distinkyî

Do viebe « tinkyî », avou l’ betchete « dis- » des viebes.

distinkyî (3^inme troke) (codjowaedje)

1. (viebe å coplemint) disserer (ene sacwè k’ a stî trop tinkeye).
   • Distinkeye li coide : ele va scoter.
2. (viebe å coplemint) ployî ene djonteure.
   • Baxhîz l’ bodje, et djonde tere sins distinkyî les djnos ! — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece.
   • Nouv moes k’ ça deure, li balon; (…) çou k’ ele poite e s’ vinte ki lyi distinkeye ses djambes cwand ele rote. — Joseph Bodson, Mârîye - One vikêrîye, p. 37.
3. (viebe å coplemint) (imådjreçmint) touwer (on djibî).
   • C’ est l’ gamén ki l’ a distinkyî tot seu (d’ on côp d’ fizik, li lapén). — Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
4. (v. sins coplemint) (noûmot pa stindaedje do sinse) sayî di n’ pus esse si strindou (strindowe).
   • Gn a pont d’ avance di transi come ça; distinkyîz, Meliye !
   • Distinkyîz, m’ fi, i n’ fåt nén taper al diloujhe po des cawes di ceréjhes. — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece.

• tinkyî, tinkiaedje, tinkia
• ritinkyî
• Loukîz a : « tinkyî »

• (disserer ene sacwè k’ a stî trop tinkeye): laispi, låtchî, rilåtchî; Loukîz a : « laispi »

disserer ene sacwè k’ a stî trop tinkeye Loukîz a : laispi

• Francès : détendre ^(fr)

distinkyî omrin

1. Pårticipe erirece omrin do viebe "distinkyî".

distinkyî omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

1. nén bén tinkyî (fi d’ fier evnd).
   • Li cåbe des gåz esteut distinkyî; ça fwait ki l’ moteur s’ ebaléve cwand ti rtiréves li pî. — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece.
2. pus strindou, tot djåzant d’ ene djin ki l’ a stî.

• låtche, rilåtchî