ni…nén

ni…nén (nén candjåve)

1. mostere li noyaedje d' on codjowa, metou inte les deus pårteyes.
   • Dji n' a nén soe.
   • Ele ni va nén mî.
   • N' a nén a rivnou ladsu.
2. mostere li noyaedje d' èn infinitif, metou padrî.
   • C' esteut po n' nén disrindjî.

1. Po les viebes a l' infinitif, al plinne cogne, on a ptchî «èn nén».
   • Èn nén minti,hin, valet!
2. A l' infinitif, li prono si pout vni stitchî inte les deus bokets d' l' advierbire.
   • C' esteut po n' vos nén disrindjî. Mins on pout eto scrire:
3. C' esteut po n' nén vs disrindjî.
4. Avou l' viebe «saveur» («sawè») et pus rålmint «poleur», on pout rsaetchî l' adviebe «nén»
   • On n' såreut souner a messe et-z esse al porcession.
   • Ça n' si pout!

ni…ddja

• ni…pus, ni…pupont
• gn a nén (n' a nén)
• end a nén (end a pont)

1. ci n' est nén des mantches po mes bresses
2. ci n' est nén li tchvå k' a wangnî l' avoenne ki l' a
3. ci n' est nén les pronneus les moreus
4. on n' erva nén so ene djambe
5. on n' va nén å bwès cwand on-z a peu des foyes
6. on n' candje nén si tchvå po ene bourike
7. on n' vike nén avou les moirts
8. èn nén aveur pus fwin ki Mouze n' a soe
9. èn nén esse a ene barbôjhe près
10. èn nén awè ses aiwes tchôdes
11. èn nén awè ses cénk locêyes
12. èn nén esse avou rén