|
W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- RADZIWIŁŁ Michał Hieronim (1744-1831) wojewoda wileński, ordynat klecki 1°
- RADZIWIŁŁOWA Helena (1753-1821) wojewodzina wileńska, twórczyni Arkadii pod Łowiczem 1°
- RADZIWIŁŁOWA Aleksandra (1796-1864) twórczyni rezydencji szpanowskiej, malarka-amatorka 1°
- RADZIWIŁŁ Michał Piotr (1853-1903) właściciel Nieborowa, założyciel fabryki majoliki, literat, wydawca 2°
- RZYSZCZEWSKI Leon (1815-1882) wydawca źródeł politycznych 2°
- RADZIWIŁŁ Antoni Henryk (1775-1833) polityk, kompozytor, wiolonczelista, mecenas sztuki 2°
- PRZEZDZIECKI Antoni Tadeusz (1718-1772) podkanclerzy Wielkiego Księstwa Litewskiego 2°
- RADZIWIŁŁ Marcin Mikołaj (1705-1782) krajczy litewski, ordynat ołycki 2°
- RADZIWIŁŁOWA Maria Ewa (1860-1930) działaczka filantropijna, fundatorka kościołów 3°
- RADZIWIŁŁÓWNA Eliza (1803-1834) miłość cesarz Wilhelma I 3°
- RADZIWIŁŁ Bogusław Fryderyk (1809-1873) generał pruski, ordynat przygodzki 3°
- RADZIWIŁŁ Antoni Mikołaj (1741-1778) referendarz i sekretarz wielki koronny 3°
- RADZIWIŁŁ Józef Mikołaj (1736-1813) poseł, pisarz wielki litewski, ordynat klecki 3°
- RADZIWIŁŁ Wilhelm (1797-1870) generał, ordynat nieświecki i ołycki, numizmatyk 3°
- OGIŃSKI Józef Jan (1700-1736) wojewoda trocki 3°
- RZYSZCZEWSKI Gabriel Stanisław (1780/85-1857) ziemianin, pułkownik 3°
- CZARTORYSKI Adam Konstanty (1804-1880) oficer ordynansowy Chłopickiego 3°
- CZARTORYSKI Konstanty Adam (1773-1860) generał 3°
- PRZEZDZIECKI Aleksander (ok. 1665-1733/34) kasztelan inflancki 3°
- STECKI Jan Kazimierz h. Radwan (zm. 1820), starosta owrucki, chorąży wielki koronny 3°
Uwagi
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.3026.1.1 - Radziwiłł h. Trąby
Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana - le.3026.1.4 - Radziwiłł h. Trąby
Nekrolog w „Kurierze Warszawskim” 133-135/1850 http://ebuw.uw.edu.pl/dlibra/editions-content?id=38784 (za: A. Tyszka, Nekrologi Kuriera Warszawskiego): Michał ks. RADZIWIŁŁ
zm. 24 V 1850 w pałacu Stanisława Potockiego przy Krakowskim Przedm. w Warszawie w 72 roku życia, eksp. 26 V 1850 do kośc. Kapucynów, gdzie dnia następnego egzekwie i złożenie zwłok, zapr. żona i syn
Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 156: psb.25301.14
Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 306: psb.25350.11
Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 309: psb.25349.1
Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 313: psb.25355.3
Polski Słownik Biograficzny t. 30 str. 382: psb.25375.5
Polski Słownik Biograficzny t. 34 str. 226: psb.27757.5
Polski Słownik Biograficzny t. 43 str. 70: psb.31862.12
Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego: RADZIWIŁŁ Michał Gedeon - 1792-94 studiował na uniwersytecie w Getyndze. 4.95 powrócił do kraju i zamieszkałw Nieborowie. W Wojsku Polskim Księstwa Warszawskiego 19.1.1807 płk, przydzielony do 2 Legii, 6.3.07 dow. 1 p. Legii Północnej, 13.2.08 dow. 5 pp., 7.3.09 adiutant króla Fryderyka Augusta, 11.12.11 gen. bryg., dow. bryg. w dyw. gdańskiej, odbył kampanie 1807, 1812-13, Gdańsk, Dyneburg, Tylża, ponownie Gdańsk, otrzymał 1.7.07 LH nr 17470, 1.1.08 krzyż złoty, a 20.12.13 krzyż oficerski LH nr 43245, po kapitulacji Gdańska powrócił do domu. W armii Królestwa Polskiego 20.1.15 przeznaczony do pomocy gen. Chłopickiemu jako dow. 1 dyw. piech., 28.12.15 wziął dymisję z pozwoleniem noszenia munduru. 8.1.22 mianowany senatorem-kasztelanem, 13.6.25 senator-wojewoda. 1928-29 był przewodniczącym Deputacji Sejmowej do powtórnego śledztwa w procesie członków Towarzystwa Patriotycznego. Liberalną postawą i życzliwością wobec oskarżonych zyskał sobie opinię gorącego patrioty. W powstaniu 30.11.30 wszedł do Rady Administracyjnej jako „osoba popularna”, od 21.12.30 do 21.1.31 członek Rady Najwyższej Narodowej, kierował Komisją Potrzeb Wojska, 20.1.31 wybrany przez Sejm Wodzem Naczelnym, 23.1.31 zreorganizował jazdę, 26.1.31 piechotę, a 30.1.31 sztab główny, 25.2.31 nominalnie dowodził pod Grochowem przy faktycznej komendzie Chłopickiego, okazał się bezradny, 26.2.31 zrezygnował ze stanowiska Wodza Naczelnego, ograniczył się następnie do działalności w Senacie. Po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście, aresztowany przez Rosjan, wywieziony do Jarosławia, dopiero 1836 wrócił do kraju i osiadł w Warszawie. Ożeniony z Aleksandrą Stecką, miał córkę Michalinę oraz synów Karola i Zygmunta. Zm. 24.5.50 w Warszawie, pochowany w kościele kapucynów.
Baza Jerzego ks. Czartoryskiego - cz.I005710
Włodzimierz Dworzaczek (Genealogia i Teki Dworzaczka) - dw.8818 po nim potomstwo
Bohdan Łuszczyński, Silva Heraldica - lu.17902
n.13502a Nekrologia Minakowskiej (13502)
n.3096 Nekrologia Minakowskiej (3096)
Baza genealogiczna dra Sławomira Górzyńskiego - sg.19458
sw.564123 Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego, Warszawa 1995-98
źródła:
- urodzenie: wyliczony rok ur.: akt zgonu
|
|