraag, rooi broek en rooi kouse met wit ringe. Tot 2009 het die span nog uitgedraf met blou broeke. Die span se klere word gemaak deur KooGa en die korporatiewe logo van Queensland Rail, saam met die logo’s van die Reds en die Queensland Rugbyunie, vertoon op die voorkant van die trui.

Voor 1895 het Queensland ’n verskeidenheid van truie gedra totdat die rooi/maroen die kleur van die Queensland-trui geword het.^[2] In 2007 het die Reds ’n gedenktrui gedra om die 125-jarige bestaan van Queensland Rugby te vier. Dit het gepaardgegaan met ’n herdenkteken met die vier wapens wat Queensland Rugby al oor die jare gehad het.^[3] Die 125-jarige herdenkteken het uit vier kwarte bestaan met die logo van die Noordelike Rugbyunie van 1882 (bo links), die embleem van 1910 (bo regs), die logo van 1935 (onder regs) en die huidige logo (onder regs).

Die tradisionele tuiste van Queensland Rugby is Ballymore wat in die laat 1960s in Brisbane gebou is. Regdeur die Super 12 het die Reds hul tuiswedstryde daar gespeel. Die stadion het ook ’n paar wedstryde aangebied tydens die heel eerste Rugbywêreldbeker in 1987 waaronder ’n kwarteindronde. Ballymore sou tydens die Rugbywêreldbeker 2003 ook wedstryde aanbied, maar weens baie goeie kaartjieverkope is die wedstryde verskuif na die Suncorpstadion.^[4]

Met die uitbreiding van die Super 12 na 14 vir die 2006-seisoen, het die Reds ook verskuif na die groter Suncorpstadion met sitplek vir 52 000. Die stadion word beskou as ’n belegging in die toekoms van Queensland Rugby omdat dit makliker toegang bied en fasiliteite van wêreldgehalte bied.

Teen die einde van die 2006-seisoen het die Reds hul laaste tuiswedstryd op die Dairy Farmers-stadion in Noord-Queensland gespeel. Buite seisoen speel die Reds heelwat wedstryde op Ballymore en die Reds het in die voorseisoen ook al wedstryde gespeel aan die Goudkus op Carrarastadion.

In 2005 het die Bank van Queensland hul langdurige borgskap laat vaar en baie ondersteuners was bang dat die Reds nie weer ’n borg sou kry wat vergelykbaar met BVQ s'n is nie. Net voor die aanvang van die 2006-seisoen het Queensland Rail hul borgskap aangekondig wat sprake van finansiële ondergang vir die Reds beëindig het. Na die eerste wedstryd van die 2007-seisoen is aangekondig dat Virgin Blue ook ’n hoofborg van die Reds sou word.

Queensland se berugste tweestryde is uiteraard met die ander Australiese spanne in die Super 14 (Brumbies, Western Force en die Waratahs). Die bekendste hiervan is die interstaatwedstryd tussen Queensland en Nieu-Suid-Wallis. Die wedstryd tussen hierdie twee spanne lok gewoonlik die grootste getalle vir die Reds. Die wedstryde word ook gespeel om te bepaal wie met die Bob Templeton-trofee gaan wegstap.

Van die meer as 270 wedstryde wat al gespeel is tussen Nieu-Suid-Wallis en Queensland het Nieu-Suid-Wallis 170 gewen, Queensland 80 en 12 wedstryde was gelykop.^[5] In elf Superwedstryde het Queensland oorheers met 8 seges, twee verliese en een gelykop uitslag.^[6]

Seisoen	Pos	Gespeel	Gewen	Gelyk	Verloor	Pte	Notas
1993	4de	5	1	0	4	5
1994	1ste	5	4	0	1	13	Wen eindstryd teen Natal
1995	1ste	5	4	0	1	16	Wen eindstryd teen Transvaal

Die volgende tabel som die Reds se Super 12-uitslae op:^[7]

Seisoen	Pos	Gespeel	Gewen	Gelyk	Verloor	Punte vir	Punte teen	+/-	BP	Pte	Notas
1996	1ste	11	9	0	2	320	247	+73	5	41	verloor in halfeindronde teen Natal
1997	10de	11	4	0	7	263	318	-55	4	20
1998	5de	11	6	1	4	273	229	+44	5	31
1999	1ste	11	8	1	2	233	170	+63	2	36	verloor in halfeindronde teen Canterbury Crusaders
2000	7de	11	6	0	5	317	305	+12	6	30
2001	4de	11	6	0	5	300	277	+33	8	32	verloor in halfeindronde teen ACT Brumbies
2002	5de	11	7	0	4	336	287	+49	6	34
2003	8ste	11	5	0	6	281	318	-37	6	26
2004	10de	11	5	0	6	217	246	-29	5	25
2005	10de	11	3	0	8	185	282	-97	5	17

Die volgende tabel som die Reds se Super 14-uitslae op:^[7]

Seisoen	Pos	Gespeel	Gewen	Gelyk	Verloor	Punte vir	Punte teen	+/-	BP	Pte	Notas
2006	12de	13	4	0	9	240	320	-80	6	22
2007	14de	13	2	0	11	201	438	-237	3	11
2008	12de	13	3	1	9	258	323	-65	4	18
2009	13de	13	3	0	10	258	380	-122	4	19
2010	5de	13	9	0	4	385	288	97	7	43

Die volgende tabel som die Reds se Superrugby-uitslae op:

Seisoen	Pos	Gespeel	Gewen	Gelyk	Verloor	Punte vir	Punte teen	+/-	BP1	Pte	Notas
2011	1ste	16	13	0	3	429	309	+120	6	66	Wen teen Crusaders in eindronde
2012	3de	16	11	0	5	359	347	+12	6	58	Verloor teen Sharks in kwalifiserende ronde
2013	5de	16	10	2	4	321	296	+25	6	58	Verloor teen Crusaders in kwalifiserende ronde
2014	13de	16	5	0	11	374	493	−119	8	28
2015	13de	16	4	0	12	247	434	−187	6	22

¹ Punte toegeken vir ’n loslootjie is nie hierby ingereken nie.

Die volgende tabel som die Reds se Superrugby-uitslae vir die uitgebreide toernooi van agtien spanne op:

Seisoen	Pos Alg	Pos Groep	Gespeel	Gewen	Gelyk	Verloor	Punte vir	Punte teen	+/−	BP1	Pte	Notas
2016	15de	9de	15	3	1	11	290	458	–168	3	17
2017	14de	8ste	15	4	0	11	321	479	–158	5	21

Reds 2017 Superrugbyspan

Stutte Sef Fa’agase Pettowa Paraka James Slipper Sam Talakai Taniela Tupou Markus Vanzati Hakers Alex Mafi Stephen Moore Andrew Ready Slotte Kane Douglas Cadeyrn Neville Izack Rodda Rob Simmons Lukhan Tui

Losvoorspelers Michael Gunn Reece Hewat Scott Higginbotham Leroy Houston Adam Korczyk George Smith Hendrik Tui Skrumskakels Nick Frisby Moses Sorovi James Tuttle Losskakels Quade Cooper Jake McIntyre

Senters Samu Kerevi Campbell Magnay Duncan Paia’aua Henry Taefu Vleuels Chris Feauai-Sautia Chris Kuridrani Lachlan Maranta Eto Nabuli Jayden Ngamanu Izaia Perese Heelagters Karmichael Hunt

• John Connolly – 1989 tot 2000
• Mark McBain – 2001 tot 2002
• Andrew Slack – 2003
• Jeff Miller – 2004 tot 2006
• Eddie Jones – 2007
• Phil Mooney – 2008 tot 2009
• Ewen McKenzie – 2010 tot 2013
• Richard Graham – 2014 tot huidig

• Tim Horan (1996 - 1997)
• David Wilson (1998- 1999)
• John Eales (2000 - 2001)
• Daniel Herbert (2002 - 2003)
• Toutai Kefu (2003)
• Elton Flatley (2004 - 2005)
• John Roe (2006 - 2008)
• Sam Cordingley (2008)
• James Horwill (2008 - 2014)
• Berrick Barnes (2009) Vervang beseerde James Howrill
• Will Genia (2010 - 2013) Vervang beseerde James Horwill
• Quade Cooper (2013) Wedstryd teen die Britse en Ierse Leeus
• James Slipper (2015 tot huidig)
• Rob Simmons (2016 tot huidig) Vervang beseerde James Slipper

• Super 6:
  • Kampioene: 1992

• Super 10:
  • Kampioene: 1994, 1995

• Australiese Provinsiale Kampioenskap:
  • Tweede plek: 2006

• Superrugby:
  • Bo-aan punteleër: 1996, 1999, 2011
  • Kampioene: 2011

• Meeste punte in ’n loopbaan - Quade Cooper (638 punte, 2006-2014)
• Meeste punte in ’n seisoen - John Eales (155 punte, 1996)
• Meeste drieë in ’n loopbaan - Chris Latham (38 drieë, 1998 tot 2008)
• Meeste drieë in ’n seisoen - Chris Latham (10 drieë, 2002)

Wikimedia Commons bevat media in verband met Reds (Superrugbyspan).

• (en) Amptelike webblad van die Queensland Reds
• (en) Amptelike webblad van die QRU

Voorafgegaan deur 2011 - Bulls

Superrugbykampioene 2011 (1ste)

Opgevolg deur 2012 -