[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Kapadokya takvimi

antik güneş takvimi

Kapadokya takvimi, Pers Zerdüşt takviminden türetilen bir güneş takvimidir. Adını, günümüz Türkiye'sindeki tarihi bölge olan Kapadokya'dan almıştır. Her biri 30 günlük 12 ay ve beş epagomenal güne sahip olan takvim, Kapadokya'nın Pers Ahameniş İmparatorluğu'nun bir parçası olduğu MÖ 550 ile 330 yılları arasında ortaya çıkmıştır. Kapadokya takvimi, Zerdüşt takvimiyle aynı olup yapısında Avestaca adlar ile ayların sıralaması yer almaktadır. Bölgedeki İran kültürel etkisini yansıtan takvimin mevcut kanıtları, Yunan gök bilimcilerin hesapları aracılığıyla Geç Antik Çağ'a kadar uzanmakta ve o zamana kadar zaten Jülyen takvimine uyarlanmıştır.

William Robert Shepherd (1923) tarafından çizilen MÖ 500 dolaylarında Ahameniş İmparatorluğu'nu gösteren harita

İçeriği

değiştir

Kapadokya takvimi, günümüz Türkiye'sinde tarihi bir bölge olan Kapadokya'nın Ahameniş İmparatorluğu'nun bir eyaleti (satraplığı) olduğu bir zamanda tasarlanmıştır.[1] Takvim, kullanıldığı bölgenin adıyla anılır; kesin başlangıç tarihi konusunda fikir birliği yoktur. Tarihçi Josef Marquart'a göre takvim MÖ 490'da başlarken Filolog Jacques Duchesne-Guillemin'e göre MÖ 490 ile 480 arasında başlamıştır.[1] 360 günü 12 aya bölen ve bunu beş epagomenal gün takip eden bir güneş takvimidir.[2][3]

Takvim aslında Zerdüşt takviminin bir taklididir.[4] Persler o dönemde Kapadokya'da baskın siyasi grup olduğu için bölgenin ana takvimi haline gelmiş ve Kapadokya Krallığı'nda bu şekilde varlığını sürdürmüştür.[5] Zamanın geçişi ve yerel lehçe farklılıkları, küçük imla farklılıklarına yol açsa da Kapadokya takvimindeki ayların adları Zerdüşt (Avestaca) takvimindeki ayların adlarıyla hemen hemen aynıdır.[5] Kapadokya'daki Persler, Batı İran dilini konuştukları için Kapadokça ay adları bazı yönlerden Avestaca yazımından ziyade Orta Farsça (Pehlevi dili) yazımına dilsel olarak daha yakındır.[5] Kapadokça formları ise daha arkaiktir ve bu açıdan Avestaca formlarına daha yakındır.[5]

Kapadokya takvimi, Kapadokya üzerindeki uzun süreli İran kültürel ve dini etkilerinin kanıtıdır.[6] İranolog Mary Boyce'a göre Kapadokya takvimi; Orta Pers, Part, Soğd, Harezm, Baktriya ve Eski Ermeni takvimleriyle birlikte, Perslerin erken Ahameniş döneminde "tüm Zerdüşt tebaaları için kabul edilen zaman hesaplama araçlarını" oluşturmak için ortaya çıkardıkları Ahameniş devlet takviminden türetilmiştir.[6] Zamanla, yerel dil değişiklikleri farklı yerel sürümlerle sonuçlanmıştır.[7] Bunun dışında, bu takvimler hemen hemen aynıdır.[7] Kapadokya takvimi, Geç Antik Çağ'ın Yunan gök bilimcilerinin metinleri aracılığıyla varlığını sürdürmüş ve yine de MS 4. yüzyıla kadar bilinmiştir.[8]

Ay adları

değiştir
Aylar[9] Kapadokça Genç Avestaca Erken Orta Farsça Orta Farsça (Pehlevi) Yeni Farsça
1 [Ar]artana[a] Fravašinąm Fravartīn Frawardīn Farvardīn
2 Artegeste (Artēye<s>tē) Ašahe vahištahe Artvahišt Ardwahišt Ordībehešt
3 Aratata Haurvatātō Harvatāt Xordā̌d Hordad
4 Teiri (Teirei) Tištryahe Tīr Tīr Tīr
5 Amartata Amərətātō Amurtāt Amurdā̌d Mordād
6 Sathriore (Xathriorē) Khšathrahe vairyehe Šahrevar Šahrewar Šahrīvar
7 Mithre (Mithpē) Mithrahe Mihr Mihr Mehr
8 *Apomenapa Āpa̧m Āpān Ābān Ābān
9 Athra Āthrō Atur Ādur Āḏar
10 Dathusa (Dathousa) Dathušō Dadv Day Dai
11 Osmana[b] Vaŋhə̄uš manaŋhō Vahuman Wahman Behman
12 Sondara (Sondara<mat?>) Spəntayå ārmatōiš Spendārmat Spandarmad İsfand

Boyce ve Tarihçi Frantz Grenet'ye göre, "takvimler arasındaki yazışmaların ana hatlarındaki kesinlik", Zerdüştlerin Kapadokya'da benimsedikleri kullanımların "büyük ölçüde tek tip" olduğunu göstermektedir.[12] İkili, tek farklılığın birçok Zerdüşt topluluğunda yaygın olduğu bildirilen bir değişiklik olan Avestacadaki Tiştriya'nın yerine Teiri'nin (Teirei) kullanıldığını ve Apąm'dan ("sular") ziyade Apąm Napāt'a ("suların oğlu") "sekiz ayın adandığı"nı ve burada Varuna kullanıldığını belirtmiştir.[12] Boyce ile Grenet, bu "ay adanmasının" görünüşe göre Kapadokya takvimine özgü olduğunu yazmıştır. Buna göre Kapadokya'daki Zerdüştler arasında Anahita'nın Varuna'ya yükseltilmesi konusunda anlaşmazlığa düşmüş olabilir.[12] Boyce ile Grenet, bu olgunun güçlü Pers dini etkileriyle bilinen bir bölgede Ahamenişler tarafından yaratılan güçlü yönetim altında bile, yerel Pers rahiplerinin görünüşte küçük bir rahip özerkliğine sahip olduğunu gösterdiğini eklemiştir.[13]

Jülyen takvimine uyarlama

değiştir

Kapadokya takvimi, Ahameniş döneminde ortaya çıkmış olsa da mevcut kanıtlar yalnızca Jülyen takvimine uyarlanmış olduğu Geç Antik Çağ'a kadar uzanmaktadır.[14] Tarihçi Sacha Stern, Kapadokya takviminin MÖ 44'teki Jülyen takvimine uyarlanmış olabileceğini belirtmiştir.[15] It was probably the first calendar in the Roman East to become "Julianized",[c] Muhtemelen, Mısır takviminden bile önce, Doğu Roma'da "Jülyenize" hale gelen ilk takvimdir.[16] Bununla birlikte, Roma döneminde takvimin "Jülyenizasyon"undan sonra bile, Kapadokya Yeni Yılı tarihi hâlâ "başlangıçta bir Pers Zerdüşt takvimine yaklaşık olarak uyumluydu" ve yapısı yine de 12 aylık 30 günlük orijinal Pers takvimine ve ardından beş epagomenal güne dayanmaktadır.[17]

  1. ^ "Aşavanların fravaşileri" ile ilgili Kapadokça terim yani Fravašinąm (Genç Avestaca), Fravartīn (Erken Orta Farsça), Frawardīn (Orta Farsça, Pehlevi) ve Farvardīn (Yeni Farsça)[10]
  2. ^ Vohu Manah'ın Kapadokça tercümesi yani Vaŋhə̄uš manaŋhō (Genç Avestaca), Vahuman (Erken Orta Farsça), Wahman (Orta Farsça, Pehlevi) ve Behman (Yeni Farsça)[11]
  3. ^ Kapadokya takvimi için bu, Jülyen artık yıllarında fazladan bir epagomenal günün eklenmesini içeriyordu.[16]

Kaynakça

değiştir
  1. ^ a b Boyce 2009; de Jong 1997, s. 144; Stern 2012, ss. 181-182, 269; Skjærvø 2018, s. 594
  2. ^ Stern 2012, ss. 181-182, 269; de Jong 1997, s. 144; Panaino, Abdollahy & Balland 1990, ss. 658-677.
  3. ^ Panaino, Antonio; Abdollahy, Reza; Balland, Daniel (30 Ağustos 2020). "CALENDARS". Encyclopaedia Iranica Online (İngilizce). Brill. 8 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2022. 
  4. ^ Panaino, Abdollahy & Balland 1990, ss. 658-677; de Jong 1997, s. 144; Stern 2012, ss. 181-182, 269.
  5. ^ a b c d Boyce & Grenet 1991, s. 279.
  6. ^ a b de Jong 1997, s. 144.
  7. ^ a b Boyce 2009.
  8. ^ Panaino, Abdollahy & Balland 1990, ss. 658-677; Boyce & Grenet 1991, s. 279; de Jong 1997, s. 144.
  9. ^ Panaino, Abdollahy & Balland 1990, ss. 658-677; Boyce & Grenet 1991, ss. 279-280.
  10. ^ Rose 2011, s. 36.
  11. ^ de Jong 1997, s. 266.
  12. ^ a b c Boyce & Grenet 1991, s. 280.
  13. ^ Boyce & Grenet 1991, ss. 280-281; Weiskopf 1990, ss. 780–786; Boyce 2001, s. 85.
  14. ^ de Jong 1997, s. 144; Stern 2012, ss. 181-182, 269-271.
  15. ^ Stern 2012, ss. 181-182, 269-271.
  16. ^ a b Stern 2012, s. 269.
  17. ^ Stern 2012, s. 182.

Kaynaklar

değiştir