rapler
Etimolodjeye
[candjî]Do viebe «apler», avou l’ betchete « ri- » des viebes
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀa.ˈple/ /ʀa.ˈplɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.ˈple/
- Ricepeures : ra·pler
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | rapele |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | raplez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | raplans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | rapelnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | rapelrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | rapléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | rapele |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | raplé |
| Ôtes codjowaedjes | come shofler |
rapler
- (viebe å coplemint) rimimbrer.
- Asteure, tant k' i dmanrè co des vicants k' ont fwait l' guere, kéconks di zels sondjront motoit a rinde les oneurs (ås moirts eterés dins les aites militaires). Mins cwand les dierins åront cwité cisse tere, les ptitès croes toumront d' zeles-minmes. Ele pourixhront come les cis k' ele raplént l' sovni — Édouard Seret (fråze rifondowe).
- (viebe å coplemint) rihoukî, rahoukî.
- Il a stî raplé po deus moes a Heverlé.
- (viebe å coplemint) ridire ene sacwè.
- I l' fåt rapler a l' ôre.
- (viebe å prono) :
Loukîz a : « si rapler ».
Sinonimeye
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]rimimbrer Loukîz a : rimimbrer
rahoukî Loukîz a : rahoukî