maxhe

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « maxhe », el pout stitchî vaici.

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
  • prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
• Ricepeures : nén rcepåve

maxhe femrin

1. maxhaedje, aprume :
   1. (å cwårdjeu) accion di maxhî les cwårds et d' les distribouwer.

      Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

   2. ene pårt ås cåtes, on djeu.

      C' esteut ene bele maxhe.

      Po lès Prussyins, c’ èst cor one mache di pièrdeuwe dins l’ paurt k’ i djouwnut, i lzî faut bin rconèche. — Les crwès dins les bruwères, p. 162.

   3. plaece ki deus aiwes si maxhèt. Loukîz a deus-aiwes.

1. esse a maxhe : diveur maxhî, paski c' est s' toû.

   C' est kî a maxhe ?

maxhe

1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « maxhî ».
2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « maxhî ».
3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « maxhî ».