Й

Кириллицаның Й хәрефе
Кириллица
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	(Ѐ)	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	(Ѝ)	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ	Ќ	У
Ў	Ф	Х	Ц	Ч	Џ	Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
Тарихи хәрефләр
(Ҁ)	(Ѹ)	Ѡ	(Ѿ)	(Ѻ)	Ѣ	Ꙗ
Ѥ	Ꙓ	Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	(Ѷ)	Ꙟ
Славян булмаган телләр хәрефләре
Ӑ	Ӓ	Ә	Ӛ	Ӕ	Ԝ	Ғ
Ӻ	Ӷ	Ҕ	Ԁ	Ԃ	Ӗ	Ҽ
Ҿ	Ӂ	Җ	Ӝ	Ԅ	Ҙ	Ӟ
Ԑ	Ӡ	Ԇ	Ӥ	Ӣ	Ӏ	Ҋ
Қ	Ҟ	Ҡ	Ӄ	Ҝ	Ԟ	Ԛ
Ӆ	Ԓ	Ԡ	Ԉ	Ԕ	Ӎ	Ҥ
Ԣ	Ԋ	Ң	Ӊ	Ӈ	Ӧ	Ө
Ӫ	Ҩ	Ҧ	Ԥ	Ҏ	Ԗ	Ҫ
Ԍ	Ҭ	Ԏ	Ӳ	Ӱ	Ӯ	Ү
Ұ	Ҳ	Ӽ	Ӿ	Һ	Ҵ	Ӵ
Ҷ	Ӌ	Ҹ	Ӹ	Ҍ	Ӭ	Ԙ
Диграфлар
Аъ	Аь	Гъ	Гь	Дж	Дз	Дь
Кх	Къ	Кь	Оь	Тш	Уь	Хъ
Хь
Искәрмә. Җәя өчендәге хәрефләрнең мөстәкыйль хәрефләр стасусы юк.

Й, й («кыска И») — кирилл әлифбасының хәрефе; татар әлифбасының унөченче хәрефе.

/j/ авазын белдерә.

Й хәрефе чиркәү-славян әлифбасыннан XV—XVI гасырларда чыккан. 18 гасырның башында барлык юл өстендәге билгеләре (аның санында Й) юкка чыкканнар. 1735 елда ул торгызылган, ләкин мөстәкыйль хәреф дип саналмаган. Рәсми статусны 1918 елда гына алды.