wårder

Bodje tîxhon * « wardôn » (« awaitî »), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes, racuzinåve avou l' picård « warder » eyet l' francès « garder ».

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /wɔːʀ.ˈde/ /waːʀ.ˈde/ /waːʀ.ˈdiː/ /oːʀ.ˈde/ /oːʀ.ˈdɛ/ (betchfessî å)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /wɔːʀ.ˈde/
• Ricepeures : wår·der

wårder

1. (viebe å coplemint) tini eyet n’ nén taper evoye.
   • C’ est ene feme ki wåde totafwait.
2. èn nén candjî.
3. (viebe å coplemint) espaitchî d' end aler.
   • Wårdans nosse lingaedje et nosse tuzance !
   • Mins l’ aiwe ni dit måy çou k’ ele sait ;
     Ele wåde ses screts-mawets por leye— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.15, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe).
   • C' est èn ebané po wårder li frambåjhe di leu — Lucyin Mahin, Ène bauke su lès bwès d’ l’ Ârdene, p. 183 (fråze rifondowe et rarindjeye).
4. (viebe å coplemint) riwaitî a (des efants, des prijhnîs, des biesses) po ls espaitchî d’ esse a damadje.
   • C’ est mi ki lyi vneut wårder ses efants cwand il alént å restorant.
   • Dj' a co stî wårder les vatches estant djonne feye.
5. (v. å coplemint nén direk eployî avou li dvancete « di ») mete ene sakî a houte d' on dandjî.
   • Li hinne å mwaisse finda l' cour,
     Et, po nos d' cisse cwate-peces,,
     Avou des låmes et des caresses
     Po tchaeskene, Diè foirdja l' amour. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.24 (fråze rifondowe).
6. (viebe å prono) dimani fer divins ene sacwè.
   • Wårdez-vs el crimeur do Bon Diu — Jean Bosly, L’ îmitåcion d’ Jèzus-Cris (ratourné di J. Bosly) (fråze rifondowe).

• 
  wårder ses raecinêyes
• 
  wårder ås vatches
• 
  wårder totafwait

1. wårder l’ gade et magnî l’ cabu
2. wårder ene peme pol soe, wårder ene poere pol soe
3. wårder l’ eglijhe e mitan do viyaedje
4. wårder ene peme pol soe
5. ki l’ Bon Diu nos è wåde

• wåde, wårdeu, wårdaedje
• wårdoe, wådreye, wårdiveus, wårdance
• rawårder, forwårder

• wårdurôbe
• Diewåde