houyire
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « houy- » (« hoye ») (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -ire ».
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| houyire | houyires |
houyire omrin
- fosse å tcherbon.
- I s' a fait accidinter al houyire.
- Nos poitrans l' sôlêye disk' al houyire; la nos l' metrans divins l' coufåde — Nicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
- Lådjès pwaires di houyires wice ki l' broûlî si stantche
Ou ki veyèt s' impli – cwand l' cir pleure totavå–
Des måssîtès corotes ki vs dinèt po discandje,
Al fouwaye des setcheurs on môlion come rouwå— Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 129 (fråze rifondowe).
Ratourneures
[candjî]- ovrî d' houyire houyeu.
Sinonimeye
[candjî]Dizotrins mots
[candjî]Dizeutrins mots
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]fosse al hoye
Almand : Kohlebergwerk (de)
Inglès : coal mine (en)
Espagnol : mina de carbón (es)
Francès : charbonnage (fr), houillère (fr), mine de charbon (fr)
Neyerlandès : kolenmijn (nl)
Waitîz eto
[candjî]