o-son

OSON Bu tojikcha sifat 'bajarish qiyin boʻlmagan' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 289; OʻTIL, I, 546). Bu sifatdan oʻzbek tilida osonlik mavxum oti, osonlash- feʼli yasalgan. Oson sifati oʻzbek soʻzlashuv tilida onson tarzida ham aytiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. jLuuf — yengil, joʻn; qiyin emas; sodda

1 Yechilishi, bajarilishi ji-hatdan uncha qiyin, murakkab boʻlmagan, uncha koʻp mehnat, kuch yoki bilim talab qil-maydigan, sodda. ◆ Oson masala. Oson vazifa. Oson ish. m ◆ Bu yoqning toshi u yoqniki singari qattiq, yaxlit emas, juda boʻsh, gʻoʻrasha edi. Shuning uchun toshlar oson koʻchib, oson yi-qshshdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 Qiyin emas; joʻn, yengil. ◆ Tilangandan tilingan oson. Maqol . ◆ Kasalning kelishi oson, ketishi qiyin. Maqol . ■■ ◆ Gipertoniya xasta-ligi kishining karligi oqibatida ham kelib chiqishi mumkin boʻlib, kasallikning bu turi ancha oson oʻtadi. "Saodat" .

Mushkuli oson boʻlmoq Qiyinchilikdan qutulmoq. ◆ Uning [Sidiqjonning] butun mushkuli oson boʻlganday, quvonib ketdi. A. Qah-\or, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Mushkulini oson qilmoq Qiyinchiliklarini bartaraf qilmoq, ogʻir ahvoldan qutqarmoq. ◆ Bu kun-larda uning mushkulini oson qilgan kishi Nozimning onasining yoʻqligini bildirmay, bagʻrini toʻlatgan Nina Ivanovna bilan singlisi Nigora boʻldi. S. Zunnunova, „Olov“ . Oson koʻchmoq ayn. yengil koʻchmoq q. yengil. ◆ Qani endi, senga oʻxshash qizlar vrach, hamshiralar boʻlsa.. kasaltrni davolash ham oson koʻchardi. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin“ . Oson qil-moq Osonlashtirmoq, yengillashtirmoq.

</a>na

Oʻngʻay, yengil.

ОСОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.