W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej; wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.
- GIEYSZTOR Dominik (1762- po 1838) poseł trocki 4°
- KONARSKI Szymon Konstanty (1808-1839) powstaniec, emisariusz, publicysta 4°
- KONARSKI Adam Jerzy (1783-1836) ziemianin, działacz społeczny 5°
- SYRUĆ Szymon (1809-1871) ziemianin, uczestnik powstania styczniowego 5°
- DAHLEN Kazimierz (1802-1872) podpułkownik 6°
- KONARSKI Hieronim (1700-1773) pijar, pisarz polityczny 7°
- OSIPOWSKA Józefina (zm. 1853) powieściopisarka, autorka 7°
- GAWROŃSKI Zygmunt (1816-1886) ziemianin 7°
- BUKOWIECKA Zofia (1844-1920) autorka książek dla młodzieży 7°
- GONIEWSKA Zofia (1818-1907) działaczka społeczna, powstaniec 1863 7°
- KONARSKI Szymon (1850-1918) rolnik, działacz społeczny 7°
- KONARSKI Stanisław Karol (1695-1778) pijar, pedagog 7°
- KOSSAKOWSKI Michał (1769-1839) poseł, targowiczanin 7°
- ŚWIEŻYŃSKI Józef (1868-1948) premier rządu Rady Regencyjnej 8°
- SZWYKOWSKI Stefan (zm.1798), marszałek konfederacji barskiej pow. wiłkomierskiego 8°
- SZWYKOWSKI Michał (zm.1797?), wicemarszałek Trybunału Litewskiego 8°
- SUCHODOLETZ Samuel (1648 lub 1649 - 1727), kartograf w służbie pruskiej 8°
- SUCHODOLETZ Jan (ok. 1687-1751), kartograf w służbie pruskiej 8°
- OSTACHIEWICZ Kazimierz (1883-1952) superintendent Kościoła ewangelicko-reformowanego 8°
- STRASZEWICZ Michał h. Odrowąż (1750-1818) marszałek, następnie kasztelan upicki 8°
Uwagi
Adam Boniecki, Herbarz polski - 13.324.91 - t. XIII s. 172: Kunatowie h. Topór
Adam Boniecki, Herbarz polski - 13.324.94 - t. XIII s. 172: Kunatowie h. Topór
Polski Słownik Biograficzny t. 16 str. 179: psb.14350.1
Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 115): Kunatt Stanisław, Wydział Prawa i Administracji, sekcja Prawa i Admin., wpis 1817 Brat Mikołaja, syn Karola, pisarza aktowego smoleńskiego, w 1792, i Wiktorii Konarskiej, kalwinów. W czasie studiów był członkiem tajnej organizacji studenckiej „Panta Koina”. W 1820 otrzymał stopień mgra prawa, po czym wysłany został dzięki poparciu Fryderyka Skarbka za granicę na koszt rządu do Francji i Niemiec na dalsze studia nauk administracyjnych i nabycia wiadomości technologicznych. W Berlinie słuchał wykładów głośnych uczonych F. K. Savigny'ego i A. Humboldta, w Paryżu J. B. Saya, głębiej poznał liberalizm ekonomiczny angielski A. Smitha i D. Ricarda. Zapoznał się też w Paryżu z praktyką życia ekonomicznego, pracując w wielkim domu bankowym Lafitte. Zaznajomił się też w podróży po Holandii, Szwajcarii i Anglii z życiem ekonomicznym tych krajów. Po powrocie w 1823 wykładał w 1823-1827 naukę o handlu, administracji i statystykę. W 1827 powierzono mu zastępczo katedrę prawa cywilnego, a w Szkole Przygotowawczej do Instytutu Politechnicznego ekonomię polityczną. Zwolennik i tłumacz Zasad ekonomii politycznej Ricarda i pod takimże tytułem J. R. Mac Cullocha, propagator liberalizmu ekonomicznego. Przetłumaczył w 1831 dzieło Zachary'ego o francuskim kodeksie cywilnym. Był zatrudniony jako referent w Banku Polskim. W czasopismach ogłosił liczne rozprawy z dziedziny ekonomii politycznej i organizacji szkół wyższych we Francji. W czasie powstania 1830/31 oficer Akad. Gwardii Honorowej, następnie mianowany przez dyktatora radcą stanu i referendarzem oraz sekretarzem-redaktorem protokołów posiedzeń Rady Najwyższej Narodowej. W październiku 1831 znalazł się na emigracji. W 1832 członek Tymczasowego Komitetu Narodowego, a potem Lelewelowskiego Komitetu Organizacyjnego, wreszcie Rady Konserwatywnego Zakładu Polaków w Paryżu. Zbliżony do Czartoryskiego, był w 1833 jednym z redaktorów organu konserwatystów „Feniks”. Członek Towarzystwa Trzeci Maj. W 1834-1837 wspólnie z Bronikowskim, a od 1837 do 1840 sam wydawał „Kronikę Emigracji Polskiej”. Był również współredaktorem miesięcznika „Demokracja Polska XIX wieku” w 1845-1846. Nauczał przez 20 lat historii i literatury w Instytucie Panien w Hotelu Lambert, a historii powszechnej i ekonomii w Wyższej Szkole Polskiej na Montparnasse. Od 1832 był członkiem założycielem i zasłużonym współpracownikiem, a od 1838 sekretarzem Wydziału Statystycznego Towarzystwa Literackiego, później Historyczno-Literackiego w Paryżu. Był też członkiem Tow. Pomocy Naukowej. W 1864 wybrany na członka Rady Tow. Hist.-Literackiego i konserwatora Biblioteki. Zmarł w Paryżu.
źródła:
- pogrzeb: http://www.tombeauxpolonais.eu/content/kunatt-stanis%C5%82aw-1799-1866
|
|