coû

Tayon-bodje latén « curtis », lu-minme do bodje vî grek « χόρτος » ‎(« khórtos ») (coû d' cinse, pu stindêye avou ene måjhone et on corti); rifondaedje peurmint walon, avou (avou fondaedje do R); on wåde li cogne avou R (cour), calkêye do francès, po les sinse "cour do rwè", "cour di djustice", "fé l' cour").

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /kuː/ /kuːʀ/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /kuː/
• Ricepeures : nén rcepåve

coû femrin

1. plaece metowe divant ene måjhon, sovint retourêye di meurs.
   • Il a passé l' baye del coû, et s' fré l' a shû disk' a sol voye — Paul Gilles (fråze rifondowe).

• corti, cotjhea / cortijhea, cotlî / cotelresse
• (minme mot) : cour
• -coû (e-n aplacaedje tîxhon, dins les nos d' plaece)

• Rimicoû, Harnoncoû
• erî-coû, coû dvintrinne

• schayêye, pavêye

• cô (hatrea)
• côp (coûp)

• cou

Loukîz a : « cô »

• AFE : /kuː/

coû omrin

1. cô.