pisolare

意大利語

源自古舊形容詞 pesolo (“懸掛的，懸垂的”)^[1]，源自拉丁語 pēnsilis。^[2]

pisolàre (第一人稱單數現在時 pìsolo，第一人稱單數先過去時 pisolài，過去分詞 pisolàto，助動詞 avére)

pisolàre (-are) 的變位（參見Appendix:意大利語動詞）

人稱	單數			複數
不定詞	pisolàre
助動詞		avére	動名詞		pisolàndo
現在分詞		pisolànte	過去分詞		pisolàto
人稱	第一人稱	第二人稱	第三人稱	第一人稱	第二人稱	第三人稱
直陳語氣	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
現在時	pìsolo	pìsoli	pìsola	pisoliàmo	pisolàte	pìsolano
未完成時	pisolàvo	pisolàvi	pisolàva	pisolavàmo	pisolavàte	pisolàvano
遠過去時	pisolài	pisolàsti	pisolò	pisolàmmo	pisolàste	pisolàrono
未來時	pisolerò	pisolerài	pisolerà	pisolerémo	pisoleréte	pisolerànno
條件語氣	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
現在時	pisolerèi	pisolerésti	pisolerèbbe, pisolerébbe	pisolerémmo	pisoleréste	pisolerèbbero, pisolerébbero
假設語氣	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
現在時	pìsoli	pìsoli	pìsoli	pisoliàmo	pisoliàte	pìsolino
未完成時	pisolàssi	pisolàssi	pisolàsse	pisolàssimo	pisolàste	pisolàssero
祈使語氣	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
祈使語氣		pìsola	pìsoli	pisoliàmo	pisolàte	pìsolino
否定祈使語氣		non pisolàre	non pìsoli	non pisoliàmo	non pisolàte	non pìsolino

↑ pisolare 在Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
↑ Pianigiani, Ottorino (1907年)，“pisolare”，Vocabolario etimologico della lingua italiana (Italian)，Rome：Albrighi & Segati