Curtis Mayfield
Curtis Lee Mayfield (3 Haziran 1942 – 26 Aralık 1999), Amerikalı soul, R&B ve funk şarkıcısı, besteci ve prodüktör. The Impressions grubu ile yaptığı işlerle ve Super Fly filminin müzikleriyle tanındı. Funk'ın ve politik soul'un öncülerinden biri sayılan Mayfield;[1][2] gitar, bas, piyano, saksafon ve bateri çalabilmekteydi. 1994'te Grammy Efsane Ödülü ve 1995'te Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü aldı. Aynı zamanda The Rock and Roll Hall of Fame ve Grammy Hall of Fame'de biri grubuyla biri solo olmak üzere iki kez yer almaktadır.
| Curtis Mayfield | |
|---|---|
 Bir Hollanda televizyonunda performans sergilerken (1972). | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum | Curtis Lee Mayfield 3 Haziran 1942 Chicago, Illinois, ABD |
| Ölüm | 26 Aralık 1999 (57 yaşında) Roswell, Georgia, ABD |
| Tarzlar | Soul, funk, R&B, Chicago soul |
| Meslekler | Şarkıcı, besteci, prodüktör |
| Çalgılar | Vokal, gitar, bas gitar, piyano, saksafon, bateri |
| Etkin yıllar | 1958–1999 |
| Müzik şirketi | Curtom, Warner Bros., Rhino |
| İlişkili hareketler | The Impressions, Jerry Butler |
| Önemli çalgılar | |
Hayatı
değiştir3 Haziran 1942'de Chicago, Illinois'de Marion Washington ve Kenneth Mayfield'in oğlu olarak dünyaya geldi. Mayfield beş yaşındayken babası onları terk etti. Wells Community Academy Lisesi'ni bitirdi.
The Impressions yılları
değiştirMayfield'in kariyeri 1956'da Arthur ve Richard Brooks ve Jerry Butler ile The Roosters grubunu kurarak başladı. İki yıl sonra Sam Gooden'in katılmasıyla grup, The Impressions adını aldı.[3] Grubun ilk hiti "For Your Precious Love" adlı parçaydı. Sonraları Butler'ın gruptan ayrılıp yerine Fred Cash'in gelmesiyle (ilk Roosters kadrosundan biriydi) Mayfield baş solist oldu ve grubun parçalarını çoğunlukla o bestelemeye başladı. Bestelediği "Gypsy Woman" pop listelerinde ilk 20'ye girdi. "Amen" adlı parçaları Sidney Poitier'in rol aldığı 1963 yapımı MGM filmi Lilies of the Field'ın müzikleri arasında yer aldı. The Impressions, 60'ların sonlarına doğru "Keep on Pushing," "People Get Ready", "It's All Right", yüksek tempolu "Talking About My Baby", "Woman's Got Soul", "Choice of Colors", "Fool For You", "This is My Country" ve "Check Out Your Mind" gibi Mayfield besteleriyle popülerliğinin zirvesine ulaştı. Mayfield, 60'ların başlarında insan hakları hareketi için birçok şarkı besteledi. 60'lı yıllar bittiğinde James Brown ve Sly Stone ile birlikte Afrikalı-Amerikalı gurur hareketinin öncü seslerinden biriydi. 1967'de çıkan "We're a Winner" adlı parçası soul listelerinde bir numara olmuştu ve siyahî hareketin marşı hâline gelmişti.[4]
Solo kariyeri
değiştir1970'te The Impressions'dan ayrılan Mayfield, bağımsız Curtom Records şirketini kurdu. Mayfield'ın solo kariyerinin en başarılı zamanları Afrikalı-Amerikalıların tarihinin en etkili filmlerinden biri olan Super Fly'ın müziklerini yaptığı dönemdi. Super Fly soundtrack'i Marvin Gaye'in What's Going On ve Stevie Wonder'ın Innervisions albümleriyle birlikte yeni bir toplumsal bilinç başlattı. Albümden çıkan "Freddie's Dead" ve "Super Fly" single'larının her ikisi de bir milyonun üzerinde kopya sattı ve RIAA'den altın plak aldı.[5]
Mayfield, Super Fly'ın getirdiği başarıyla başka filmler için de müzikler yapmaya başladı ve bunlardan bazılarında şarkıların yazarlığını ve prodüktörlüğünü kendisi üstlenirken, şarkılar başkaları tarafından seslendirildi. Örneğin 1947'te Claudine filminin müziklerini Gladys Knight & the Pips seslendirdi. 1976'da ise Aretha Franklin, Sparkle filminin müziklerini seslendirdi. Mayfield, 1977'de A Piece of the Action için Mavis Staples ile çalıştı. Mayfield'ın en iyi funk-disko karışımlarından biri de 1977 tarihli "Do Do Wap is Strong in Here" adlı parçaydı. Şarkı, Miguel Piñero'nun Short Eyes oyunundan uyarlanan aynı isimli Robert M. Young filminin müzikleri arasındaydı. Sanatçı, sonraki yıllarda I'm Gonna Git You Sucka, Hollywood Shuffle ve Friday gibi filmlerde yer aldı.
Sonraki yılları
değiştirMayfield 80'li yıllarda çalışmalarını sürdürdü. 13 Ağustos 1990 günü Flatbush, Brooklyn, New York'ta verdiği bir açık hava konserinde sahne ışıklandırma araçlarından birinin Mayfield'ın üzerine düşmesi sonucu boynundan aşağısı felç oldu.[6] Bir daha gitar çalması mümkün olmadı, ancak şarkı söyleyebiliyordu. New World Order adlı albümü yattığı yerde aralar vererek dizeleri birer birer söylemesi ile kaydedildi.
Mayfield, 1995'te Grammy Yaşam Boyu Başarı Ödülü aldı. Şubat 1998'de şeker hastalığı nedeniyle sağ bacağını kaybetti. Adı 15 Mart 1999'da Rock & Roll Hall of Fame'e eklendi. Sağlık sorunları nedeniyle törene katılması mümkün olmadı. Mayfield'ın yer aldığı son parça Bran Van 3000'ın Discosis albümündeki ölümünden kısa süre önce kaydedilen "Astounded" oldu.
Curtis Mayfield kalmakta olduğu Roswell, Georgia'daki North Fulton Regional Hospital'da 26 Aralık 1999'da öldü.[7]
Diskografi
değiştir
|
|
Filmografi
değiştir- Short Eyes (1977) (Pappy)
- Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1978) (Konuk)
Kaynakça
değiştir- ^ Curtis Mayfield 23 Kasım 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Rock and Roll Hall of Fame and Museum. "…significant for the forthright way in which he addressed issues of black identity and self-awareness. …left his imprint on the Seventies by couching social commentary and keenly observed black-culture archetypes in funky, danceable rhythms. …sounded urgent pleas for peace and brotherhood over extended, cinematic soul-funk tracks that laid out a fresh musical agenda for the new decade." 2006-11-28 tarihinde erişilmiştir.
- ^ Soul icon Curtis Mayfield dies 15 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News, 27 Aralık 1999. "Credited with introducing social comment to soul music". 2006-11-28 tarihinde erişilmiştir.
- ^ Soul icon Curtis Mayfield dies 15 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., BBC News, 27 Aralık 1999. 2006-11-28 tarihinde erişilmiştir.
- ^ Curtis Mayfield biography 23 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Internet Movie Database (IMDB). "…1968 hit 'We're A Winner,' became a civil rights anthem" 2006-11-28 tarihinde erişilmiştir.
- ^ Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs. 2. Londra: Barrie and Jenkins Ltd. ss. 316. ISBN 0-214-20512-6.
- ^ Tobler, John (1992). NME Rock 'N' Roll Years. 1. Londra: Reed International Books Ltd. s. 473. CN 5585.
- ^ Jet. Johnson Publishing Company. 17 Ocak 2000. s. 55. ISSN 00215996. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2011.