brouyî

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /bʀuː.ˈyiː/ /bʀu.ˈyiː/ /bʀuː.ˈye/ /bʀuː.ˈyɛ/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀuː.ˈyiː/
• Ricepeures : brou·yî

Tayon-bodje patwès latén * « brodicāre » ‎(« brodicare »), lu-minme d' on bodje tîxhon * « bruþą » (vî tîxhon), çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -î » des viebes.

brouyî (å prono : si brouyî)

1. (viebe å coplemint) maxhî
   • I s' etind la ddins come èn aveule a brouyî les coleurs.
   • Les idêyes si brouyèt e m' tiesse.
   • I brouye totafwait.
2. (viebe å coplemint) rinde nén clair
   • brouyî l' aiwe do rixhot
   • K' i touye, k' i brouye, dji n' m' end ocupe pus
3. (viebe å coplemint) cåzer ene margaye
   • Ene måle linwe ki brouye tot l' monde.
   • Li plouve va vni brouyî l' dicåce.

1. touyî et brouyî

• brouyeye aiwe

Tayon-bodje patwès latén * « brugere », adon racuzinåve avou l' francès « bruire » (etimolodjeye nén acertinêye).

brouyî (v. sins coplemint)

1. fé do brut.
   • On-z etind brouyî l' machene — D.T.W.
   • On-z a oyou brouyî les greuwes hôt e l' air. — D.T.W.
   • Li djeton brouyive conte on poerî dins nosse djårdén. — D.T.W.
   • Mi oraye brouyive. — D.T.W.
   • Ça brouye dins mes orayes. — D.T.W.
   • On-z etind brouyî l' vint pa l' cråye di l' ouxh. — D.T.W.
   • Li feu brouye, c' est sene di djalêye. — D.T.W.
   • On tchvå ou on torea ki brouye. — D.T.W.
   • Dès miles djins (...) tchantèt l'Avé Mâriâ èt s' arètèt al longue po criyè tortos èsson-ne li Crédo qui brouye èt qui r'blondit dins l' valéye. — Joseph Calozet, Li crawieûse agasse (fråze rarindjeye).
2. s' etinde, si spåde (tot cåzant d' ene novele)
   • Dj' a etindou brouyî ene sacwè. — D.T.W.
3. (v. sins coplemint) bodjî, avanci, cori, roter rade.
   • Vos les årîz veyou brouyî — D.T.W.
   • Li bezogne brouye — D.T.W.
4. (viebe å coplemint) fé des rprotches a (ene sakî).
   • Si nos rintréns trop tård, nosse pa nos brouyive — D.T.W.

1. Li bon Diè brouye : i tone.

• (dire des noveles) brûtyî
• (fé des rprotches) : berdeler, kerler, barboter, roudiner