Zazaca

Zazaca
Zazaki
Ana dili olanlar	Türkiye, Avrupa'daki Zazalar, Gürcistan,[kaynak belirtilmeli] ABD
Konuşan sayısı	730.705 (anadil olarak) 1.740.000[1]-2.000.000[2]  (tarih gerekli)
Dil ailesi	Hint-Avrupa dil ailesi Hint-İran dilleri İran dilleri Kuzeybatı İran dilleri Zaza-Gorani dilleri Zazaca
Yazı sistemi	Latin alfabesi
Dil kodları
ISO 639-1	-
ISO 639-2	zza
ISO 639-3	diq, kiu
Zaza dilinin üç ana lehçesinin coğrafi dağılımı.

Zazaca, Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunda bulunan Kuzeybatı İran koluna bağlı bir dildir.^[3] Zazalar tarafından Türkiye'nin doğusunda Bingöl, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Sivas ve Tunceli; güneydoğusunda Diyarbakır, Adıyaman, Şanlıurfa ile Muş'un Varto ilçesi ve Bitlis'in batısında Mutki ilçesi civarındaki köylerde yoğunlukla konuşulur.^[4] Zazacaya gramer, genetik, dil bilimi ve söz varlığı açısından en yakın diller Hazar Denizi kıyılarında konuşulan Talışça, Tatça, Gilekçe, Simnanca, Sengserce ve Mazenderancadır.^{[5][6][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16]}

Zazaca uluslararası dil otoriteleri tarafından iki ana Zaza dilinden oluşan bir makro dil olarak sınıflandırılmaktadır. SIL International Zazacayı Güney Zazacası (diq) ve Kuzey Zazacası (kiu) olmak üzere iki ana Zaza dilini içeren bir makro dil olarak sınıflandırmaktadır.^[17] Diğer uluslararası dil otoriteleri Ethnologue ve Glottolog da Zaza dilini Güney Zazacası ve Kuzey Zazacası olmak üzere iki ana Zaza dilinden oluşan bir makro dil olarak sınıflandırmaktadır.^[18][19] Prof. Dr. Ludwig Paul^[20] ve Frankfurt Zaza Dil Enstitüsü^[21] ise Zaza dilini; kuzey, merkez ve güney kolları olmak üzere üç ana lehçeye ayırmaktadır.

Zazaların dillerini ve kendilerini tanımlamaları bölgeden bölgeye farklılıklar göstermektedir. Zazaların tanımlama şekli ulusal olmayıp, etnik ya da dini niteliktedir. Zazaca için kullanılan başlıca adlandırmalar şunlardır:

• Dımılki veya Dımıli:^{[22][23][24][25]} Aksaray, Şanlıurfa, Siverek, Diyarbakır, Çüngüş, Adıyaman, Gerger ve Mutki'de yaşayan Zazalar'ın dillerine verdikleri isimdir. Bu yörelerde yaşayan Zazalar çoğunlukla kendilerini Dımıli, dillerini Dımıli/Dımılki olarak adlandırmaktadır.^[26][27] Friedrich Carl Andreas, Karl Hadank ve Vladimir Minorski gibi Zaza dili üzerine araştırmalar yapan dil bilimci ve araştırmacılar, Zazacanın tarihi Deylem bölgesinde konuşlan diller ile yakınlığına bağlı olarak^[22][28][29] Dımıli sözcüğünün, Deylem bölgesi ile bağlantılı olduğunu öne sürmüştür.^[30][31][32] Bu ismin kökeninin tarihsel olarak Dunbuli aşireti ismiyle bağlantılı olabileceği de bir diğer görüştür.^[33] Siirt ili Baykan ilçesine bağlı köylerde yaşayan Zazaların kendilerine ve dillerine halen "Dımbıli" dediği tespit edilmiştir.^[34]
• Zazaki: Tarihsel olarak Elâzığ, Palu, Maden, Çermik, Bingöl ve Koçgiri yöresinde yaşayan Zazaların dillerine verdikleri isimdir. Günümüzde bu isim diğer yörelerde de gittikçe daha çok yaygınlaşmış olup Zazaların genel adlandırmasıdır. Bu adlandırmaya Zazacanın bütün lehçelerinde rastlanmaktadır.^[26][35] Dilin bu adlandırmasına Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesinde "Zaza lisanı" veya "lisân-ı Ekrâd-ı Zaza" şeklinde rastlanmaktadır.^[36] Bu ismin tarihsel olarak Zaza adındaki aşiret ismiyle bağlantılı olabileceği çeşitli yazarlarca iddia edilmiştir.^[37] Bazı yazarlar tarafından kelime benzerliğinden yola çıkılarak, Zaza isminin Sasa ya da Sasan kelimelerinden türediği de iddia edilmiştir.^[38][39]
• Kırdki veya Kırdi: Zazacanın merkez lehçesiyle konuşan Zazaların hemen hepsi kendilerini Zaza, dillerini Zazaki olarak tanımlarken Palu, Bingöl ve Dicle gibi yerlerde Zaza’nın yanında Kırd şeklindeki tanımlamaya da sınırlı şekilde rastlanır. Bu anılan yörelerde yaşayan bazı Zazalar dillerini Zaza ile birlikte Kırdki/Kırdi olarak da adlandırmaktadır.^[26][40][41]
• Kırmancki:^[42] Tunceli, Erzincan, Bingöl (Kiğı, Yayladere) gibi il ve ilçelerde daha çok Alevi Zazaların dillerine verdikleri isim olup, anılan bu yörelerde yaşayan Zazalar kendilerine Kırmanc, yaşadıkları mıntıkaya da Kırmanciye derler.^[43][44][45] Dillerine "Kırmancki" diyen eski kuşakta "Dımılki" ismi de bilinmektedir.^[46]
• Zonê Ma: Bingöl, Erzurum ve Varto gibi bölgelerde yaşayan Alevi Zazalar özel bir isimlendirme yerine konuştukları Zazacaya "dilimiz" anlamına gelen "zonê ma" demektedir. Kendilerine ise halkımız anlamına gelen "şarê ma" demektedir.^[47][48]

Zazaca üzerine ilk araştırmalar 19. yüzyılın ikinci yarısı itibarıyla başlamıştır. Dil bilimci Peter I. Lerch, Kırım Savaşı'nda Ruslara esir düşen Osmanlı askerlerinin tutulduğu Roslow'a giderek buradaki Zaza kökenli Osmanlı askerleri arasında Zazaca bazı derlemeler yapmıştır.^[49] Lerch, 1856 yılında, Zazaca cümle listesi ve hikâyelerden oluşan derlemelerini dil bilimsel analiz yapmadan Rusça^[50] ve Almanca^[51] olarak yayımlamıştır.^[43] Daha sonra Robert Gordon Latham, Dr. H. Sandwith'in derlediği bir Zazaca sözlük listesini 1856^[52] ve 1860^[53] yıllarında yayımlamıştır. 1862'de Wilhelm Strecker ve Otto Blau tarafından Dersim Zazacasına ait bazı notlar yayımlanmıştır.^[54] Daha sonra Friedrich Müller (1864) Lerch'in derlediği metinlerle Zazaca ile üzerine karşılaştırmalı bir inceleme yayımlamıştır.^[40][55] Müller çalışmasında Zazacayı Farsçanın bir lehçesi olarak değerlendirmekle birlikte Zazacanın Kürtçe ve Farsçadan daha eski olduğunu ve tarihsel gelişim bakımından Zazacanın Kürtçe ve Farsçadan farklı olduğunu tespit etmiştir.^[56] Müller'in bu görüşü daha sonra F. Spiegel (1871), W. Tomaschek (1887), W. Geiger (1891-1901) ve A. Socin (1901) tarafından da desteklenmiştir.^[57] Daha sonra, Albert van Le Coq (1903) derlediği bazı Zazaca metinleri Kürtçe metinlerle bazı kısmi karşılaştırmalar yaparak dil bilimsel analiz yapmadan yayımlamıştır.^[58] Çalışmalarında Zazaca metin kayıtlarına yer veren ilk dönem araştırmacıları, detaylı dil bilimsel analizini yapmadan diyalekt olarak ele alıp Zazacayı Farsça ve Kürtçe ile birlikte değerlendirmiştir.^[56][59]

Zazacayı dil bilimsel olarak inceleyip detaylı analizini yapan ilk araştırmacı Alman dil bilimci Oskar Mann'dır. 1905/1906 yıllarında Prusya Bilimler Akademisi tarafından batı İrani dillerinin dokümantasyonu ve dil bilimsel analizi için görevlendirilen Oskar Mann Bingöl ve Siverek bölgelerinde kapsamlı Zazaca derlemeler ve dil kayıtları gerçekleştirmiştir. Zazacayı ses bilgisi (fonetik), biçim bilgisi (morfoloji), sözcük bilgisi (leksikoloji), köken bilgisi (etimoloji) açılarından inceleyen Oskar Mann yaptığı araştırmaların sonucunda Zazacanın Farsça ya da Kürtçenin bir lehçesi olmayıp başlı başına ayrı bir dil olduğunu tespit etmiştir.^[60] Mann'ın ölümünden sonra çalışmalarını devralarak ilerleten Karl Hadank, 1932 yılında bu çalışmaları yaptığı gramer analizleriyle beraber "'Mundarten der Zaza" adıyla kitaplaştırmıştır.^[61] Hadank da öncülü Oskar Mann gibi Zazacayı başlı başına ayrı bir dil olarak ele almıştır. Zazacanın modern dil bilimi tarihindeki yeri Oskar Mann (1906) ve Karl Hadank'dan (1932) sonra David Neil MacKenzie (1961–95), Gernot Ludwig Windfuhr (1989), Jost Gippert (1996), Ludwig Paul (1998) ve birçok yabancı dil bilimci ve araştırmacı ve uluslararası dil otoriteleri Glottolog^[62] ve Ethnologue^[18] tarafından incelenmiş olup başlı başına bir Batı İran dili şeklinde tespit edilmiştir.^[63]

Zazaca, Doğu Anadolu’nun Yukarı Fırat ve Dicle havzasında, sayıları kesin olarak bilinmemekle birlikte yaklaşık olarak 2-3^[64][65] milyon civarında kişinin konuştuğu dildir. Türkiye'de yaşayan Zazalar dışında özellikle Almanya, Fransa, Avusturya, İsveç, İsviçre ve Hollanda gibi Avrupa ülkelerinde yaşayan önemli sayıda Zaza veya Zazaca konuşan nüfus bulunmaktadır.^[66][67]

Zazacanın en yoğun olarak konuşulduğu ve Zazaların en yoğun olarak yaşadığı yerleri, Tunceli (bütün ilçelerde), Bingöl (bütün ilçelerde), Elâzığ (doğu bölgesi, kuzeyi ve güneyi), Diyarbakır (kuzey ve batı bölgeleri Çermik, Çüngüş, Ergani, Eğil, Dicle, Lice, Hani, Kulp, Hazro), Urfa (Siverek, Hilvan ilçeleri), Muş (Varto ilçesi), Sivas (Zara, Ulaş, Kangal ilçeleri), Adıyaman (Gerger ilçesi), Erzincan (Merkez, Tercan, Çayırlı, Refahiye ve yer yer diğer ilçelerde), Batman (Batman, Kozluk), Bitlis (Mutki, Tatvan), Malatya (doğu bölgesi), Ardahan (Göle'nin iki köyünde), Aksaray (Ekecik bölgesinde^[68]) ve Erzurum (Hınıs, Tekman, Aşkale, Çat ve yer yer diğer ilçelerinde) oluşturmaktadır.^[4][69]

Zazaca dil bilimsel olarak Hint-Avrupa dil ailesinin Hint-İran ana grubunun İran koluna ait bir dildir.^[70] Bir Batı İran dili olan Zazaca bu grubun kuzeybatı koluna mensuptur. Zazaca dil biliminde başlı başına ayrı bir dil olarak kabul edilip^{[71][72][73][74]} Kürtçeden ayrı olarak Gorani diliyle beraber Zaza-Gorani olarak adlandırılan genetik bir alt grubun parçasıdır.^[72][75]

Glottolog Zazacayı Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Talışça, Tatça ve lehçeleri ile birlikte Eski Azerice'den türeyen Azeri dilleri grubu içinde sınıflandırmaktadır.^[76] Alman dil bilimci Jost Gippert^[77] ve LeCoq ise Zazacayı Hazar Denizi'nin güneyindeki tarihi Hyrkania bölgesine atıfta bulunarak Hyrkan dilleri grubu (Gurgan, Cürcan) içinde sınıflandırmıştır ve Tatça, Talışça, Sengserce ve Hazar denizi kıyılarında konuşulan diğer dilleri Zazaca ile aynı alt gruba ait saymıştır.^[78]

Dil bilimci Ludwig Paul'a göre Zazaca, Kürtçeye nazaran Goranice ve ölü bir İran dili olan Eski Azerice^[3] ve Talışçaya^[79] daha yakındır. Paul, Zazacanın Talışça, Tatça, Simnanca, Sengserce ve ölü İran dilleri olan Eski Azerice ve Partçaya yakın olup bu dillerle birçok çok benzerlik paylaştığını^[80] ve Kürtçenin tarihi olarak geçirmiş olduğu ses değişikliklerinin Zazacada bulunmadığını tespit etmiştir.^[81] Benzer şekilde, Elazığ-Keban bölgesinde yapılan bir çalışmada Zazaca ve Kürtçe konuşurları arasında karşılıklı anlaşılırlığın oldukça düşük olduğu tespit edilmiştir.^[82] Hazar Denizi kıyısında konuşulan Kuzeybatı İran dilleri ve Zazaca arasında da dil bilgisi ve sözcük dağarcığı bakımından önemli benzerlikler bulunur. Bugün Zazacaya en yakın diller Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Talışça, Tatça, Gilekçe ve Mazenderanca gibi dillerdir.^[83]

Ethnologue'a göre Kuzeybatı İran dilleri ve Zazacanın yeri:^[84]

1. Zaza-Gorani dilleri (6): Bacelani [bjm], Goranice [hac], Sarli [sdf], Şebeki [sdb], Kuzey Zazaca [kiu], Güney Zazaca [diq]
2. Beluci dilleri (5): Belucice [bgp] [bcc] [bgn], Başkartça [bsg], Koroshi [ktl]
3. Hazar İran dilleri (3): Gilekçe [glk], Mâzenderanca [mzn], Şahmirzadi [srz]
4. Merkezî İran dilleri (12): Aştiyanca [atn], Zerdüşt Daricesi [gbz], Kuzeybatı Farsçası [faz], Gazi [gzi], Khunsari [kfm], Natanzi [ntz], Nayini [nyq], Parsi [prp], Parsi-Dari [prd], Sivendice [siy], Soi [soj], Vefsçe [vaf]
5. Ormuri-Paraçi dilleri (2): Ormuri [oru], Paraçi [prc]
6. Semnani dilleri (4): Lasgerdice [lsa], Sengserce [sgr], Simnanca [smy], Sorheyice [sqo]
7. Talış dilleri (16): Elviri-Viderice [avd], Eştehardi [esh], Gozarhani [goz], Herzendice [hrz], Kabatei [xkp], Kajali [xkj], Karingani [kgn], Hoinice [xkc], Koresh-e Rostam [okh], Maraghei [vmh], Razajerdi [rat], Rudbari [rdb], Şahrudice [shm], Takestani [tks], Talışça [tly], Yukarı Taromi [tov]
8. Sırası bilinmeyen (1): Dezfuli [def]
9. Kürt dilleri (4): Soranice [ckb], Kurmançça [kmr], Kirmanşahi (Kelhurice) [sdh], Lekçe [lki]

Dil sınıflandırma otoritelerinden biri olan SIL International'e göre Zaza dili (zza) bir makro-dil (macrolanguage) olup iki (ISO 639 diq & kiu) ayrı dil olarak sınıflandırılmaktadır.^[86]

Prof. Dr. Ludwig Paul^[20] ve Frankfurt Zaza Dil Enstitüsü’ne^[21] göre Zaza dili; kuzey, merkez ve güney kolları olmak üzere üç ana lehçeye ayrılmaktadır. Zaza dilinin, bunun yanı sıra, özel bir konuma sahip olan ve hiçbir lehçe grubuna tam olarak dâhil edilemeyen geçiş ve kenar şiveleri de mevcuttur. Bölgeden bölgeye kelimeler çeşitli ses değişimine uğramıştır. Bunlar telaffuz farkından öte Zaza lehçelerinin sözcük dağarcığında da farklılıklar gösterir. Zamanla bazı kelimeler önemini yitirmiş; ya tam unutulmuş ve başka kelime biçimlerine dönüşmüş ya da bu kelimelerin kullanımı ikinci veya üçüncü plana düşmüştür.

Zaza dilinin kuzey, merkez ve güney lehçelerini birbirlerinden ayrı tutan belli başlı karakteristik özellikler bulunmaktadır. Aynı zamanda Zazaların üç mezhebe (Şafi, Hanefi, Alevi) bölünmesi de bu lehçelerin oluşmasına katkıda bulunmuştur. Zaza dilinin ana lehçelerinin arasında şivesel farklılıklar da bulunmakla birlikte konuşulduğu bazı yörelerde dil komşu dillerden daha çok etkilenmiştir. Örneğin Zazacanın kuzey lehçesine bağlı Dersim ağzı fonetik bakımından hayli yenilikler yaşamıştır. Bu yeniliklerden Ermenicenin sorumlu olduğu tahmin edilmektedir. Öte yandan aynı lehçe grubunda yer alan Varto şivesi bu değişimden uzak kalmıştır.^{[kaynak belirtilmeli]} Zaza dilinin üç ana lehçesi şu şekildedir:

• Kuzey Zazacası (Alevi Zazalar tarafından^[85]): Dersim, Erzincan, Gümüşhane (Kelkit), Varto, Hınıs, Tekman, Çat, Aşkale, Sivas (Koçgiri ve Karabel)
• Merkez Zazacası (Şafi Zazalar tarafından^[85]): Palu-Bingöl, Hani, Elazığ, Piran (Dicle)
• Güney Zazacası (Hanefi Zazalar tarafından^[85]): Çermik, Siverek, Gerger, Çüngüş * Kenar şiveleri: Mutki, Aksaray, Sarız * Geçiş şiveleri: Kulp, Lice, Ergani, Maden

Ünlü harflerden daha az değişim gösterdikleri için dillerin tarihsel evrimi ve dil gruplarındaki sınıflandırmanın esas temelini ünsüz harfler oluşturmaktadır. İrani dillerin içinde Batı İran dillerinin kuzeybatı-güneybatı olarak ayırt edilebilmesi için miras sözcüklerden oluşan belirli kıstas sözcükler eş dillilik sınırı (isoglosses) yönünden esas alınmaktadır. Dillerin tarihsel evrimi ve dil gruplarındaki sınıflandırmanın esas temelini oluşturan bu ünsüzlerin oluşumu (eş dillilik sınırı / isoglosses) Zazacada Talışça, Tatça (Herzendi), Sengserce, Vefsçe ve bazı merkezi İran dilleri ile hemen hemen aynıdır. Zazaca burada Talışça, Tatça, merkezi İran diyalektleri ve Gilekçe, Simnanca, Sengserce ile bir kuzeybatı İran dilleri kuşağı oluşturmaktadır. Bu kuşağa bağlı diller Farsça, Azerbaycan dili ve Kürtçe konuşurları tarafından, batı kısmında Zazaca, Talışça, Tatça ve doğu kısmında ise Simnanca, Sengserce, Gilekçe ve diğer Hazar/Merkezi lehçeleri olmak üzere coğrafi olarak ikiye bölünmüştür. Yine de Zazaca Tatça (Herzendi/Azeri), Talışça ve bazı kuzeybatı diyalektleri ile birlikte Batı İrani Proto-Hint Avrupa ünsüz harf köklerini güçlü bir biçimde muhafaza etmiştir ve bu noktada Farsça ve Kürtçeden oldukça uzaktır:^[87][88]

Proto Hint-Avrupa	Partça	Azerice/Tatça[a]	Zazaca	Talışça	Simnanca	Hazar dilleri	Merkez Lehç.	Beluçça	Kürtçe	Farsça
*ḱ/ĝ	s/z	s/z	s/z	s/z	s/z	s/z	s/z	s/z	s/z	h/d
*kue	-ž-	-ž-	-ĵ-	-ž	-ĵ, ž-	-ĵ-	-ĵ-, ž, z	-ĵ-	-ž-	-z-
*gue	ž	ž (y-)	ĵ	ž	ĵ,ž	ĵ	ĵ, ž, z	ĵ	ž	z
*kw29	?	isb	esb	asb	esp	s	esb	?	s	s
*tr/tl	hr	(h)r	(hi)r	(h)*r	(h)r	r	r	s	s	s
*d(h)w	b	b	b	b	b	b	b	d	d	d
*rd/*rz	r/rz	r/rz	r/rz	rz	l/l(rz)	l/l	l/l(rz)	l/l	l/l	l/l
*sw	wx	h	w	h	x(u)	x(u)	x(u), f	v	x(w)	x(u)
*tw	f	u	w	h	h	h	h(u)	h	h	h
*y-	y	y	ĵ	ĵ	ĵ	ĵ	ĵ (y)	ĵ	ĵ	ĵ

Zazacanın ses yapısındaki ünlüler olan a, e, ê, ı, i, o, u, ü/û, Güney Zazacasında olan û hariç genelde kısa telaffuz edilmektedir ve ünlülerde uzun : kısa karşıtlığı yoktur. Bazı ağızlardaki ö ünlüsü -ew- çift ünlüsünden dönüşmüştür (> öw~ öy), örn. Doğu-Dersim dewe, Batı-Dersim döwe ~ döe “köy” veya komşu heceden etkilenmeden ötürü şekil değiştirmiştir, örn. Bingöl-Genç yeno > yön “geliyor”. Tarihsel gelişme açıdan e, ı, u ünlüleri Ana/Orta İrancanın kısa a, i, u’nun, a, ê, i, o, û/ü ise Ana İranca uzun ā, ai (> Oİ ē), ī, au (> Oİ ō), ū ünlülerin devamıdır.

Zazacanın komşu dillerle etkileşim içinde olmasına rağmen Orta İrani dönemden bu yana dil bilgisel olarak ve miras sözcükler açısından yapısını gayet iyi koruduğu söylenebilir. Komşu veya egemen dillerden kelime alışverişi dışında dilin diğer alanlarında fazlasıyla etkileşim gözlenmemektedir. Kültürel açıdan da yerli halk olarak komşu halklarla birçok ortak özelliği taşımaktadır. Bulunduğu ve geliştiği şartlara göre değerlendirilecek olursa, zengin bir kelime dağarcığına sahiptir. Zazacada şimdiki zaman fiil takıları Simnanca, Sengserce, Gilekçe, Talışça, Tatça ve Hazar Denizi kıyılarındaki diğer dil/lehçeler ile ortak biçimde fiil kökünden sonra gelen n/ant şimdiki zaman son eki ile oluşturulmaktadır:^{[87][88][89][90]}

Türkçe	Zazaca	Simnanca	Gilekçe	Tatça	Talışça
Gitmek	şın-	şenn-	şunn-	şend-	şed-
Gelmek	yen-	an-	an-	amand-	omed-
Söylemek	van-	van-	gun-	otn-	voted-
Görmek	vin-	?	in	vin-	vin-
Yapmak	ken-	ken-	kun-	könd-	kerded-
Giderim	ez şınan	e şenni	men şunem	ez meşem/men şenden	ez şedam

Eski İrani Dönemin sonuna doğru ve Orta İrani Dönemin başlangıcında gerçekleşen geçmiş zamanın kuruluş şekliyle çoğu orta İrani dilde, geçmiş zaman edilgen ortaç (participle perfect passive) soneki -ta- ile oluşturulan fiil çekimin sayesinde meydana gelen biçim-sözcükdizimsel (morphosyntactic) bir fenomen olan bölünmüş ergatiflik (split ergativity), yani tüm geçmiş zaman şekillerinde geçişli fiillerde öznenin bükünlü halde belirtilmesi, nesnenin yalın halde olması, İrani dillerde ayrıca fiilin ergatif alanda da nesneye göre çekimlenmesi, bugün de Zazacada varlığını sürdürmektedir. Örn. Ez ey anan, o mı ano. “ben onu (eril) getiriyorum, o beni getiriyor”, geçmiş zamanda ise mı o ard, ey ez ardan “ben onu getirdim, o beni getirdi” şeklinde çekilmektedir.

Çağrı hali olarak bilinen vocative hariç tutulursa, Zazacada bulunan 2 hal (yalın, casus rectus ve bükünlü casus obliquus) de Orta Batı İrani dönemden kalmadır. Zazacada, biri birlikte bir Kuzeybatı İran dilleri kuşağı oluşturduğu Talışça, Tatca, Simnanca, Sengserce gibi diller ile benzer biçimde kökü Ana İranca'ya uzanan -ahya genitiflik ekine uzanan, ismin iki hali yalın (y) ve bükünlü (b) vardır:^[87]

Türkçe	Zazaca	Talışça	Tatça	Simnanca	Orta Farsça
Baba (y)	pi	pi/pie[91]	piye	piye	pid
Baba (b)	per	par	piyer	piyer	pidar
Anne (y)	ma/mae	ma/moe[91]	maye	mar/mey	mad
Anne (b)	mar	moar	?	?	madar

Tabloya ek olarak Zazaca bıra/bırar; Simnanca bere/berar da yalın ve bükülü hallere örnektir.^[87] Tamlamalar noktasında ise isim tamlamasında belirten isimde olduğu gibi, sıfat tamlamasında da sıfat isimden sonra gelmektedir, sıfat da isimle birlikte çekilmektedir, örn. her-o gewr "gri eşek", her-ê gewri "gri eşekler", her-an-ê gewr-an "gri eşekleri(n).

Zazacadaki Eski ve Orta İrani döneminden kalma diğer bir özellik de, fiilin edilgen çatısı (diathesis, voice) mürekkep şekilde (bireşimsel, synthetic), yani yardımcı fiil olmaksızın da sınırlı fiillerle kurulmasıdır. Eski Hint-İrani edilgen soneki -ya, Pehlevicede bulunan -īh- şekline yansıması Zazacada -i- ile mevcuttur: Nan werino (weriyeno). “ekmek yeniliyor”.

Dilin fiillerdeki şimdiki zamanda belirgin olan bildirme, emir ve istek kipi mevcuttur; istek kipinde (subjunctive) olan özellik, Eski ve Orta İrani dönemde olan fiil kökeninin bu kipe yansımasıdır. Örn. Beno “götürüyor”, berd “götürdü”, eke bero “götürse”; ber- < Ana İranca bar-, proto Hint-Avrupaca *bher-.

Görülen (hikâyeli) geçmiş zamanda (imperfect) tüm şahıslar için kullanılan sonekin -êne (~ -ên, -ê), örn. şiyêne, diyêne “giderdi-, görürdü-” de Partça olan Past Optative ahēndē(h) ile alakalı olmasının olası olduğu düşünülmektedir..

Çoğu Hint-Avrupa dillerinde var olan fiil takıları (preverbs) Zazacada iki şekliyle mevcuttur: Eski Hint-İrani döneminden kalma kimi yön belirten zarfların o dönemde de cümlede fiile yakınlaşarak erişmesi ve fiille bütünleşmesiyle oluşan fiil takıları, örn. ni-šad (< sad- “oturmak”) “(aşağıya doğru) oturmak“ > Zaz. nış-/nıştene “inmek”; ā-bar- “getirmek, ‘geriye götürmek’ ” (< bar- “götürmek”) > Farsça aver-آور/avurden آوردن, Zaz. ar-, an-/ardene “getirmek”. Kalıntı takıların bulunduğu fiiller sınırlı bir şekilde mevcuttur ve dilde takı olarak algılanmamaktadır. İkincisi ise, göreceli olarak Zazacanın kendince yeni oluşturduğu otuza yakın fiil takısı, örn. temel fiil kerdene “yapmak”: a-kerdene “açmak”, ra-kerdene “sermek”, ro-kerdene “dökmek”, de-kerdene “doldurmak”, we-kerdene “ateş yakmak”, tıra-kerdene “sürmek, takmak”, pede-kerdene “batırmak”, cêra-kerdene “ayırmak”, cıra-kerdene “kesmek (gövdesinden ayırmak)”, têra-kerdene “etrafa yaymak; uyandırmak”, tede-kerdene “saymak, saygı göstermek”, têro-kerdene “karıştırmak (kâğıt)”, werê-kerdene “urgan, ip vs. dolayarak bağlamak”. Nıştene “inmek” anlamında kullanılırken, “oturmak” için ro-nıştene kullanılır. Bazı fiilerde yön belirten fiilsel ön edat diyebileceğimiz (verbal preposition) [e]ra, [e]ro biçimler de mevcuttur (bazı ağızlarda sadece kalıntı olarak bulunur veya kaybolmuştur): cı daene “(birine bir şey) vermek”: era cı daene (dan- ra cı) “dayamak”, ero cı nıştene (nışen- ro cı) “binmek”.

İsim ve şahıs zamirlerinden öte fiil çekiminde de Merkez ve Güney’de 2. ve tüm şivelerde 3. kişide de eril ve dişil olarak cinsiyet farkı belirmektedir. O vano "o (erkek) söylüyor", a vana o (bayan) söylüyor”. Şahıs zamirlerinde ise tipik Batı İrani yapısı belirmektedir: yalın hal: bükünlü hal: ben ez : mın, sen tı : to, o (eril) o : ey ~ i ~ yı, o (dişil) a ~ ya : ae ~ ay ~ yê; biz ma : ma, siz şıma ~ sıma : şıma ~ sıma, onlar ê ~ i : inan ~ ine.

Zamir	Zazaca	Talışça [92]	Tatça [93][94]	Simnanca	Sengserce[95]	Osetçe[96]	Farsça
Ben	ez	əz/āz	ez	e	e	æz (ez)	man
Sen	tı	tı	tı	ti	ti	dɨ (di)	to
O (eril)	o/ey	əv/ay	u	un	no	uy	ū, ān
o (dişil)	a/ay	-	nā	una	na	-	-
Biz	ma	ama/əmə	amā	hamā	mā	max	mā
Siz	şıma	şema/şıme	şuma	şūmā	şūmā	şımax	şoma
Onlar	ê, i, ina, ino	əvon/ayēn	ē	e	ey	idon/widon	inan, işan, inha

Zaza dilinde işaret zamirlerinde aslen 3 boyutlu yakınlık derecesi belirtilse de (Örn. o, n-o, e-n-o; Türkçede de olduğu gibi o, bu, şu), genelde kullanılan 2 derece bulunmaktadır. Uzak derece için olanlar 3. şahıs zamirleri o, a, ê’ye denk gelmektedir. Yakın derece içinse Kuzey ve Güney-Zazacasında n- önekiyle no, na, nê; ney, nae, ninan; bükünlü halde niteleyici (attributive) işlevde (n)ê, (n)a, (n)ê, örn. vengê nê heri / heran “bu eşeğin / eşeklerin sesi” şeklindedir. Merkez Zazacasında ise yakın derece için genelde en- ~ ın- kullanılmaktadır. Kuzeyde a-, Güneyde e- eki çok yakın derece için genelde niteleyici şekilde kullanılır, örn. eno ~ ano lacek “şu oğlan”.

Osmanlı döneminde yazılan Zazaca metinler Arap harfleriyle yazılmıştır. Bu dönemdeki eserler dini içeriklidir. Sultan Efendi lakaplı İsa Beg bin Ali tarafından 1798 yılında yazılan ilk Zazaca metin Arap harfleriyle Osmanlıcada da kullanılan Nesih yazı tipinde yazılmıştır.^[97] Bu eserin ardından 1891-1892 yıllarında Osmanlı-Zaza din adamı, yazar ve şair Ahmed el-Hassi tarafından yazılan ilk Zazaca Mevlit de Arap harfleriyle yazılıp 1899 yılında basılmıştır.^[98][99] Bir diğer Osmanlı-Zaza din adamı Osman Esad Efendi tarafından 1901 ya da 1903 yıllarında yazılan bir diğer Zazaca Mevlit de aynı şekilde Arap harfleriyle yazılmıştır.^[100] Cumhuriyet sonrası Zazaca eserler ise Arap alfabesi terk edilip Latin harfleriyle yazılmaya başlanmıştır. Yine de günümüzde Zazacanın bütün Zazalar tarafından ortak kullanılan bir alfabesi yoktur. Jacabson alfabesi olarak adlandırılan bir alfabe, Amerikalı dil bilimci C. M Jacobson'un katkıları ile geliştirilmiştir ve Zazacanın standartlaştırılması üzerine çalışmalar yapan Frankfurt Zaza Dil Enstitüsü tarafından kullanılmaktadır. Aynı zamanda Zazaca Vikipedinin yazı sistemidir.^[101] Zülfü Selcan tarafından hazırlanmış ve 2012 itibarıyla Munzur Üniversitesi'nde de kullanılmaya başlanan dir diğer Zaza alfabesi, 8’i sesli ve 24’ü sessiz olan 32 harften oluşup Zazaca için geliştirilmiş başka bir yazı sistemidir.^[102] Yayınlarda çoğunlukla kullanılan bir diğer alfabe olan Bedirhan alfabesidir.^[103][104] Bu yazı, temelde Celadet Bedirhan tarafından Kürtçe için geliştirilmiş olup, Latin harfleri temellidir. 1996'dan beri Zazaca yayınlar yapan Vate dergisi yayınlarında Kürt alfabelerinden Bedirhan alfabesini kullanmaktadır.

Zaza alfabesi 32 harften oluşmaktadır:^[101]

Harf

A a

B b

C c

Ç ç

D d

E e

Ê ê

F f

G g

Ğ ğ

H h

I ı

İ i

J j

K k

L l

M m

N n

O o

P p

Q q

R r

S s

Ş ş

T t

U u

Û/Ü û/ü

V v

W w

X x

Y y

Z z

Ses

a

be

ce

çe

de

e

ê

fe

ge

ğe

he

ı

i

je

ke

le

me

ne

o

pe

qe

re

se

şe

te

u

û/ü

ve

we

xe

ye

ze

/a/

/b/

/dz/

/ts/

/d/

/ɛ/

/e/

/f/

/ɡ/

γε/

/h/

/ɪ/

/i/

/ʒ/

/k/

/l/

/m/

/n/

/o/

/p/

/q/

/r/

/s/

/ʃ/

/t/

/y/

/u/

/v/

/w/

/x/

/j/

/zε/

Zaza edebiyatı Zaza dilinde üretilmiş sözlü ve yazılı metinlerinden oluşmaktadır. Sözlü ve yazılı eserlerden oluşan Zaza edebiyatı, Zaza dili yazıya geçirilene değin ağırlıklı olarak sözlü edebiyat türleriyle ilerlemiştir. Bu bakımdan Zaza edebiyatı sözlü eserler bakımından oldukça zengindir. Dilin deyre (türkü), kılame (şarkı), dêse (ilahi), şanıke (fabl), hêkati (öyküler), qesê verênan (atasözleri ve deyimler) gibi sözlü edebiyat ürünleri oldukça fazladır. Yazılı eserler ise Osmanlı İmparatorluğu döneminde verilmeye başlanmış olup ilk dönem eserleri dini/inançsal bir nitelik taşımaktadır. Cumhuriyet sonrası ise uzun süreli dil ve kültür yasakları Türkiye ve Avrupa olmak üzere iki merkez üzerinde gelişen Zaza edebiyatının ağırlıklı olarak Avrupa üzerinde canlanmasına neden olmuştur. Gevşeyen yasaklardan sonra Zaza edebiyatı Türkiye üzerinde gelişim göstermiştir.^[105]

Zaza edebiyatının bilinen yazılı ilk eserleri Osmanlı döneminde verilmiştir. Osmanlı döneminde verilen Zaza dilindeki yazılı eserler Arap harfleriyle yazılmıştır ve dini bir nitelik taşımaktadır. Bu dönemdeki yazılı Zazaca ilk eser 1700'lü yılların sonunda verilmiştir. Zaza dilinin elde bulunan yazılı bu ilk metni, İslam tarihi yazarı Sultan Efendi lakaplı İsa Beg bin Ali tarafından Hicri 1212 (1798) yılında yazılmıştır. Eser Arap harfleriyle kaleme alınmış olup Osmanlıcada da kullanılan Nesih yazı tipinde yazılmıştır. İki bölümden oluşan eser III. Selim döneminde Doğu Anadolu bölgesini, Ali'nin (halife) hayatını, Alevi doktrini ve tarihini, Nehcü'l-Belâga'nın bazı bölümlerinin Zaza diline çevirisini, apokaliptik konuları ve şiirsel metinleri içermektedir.^[97] Bu eserden yaklaşık yüz yıl kadar sonra 1891-1892 yıllarında Osmanlı-Zaza din adamı, yazar ve şair Ahmed el-Hassi (1867-1951) tarafından Zaza dilindeki bir diğer eser olan Mevlit (Mewlid-i Nebi) yazılmıştır. Zaza dilindeki ilk Mevlit olan eser Arap harfleriyle yazılıp 1899 yılında basılmıştır.^[98][99] Aruz ölçüsü kullanılarak yazılan mevlit Süleyman Çelebi'nin mevlîdine benzemekle birlikte giriş, İslam peygamberi Muhammed'in hayatını ve Allah, tevhit, münacaat, miraç, veladet, doğum ve yaratış vb. dini konuları içerip 14 bölüm, 366 beyitten oluşmaktadır.^[98][99] Bu dönemde yazılan bir diğer yazılı eser ise Siverek müftüsü Osman Esad Efendi (1852-1929) tarafından kaleme alınan bir diğer Mevlit'tir. Biyayışê Pexamberi (Peygamberin Doğuşu) olarak adlandırılan eser İslam peygamberi Muhammed ve İslam dinine ait bölümlerden oluşmakta olup 1901 (bazı kaynaklarca 1903) yılında Zaza dilinde Arap harfleriyle yazılmıştır. Eser yazarın ölümümden sonra, 1933 yılında basılmıştır.^[100] Zaza yazarların dışında Peter Ivanovich Lerch (1827-1884)^[49][50][51], Robert Gordon Latham (1812-1888), Dr. Humphry Sandwith (1822-1881)^[52][53], Wilhelm Strecker (1830-1890), Otto Blau (1828-1879)^[54], Friedrich Müller^[55] (1864) ve Oskar Mann (1867-1917)^[60] gibi yabancı yazarlar/araştırmacılar Cumhuriyet öncesi dönemde çalışmalarında Zazaca içeriklere (masal, hikâye, sözlük) yer vermiştir.^[40]

Cumhuriyet sonrası Zaza edebiyatı Türkiye ve Avrupa merkezli olmak üzere iki kol üzerinden gelişmiştir. Bu dönemde Zaza edebiyatının gelişimi, uzun süreli dil ve kültür yasaklarına bağlı olarak Türkiye'de durağanlaşmıştır. 1980'lerde Avrupa ülkelerine Zaza göçü ve görece özgür ortam, Zaza edebiyatının Avrupa üzerinde canlanmasını sağlamıştır. Cumhuriyet sonrası Türkiye'de yazılmış Zaza dilindeki eserlerden biri 1947-1948 yıllarında Muhammed Aslan (Muhammed Şeyh Ensari) tarafından yazılmış olan Raro Raşt ve Me'lumatê Dînîye isimli akaid ve fıkıh alanında yazılmış iki manzum eserdir.^[106] Bu eserin ardından Mehamed Eli Hun tarafından, 1971 yılında, dini konuları ve hikâyeleri içeren bir başka Mevlit yazılmıştır. Mehmet Demirbaş tarafından 1975 yılında yazılmaya başlanıp ve 2005 yılında tamamlanan Zazaca şiir ve kasidelerden oluşan 300 sayfalık bir el yazması Zazaca divan, divan türünde bu dönemde yazılan bir başka edebi eserdir.^[107] Yine Abdulkadir Arslan (1992-1995)^[108], Kamil Pueği (1999), Muhammed Muradan (1999-2000) ve Cuma Özusan'ın (2009) mevlid ve siyerleri dini içerikli diğer edebi eserlerdir.^[98] Yazılı Zaza edebiyatı mevlid ve dini eserler yönünden zengindir ve dilin yazılı ilk eserleri bu türlerde verilmiştir.^[98][109] Zaza edebiyatının dergicilik üzerinden gelişmesi ise 1980 sonrası Avrupa'ya göç eden Zazalar tarafından çıkarılıp başlı başına Zaza dili ile yayın yapan dergiler, Zaza dili ağırlıklı olup çok dilli yayın yapan dergiler ve Zaza dilinde olmayıp içeriğinde Zaza dilinde eserlere yer veren dergiler üzerinden gerçekleşmiştir. Kormışkan, Tija Sodıri, Vate tamamı Zaza dilinde yayın yapan dergilerdir. Bunların dışında Zaza milliyetçiliği'nin öncü ismi Ebubekir Pamukçu tarafından dil, kültür, edebiyat ve tarih dergileri olarak çıkarılan Ayre (1985-1987), Piya (1988-1992) Raa Zazaistani (1991) bu dönemdeki Zazaca ağırlıklı olup çok dilli yayın yapan önemli dergilerdir. Ware, ZazaPress, Pir, Raştiye, Vengê Zazaistani, Zazaki, Zerq, Desmala Sure, Waxt, Çıme Zazaca ağırlıklı olup çok dilli yayın yapan diğer dergilerdir. Avrupa ülkelerinde yayımlanan bu dergilerin yanı sıra tamamen Zaza dilinde olup Türkiye'de yayımlanan ilk dergi olan Vatı (1997-1998) ile Miraz (2006), Veng u Vaj (2008) Türkiye'de Zaza dilinde yayımlanan diğer önemli dergilerdir. Ağırlıklı olarak başka dillerde yayımlanıp içeriğinde Zaza dilindeki eserlere de yer veren dergiler ise Kürtçe ve Türkçe dillerinde yayın yapmış dergilerdir. Roja Newé (1963), Riya Azadi (1976) Tirêj (1979) War (1997) Kürt dilinde olup; Ermın (1991), Ateş Hırsızı (1992), Ütopya, Işkın, Munzur (2000), Bezuvar (2009) ise Türk dilinde olup içeriğinde Zaza dilinde metinlere yer veren dergilerdir.^[110] Bunların dışında NewePel (2011-2017) tümüyle Zaza dilinde yayımlanmış ilk gazetedir.^[111] Bugün farklı yayınevleri tarafından Zaza dilinde şiir, hikâye ve roman gibi farklı edebi türlerdeki eserler Türkiye ve Avrupa ülkelerinde yayımlanmaktadır.

Hint-Avrupa dil ailesi içinde yer alan dillerde bütün sayılar etimolojik olarak Proto Hint-Avrupa diline dayanıp aynı kökenden gelmektedir. Bu noktada Zaza dilinde rakamlar, başta Farsça olmakla birlikte aynı dil ailesinde yer alan Yunanca, Rusça, Latince, İngilizce, Almanca, Fransızca, İtalyanca, İspanyolca, Portekizce, Litvanca ve İrlandaca gibi dillerle aynı kökten gelip benzerlik göstermektedir. Zazaca sayıların adlandırılmasında Baltık dilleri, Slav dilleri, İran dilleri ve Trakça gibi dillerle birlikte Hint-Avrupa dillerinin kentum ve satem dilleri ayrımının satem dilleri bölümünde yer almaktadır.^[112] Proto Hint-Avrupa dilinde varsayımsal olarak *hoi-no- (1), *d(u)wo- (2), *trei- (3), *kʷetwor- (4), *penkʷe (5), s(w)eḱs (6), *septm̥ (7), oḱtō/*h₃eḱtou (8), (h₁)newn̥ (9), *deḱm̥(t) (10) ve wīḱm̥t (20) şeklinde yer alan^[113] temel sayılar Zaza dilinde ve diğer Hint-Avrupa dillerinde şu şekildedir:

Sayı	Zazaca	Farsça	Rusça	Yunanca	Latince	İtalyanca	İspanyolca	Portekizce	Almanca	Fransızca	İngilizce	Litvanca	İrlandaca
(1)	yew/ju	yek	odin	ena	ūnus, ūna	uno	uno	um	eins	un	one	viena	a haon
(2)	dı	do	dva	dyo	duo, duae	due	dos	dois/duas	zwei	deux	two	dvi	a do
(3)	hirê/hiri	se	tri	tria	trēs, tria	tre	tres	três	drei	trois	three	tris	a trí
(4)	çehar	çahar	çetyre	tesera	quattuor	quattro	cuatro	quatro	vier	quatre	four	keturi	a ceathair
(5)	panc	penc	pyatʹ	pende	quīnque	cinque	cinco	cinco	fünf	cinq	five	penki	a cúig
(6)	şeş	şeş	şestʹ	eksi	sex	sei	seis	seis	sechs	six	six	şeşi	a sé
(7)	hewt	heft	semʹ	epta	septem	sette	siete	sete	sieben	sept	seven	septyni	a seacht
(8)	heşt	heşt	vosemʹ	okto	octō	otto	ocho	oito	acht	huit	eight	aştuoni	a hocht
(9)	new	noh	devyat	ennia	novem	nove	nuevo	novo	neun	neuf	nine	devyni	a naoi
(10)	des	deh	desyatʹ	dheka	decem	dieci	diez	dez	zehn	dix	ten	dešimt	a deich
(20)	vist	bist	dvadtsatʹ	eíkosi	vinti/viginti	venti	veinte	vinte	zwanzig	vingt	twenty	dvidešimt	fiche

Hint-Avrupa dil ailesi içinde yer alan dillerdeki sözcükler, dillerin varsayımsal Proto Hint Avrupa dilinden türemelerine bağlı olarak etimolojik olarak aynı kökten gelmektedir. Bu noktada dil ailesinin İran dilleri grubunda yer alan Zazaca başta Farsça ve diğer İran dilleri olmak üzere kendisiyle aynı kökten gelen ve akraba dilleri olan Rusça, Yunanca, İtalyanca, İspanyolca, Fransızca, Almanca ve İngilizce gibi dillerle söz varlığı bakımından benzerlikler arz etmektedir. Tüm Hint-Avrupa dilleri gibi Zazaca da köken olarak Proto Hint-Avrupa diline dayanmaktadır.^[114][115] Zazaca burada diğer İran dilleri ile birlikte Proto Hint-Avrupa dilinden türeyen Proto İran dilinden türemiştir. Örneğin; Dersim bölgesindeki Zazalar, inmek veya yere basmak kelimesini Farsça ile daha fazla uyum gösteren "payna hardi biyene" kalıbıyla ifade etmektedir. Zazacada payne, ayak tabanı; hard, yeryüzü; biyene ise olmak anlamını taşır. Bu kelimeler Farsçada ise pay (پاى), ayak; arz (ارض), yeryüzü; buden (بدن), olmak şeklinde ifad edilip İngilizcede foot, ayak; earth, dünya; being ise olmak şeklinde belirtilmektedir. Benzer şekilde çekirdek aile üyeleri tüm Hint-Avrupa dillerinde büyük ölçüde benzeşmektedir. Zazacada mae/may/mare şeklinde ifade edilen anne, Farsçada mam, madar, maman şeklinde, İngilizcede mom, mum, mother şeklinde ifade edilmektedir. Bu özelliği sözcüklerin etimolojik kökeni açısından da görmek mümkündür ve bu bakımdan geçmişte bir zamanlar konuşulan ancak şimdi konuşulmayan Proto Hint-Avrupa dilinden türeyen diller bir köprünün iki yakayı birbirine bağladığı gibi etimolojik yakınlıkla birbirine bağlanmaktadır. Sarmatça, Avesta dili ve Behistun yazıtlarındaki diller Zazacayla akrabadırlar.^[116][117] Bu noktada günümüzde Zazaca ve diğer Hint-Avrupa dillerinde kullanılan benzer sözcüklerin bazıları aşağıdaki gibidir:

Zazaca	Farsça	Rusça	Yunanca	İtalyanca	İspanyolca	Fransızca	Almanca	İngilizce	Türkçe karşılık
Pi, pêr	Pidar	Otec	Pateras	Padre	Padre	Père	Vater/Pater	Father	Baba
Mae, mare	Mamān, mam, mader	Mat	Mana	Madre	Madre	Mère	Mutter	Mother	Anne
Bıra, bırar	Berāder	Brat	Adelfos	Fratello	Hermano	Frère	Bruder	Brother	Erkek Kardeş
Name	Nām	Imja	Onoma	Nome	Nombre	Nom	Name	Name	İsim/ad
Ez	Men	Ja	Ego	Io	Yo	Je	Ich	I	Ben
To, tı	To	Ti	Esei	Ti, te	Te, ti, tu	Tu, toi	Du	Thou	Sen
Ma	Ma	My	Emais	Noi	Nos(otros)	Nous	Wir	We	Biz
Mı(n)	Men	Moj	Mou	Mio	Mi	Mon	Mein	My	Benim
To	To	Tvoy	-	Tuo	Tu	Ton	Dein	Your	Senin
Ya, eya	Beli, āre	Da	Nai	Si	Sí	Oui	Ja	Yes	Evet
Nê, ney	Ne	Ne	Ochi	No	No	Non	Nein	No	Hayır
Gırd, pil	Bozorg, gatte	Gromnji	Megálos	Grande	Gran	Grande	Groß	Great	Büyük
Meyes	Meges	Moskit	Miga	Mosca	Mosca	Moustique	Mücke, moskito	Mosquito	Sivrisinek
Giz, dêw	Gevel	Gigant	Gigas	Gigante	Gigante	Géant	Gigant	Giant	Dev
Estare	Sitare	Zvezda	Astéri	Astro	Estrella	Astre	Stern	Star	Yıldız
Menge, aşme	Mah	Mesjac	Mí̱nas	Mese	Mes	Mois	Mond	Month	Ay
Miyan	Meyan	Sredno	Meso	Mezzo	Medio	Moyen	Mitte	Middle	Orta
Viya	Biwe	Vdova	-	Vedova	Viuda	Veuve	Witve	Widow	Dul
Rız	Berinc	Ris	Rizi	Riso	Arroz	Riz	Reis	Rice	Pirinç
Sole	Nemek	Sol	Alas	Sale	Sal	Sel	Salz	Sal	Tuz
Newe	Nev	Novyi	Néos	Nuovo	Nuevo	Nouveau	Neu	New	Yeni
Lew	Leb	Guba	Cheíli	Labbro	Labio	Lèvre	Lippe	Lip	Dudak
Pa	Pa	Podnožie	Pódi	Piede	Pata	Pied	Fuß	Foot, leg	Ayak
Burew	Ebru	Brov	-	Sopracciglio	Ceja	Sourcil	Brau	Brow	Kaş
Sine	Sine	Sunduk	Sitérno	Seno	Seno	Sein	Brust	Breast	Göğüs
Nake	Naf	Pup	Afalos	Ombelico	Ombligo	Nombril	Nabel	Navel	Göbek
de, dı	der	-	-	di	de	de	bei	at	-de, da
Ğezale	Gazal	Gazel	Kazélla	Gazzella	Gacela	Gazelle	Gazelle	Gazelle	Ceylan
Dından, dızan	Dedan	Zub	Dónti	Dente	Diente	Dent	Zahn	Dental	Diş
Pırd	Pal	Most	Géfyra	Ponte	Puente	Pont	Brücke	Bridge	Köprü
Verg	Gurg	Volk	-	Lupo	Lobo	Loup	Wolf	Wolf	Kurt
Kerge	Murğ	Kurica	Kotópoulo	Pollo	Pollo	Poulet	Küken	Chicken	Tavuk
Rae, ray	Rah	Doroga	Drómos	Strada	Ruta	Rue	Route	Road	Yol
Ban, keye	Bina	-	-	Edificio	Edificio	Bâtiment	Baun	Building	Bina
Merg/merdene	Mord	Mertvyi	Moiraío	Morto	Muerto	Mort	Mord	Murder	Ölü/ölmek
Mêrde/merdım	Merd	Muž	-	Maschio	Macho	Homme	Mann	Man	Adam
Merre	Mosh	Mysh	-	Topo	Ratón	Souris	Maus	Mouse	Fare
Ver	-	Vront, pered	Pro	Fronte	Frente	Ventral, avant	Vor	Front/Pre	Ön
Va	Bad	Vater	-	Vento	Viento	Vent	Wind	Wind	Rüzgâr
Raşt/rast	Rast	Pravo	-	Ritto, ragione	Recto	Droit	Recht	sağ	Sağ
Vıle, vılıke	Gol	Vyroslo	-	Fiore	Flor	Fleur	Blume	Flower	Çiçek
Nême, nime	Nem	Taym	Imi	Semi-	Semi	Demi	Halb	Hemi-,semi-	Yarım/Yarı

Farsça-Zazaca-Gilekçe karşılaştırması

Farsi Türkçe Gileki Zazaki Ab Su Av Awe Ab Tengi Kerden Susamak Faşkal Av Teyşan, Têsan biyaene Ab ez cah keşiden Kuyudan su çekmek için gerekli -v- şeklindeki aletin adı Du xale, gaç Gaçık Ab demağ Sümük Zak Çhılm, zux Ab dehan Salya, Tükürük Filik Gılêzi, tü, aliye Ab dide Göz yaşı, alçak gönüllü bakış Aw çumus Hêstır, isire Ab raket u saket Durgun su Mande aw Awa mendiye Ab gıl, alud Kirli çamurlu su Tül aw Awa lemişte, zadıkıne Ab mast Yoğurt suyu Keyal aw Awa masti, awdoe Atiş Ateş Taş Adır, ar Axer, ağbet, serencam Son, sonuç Axera sar Axıri. Peyniye Adem çaq u ferbih Tombul, şişman adam Babraz Goştın Adem deraz, lendehur, bi mesraf İri yarı adam Ardal Dest u pai Astin Elbise kolu, ten, etek Tilif İsti Asiyab desti El değirmeni Aseye, das aseye Dıstarri Aşti Barış Aşt Aştiye Aşgal Çöp, çer çöp Rute sılond Ağel, Ağul Ağıl Malge Gorre An çiz, felan çiz O şey Hakarey O çi Riz avar kerden Yıkmak Dakalas an Rıjnaene Miaverem Getiriyorum Havaram Ez anane Biyaverem Getireyim Biyaram Ez biari Mi averdem Getirirdim Haverded bum Mı ardêne Averde budem Getirmiştim Biyardah bum Mı ardi bi Ez kodam rah, koca hangi yoldan Kami rah Kamci rae Oftaden Düşmek Katan Waro gınaene, Kewtene Efşanden Serpmek, dağıtmak Şondan Pışkıtene Eknun, hala Şimdi, hala İse Nıka Umid Umut Nanje Umıd İncaha Buralar İyan İtyay, Nacay İnqeder, kemi ez çizi Bu kadar, birşeyden az Hançey, hanei Hende Baran Yağış Varaş, baraş Varan, varış Baran mi barid Yağmur yağıyor Varaş vare Varış/Varan vareno Darem ber mi gerdem Dönmekteyim Vagerdesederem Ezo geyrenan a Baz hem, du bare Tekrar, yine hande Anci, reyna Berader Kardeş Abrar Bıra Ber xizanden, bolend kerden Yükseltmek, ayağa kaldırmak Varasanen Berz kerdene, Werznaene Berf barid Kar yağıyor Varf ba varas Vewre Varena Boriden Kesmek-ayırmak-kopuk Ben Bırrnaene Bozorg şoden Büyümek, erişkin olmak, irileşmek, başkan olmak Pille vabaon Pil biyaene Bestankar, delepkar İstekli, alacaklı Qarze xa Waştoğ Beliden Yutmak Fabarasan Qult kerdene, Rıqılotnaene Bolend kerden Kaldırmak, yükseltmek Jaora gutan Berz kerdene Benefşe Menekşe Mişin Menemşe, bınewşe Bu Koku Uffa, Uffye Boe Bute Çalı, geven Gavand, abarak Gone Biyaid Gelin Beyey Bêrê Bişter, ziyadter Çok fazla Veştar Vêşêri, zêdêri Eblaq Alacalı Kalaç Belekın Ez pa derd amaden, xeste şoden Yorulmak, bıkmak Va katan Qefeliyaene, kewtene Ez pa derd averden, xeste kerden Yormak, bıktırmak Vargentan Qefelnaene, xêğ kerdene Pertab kerden Fırlatmak, atmak, bırakmak Tuadan Eştene, partav kuwıtene Porsiden - Sual kerden Sormak Vapursen Persaene, Pers kerdene Girdu Ceviz Gardakan Goze Gerdiden-Geşten Dolaşmak, dönmek, tur atmak Gardasan Geyraene Gerdanden Döndürmek, değiştirmek Gardanen Çarnaene Gorosne, guşne Açlık Vaşna Veyşan, gest Mirevem bazar suzan migrem Pazara iğne almaya gidiyorum Şunam bazar darzan haginam Şonan suke/bacar derzine herinenan Gırye Ağlama Borme Bermayış, berbış Girye kerden Ağlamak Burme gudan Bermaene, berbaene Girye mikoned Ağlayan Burme kuna Bermeno/bermena Goften Söylemek Gutan Vaten

Zazaca	Türkçe
Namê to çıko/çıto/çıçiyo?	Adın ne?
Name şıma çıko/çıto/çıçiyo?	Adınız nedir?
Tı çend serriya / Tı çend serriya?	Kaç yaşındasın?
Senêna, weşiya? / Çıturia, wesa? / Tı senina hola?	Nasılsın iyi misin?
Se kena, weşiya?	Nasılsın, iyi misin?
Tı weş bê / berxudar be	Sağol (teşekkür).
Teşekur kenan / Homa razi bo	Teşekkür ederim.
Homa to ra razi bo	Allah senden razı olsun.
No çıko? / No çıçiyo?	Bu nedir?
Tı se kena?	Ne yapıyorsun?
Şıma xeyr amey	Hoş geldiniz
esto (eril) / esta (dişil)	var
çino/çıniyo (eril) / çina/çıniya (dişil)	yok
Eya	evet
Nê	hayır
şo	git
bê	gel
vace	söyle
Tı se vana	Ne diyorsun?
keye/çê	ev; aile

Zazaca	Türkçe
kewe, kiho	mavi
kesk, aşıl	yeşil
gewr	gri
zerd	sarı
sur	kırmızı
sıpê, sıpi	beyaz
siya, şia	siyah
qewa	kahverengi
kej	sarışın (insanlar için)

Zazaca	Türkçe
maye, mar	anne
pi, per	baba
waye	kız kardeş
bıra, bırar	erkek kardeş
maye u pi	ebeveyn
ded, ap	amca
nacniye, emcıni	amcanın karısı
xal	dayı
xalceniye, xalcıni	dayının karısı
emike/amike	hala
xalıke	teyze
veyve	gelin
zama	damat

Zazaca	Türkçe	İngilizce	Farsça	Kurmancca	Soranca[118]
balışna	yastık	pillow	bâleş	balif	Serin
şayene	yapabilmek	can	şuden (olmak fiilinin şimdiki zaman hali) tevanisten	kanin/karin/şa kırın	twanin
tiya-uca	ora-bura	there-here	anca-inca	wıra-vıra	êre, lewê
şıma kerdêne	(Siz) yapıyordunuz	You were doing	(şoma) mikerdid	we dıkır	(êwe) detankırd
o nêşeno	O yapamıyor.	He can't	u nêmituned	ew nıkare/nıkane, ew neşêt (güneydoğu lehçeleri), ew şa nake (batı)	ew natwanêt
herinayene	satın almak	to buy	xariden	kırin	kırin
esto	var	available	hest	heye	heye
masayene	şişmek	to swell	Amasadan	perçıftın
bermayene	ağlamak	to cry	gerye kerden	gırin/gıriyan	gırin
şımıtene	içmek	to drink	aşamiten	vexwarın/vexwartın	xwardınewe
mı rê	bana	to me	beraye men/beram	jı mın ra/jı bo mın	bo mın/bom
to rê	sana	to you	beraye tu/berat	jı te ra/jı bo te	bo to/bot
şıma rê	size	to you	baraye şuma/beratan	jı we ra/jı bo we	bo êwe/botan
ma rê	bize	to us	baraye ma/beraman	jı me ra/jı bo me	bo ême/boman
biya!	Getir!	Bring!	bavar!	bine!	bıhêne!
Ewro tı çıturiya?	Bugün nasılsın?	How are you today?	Emruz to çetori?	İroj tu çawani? (diğer yöreler: çıtoni? çıngi? çerri?)	emro to çonit?
waştene	istemek	to want	xâsten	xwastın	xwastın
mardene	saymak	to count	Şamorden	hêjmartın	hêjmardın
Namê şıma çıyo?	Adınız nedir?	What is your name?	Name şoma çist?	Nave we çıye?	Nawi êwa çiye/Nawtan çiye?
raresnayene	yetiştirmek	bring up	resaden
gırewtene	almak	take	gireften	gırtın	gırtın
kerdene	yapmak, etmek	do	kerden	kırın	kırdın
merdım	adam, insan	people	merdum	merıv	merdım
estor	at	horse	asp/astar	esp/hesp	esp
engure	üzüm	grape	engur	tırı	tıre
ardene	getirmek	bring	averden	anin	hênan/awırdın
homa	tanrı	god/deity	xoda	xwade/xwede	xwa, xwade
engışte	parmak	finger	angoşt	tıli	engust, pence
mase	balık	fish	mahi	masi	masi
tari	karanlık	dark	tarîk	tari	tari
vızêr	dün	yesterday	dirouz	doho	dwênê
waşti	sözlü/nişanlı	fiance	nâm-zad	dergist	desgir
awe	su	water	âb	av	aw
xoz	domuz	pig	xok		beraz

Zaza dilinin görsel ve işitsel medyada kullanımı görece yenidir. Zazacanın görsel ve işitsel medyada gelişimi öncelikle sinema üzerinde başlamıştır. Yılmaz Güney'in 1983 yılında çekilen Duvar filmi, Zaza dilinin sinemada kullanıldığı ilk filmdir. Filmde Zazaca bir türkü (Hayderê) yer almaktadır. Bu filmden sonra 2000'li yıllara kadar geçen durağan dönem sonrası, Zaza sineması genişlemiştir. Mahsun Kırmızıgül'ün 2007 yapımı Beyaz Melek ve 2015 yapımı Mucize filmlerinde Zaza dilinde diyaloglar yer almıştır. Nuray Şahin'in Tüyü Takip Et/Perre Dıma So (2004), Aynur Saray'ın Zara (2009), Caner Canerik tarafından çekilen Vas (Ot, 2006), Sayd (2007), Pheti (2007), Pırdo Sur (2008), Muya Şiae (2009) Bava Duzgın (2009), Raa Haqi (2009), Bêrtıj (2010), Mehmet Ali Konar'ın Baba (2010), Kamer Erdogan'ın SıpÊ (2012), Yücel Yavuz'un General (2012), Çetin Baskın'in Geyrayış (2012), Gökhan Tunç'un Zımısto Bıvejiyo (2013) Muxtar (2014), Gulsosın (2015), Vılıka Kowu (2015), Sıpêla (2016), Piyê Mın Toz Şeker (2016), Cêniya Nêeysayi (2016), Kazım Öz'ün Zer (2017), Zımısto Vêrd Ra (2017), Vir (Bellek, 2017) Fotografkêş (2018) isimli belgesel ve filmlerde Zaza dili yer almıştır. Kazım Öz'ün Zer (2017) isimli çok dilli uzun metraj filmlerinde Zaza dilinde bazı diyaloglara yer verilmiştir.^[119][120] "Vir" filmi Belçika’da düzenlenen “Move Me Film Festivali”nde “Uluslararası En İyi Kısa Film” ödülüne layık görülmüştür.^[121] Mehmet Ali Konar'ın Renksiz Rüya (Hewno Bêreng) isimli filmi ise Zaza dili ağırlıklı olarak çekilmiş uzun metrajlı bir film olup. 29. Ankara Uluslararası Film Festivali’nde (19-29 Nisan 2018) En İyi Film, En İyi Erkek Oyuncu, Onat Kutlar En İyi Senaryo, En İyi Görüntü Yönetmeni, En İyi Özgün Müzik, SİYAD En İyi Film Ödülü olmak üzere 6 dalda birden ödül alırken; 37. Uluslararası İstanbul Film Festivali'nde (6-17 Nisan 2018) ise mansiyon ödülü almıştır.^{[122][123][124][125]} Veli Kahraman tarafından çekilen Zazaca ağırlıklı 2012 yapımı Ana Dilim Nerede (Zonê Ma Koti Yo) filmi 31. Uluslararası İstanbul Film Festivali, 34. Moskova Film Festivali başta olmak üzere birçok yarışmada aday gösterilmiş ve ödüller almıştır.^[126][127] Fecira isimli, Zaza dilindeki bir belgesel de 50. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde Tek Başına Dans belgeseliyle birlikte en iyi belgesel ödülünü almıştır.^[128] Zaza dilinin televizyonda kullanımı ise, sinemaya göre geç bir tarihte başlamıştır. Avrupa Birliği uyum paketlerine bağlı olarak 2002 de kabul edilen Türk Vatandaşlarının Günlük Yaşamlarında Geleneksel Olarak Kullandıkları Farklı Dil ve Lehçelerde Yapılacak Radyo ve Televizyon Yayınları Hakkında Yönetmelik^[129] sonrası 2004 yılında, diğer dillerle birlikte, TRT'de süreli olarak Zazaca ilk yayınlar yapılmaya başlanmıştır.^[130] Daha sonra, TRT-6'nın kurulmasıyla birlikte Zaza dilinde haber programları başta olmak üzere birçok program bu kanalda yayınlanmaya başlamıştır. Ancak, TRT-6'nın ağırlıklı olarak Kürtçe yayın yapması bazı Zaza dernekleri tarafından protesto edilmiştir.^{[131][132][133][134]} 2021 yılında Zaza Federasyonu tarafından Türksat uydusunda üzerinde, Zaza dilinde yayın yapan Zaza TV kanalı yayın hayatına başlamıştır.^[135] Bunların dışında, Yol TV, Su TV, TV10 gibi Alevi televizyonları ile Med TV, Gün TV, Rehber TV gibi kanallarda da Zaza dilinde program ve içeriklere yer verilmiştir.

• Lerch, Peter I. (1857/58): Forschungen über die Kurden und die Iranischen Nordchaldäer. St. Petersburg 14 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Müller, Friedrich (1865): Beiträge zur Kenntniss der neupersischen Dialekte: Zaza-Dialekt der Kurdensprache (Aus dem November-Hefte des Jahrganges 1864 der Sitzungsberichte der phil.-hist. Classe der kais. Akademie der Wissenschaften, XLVIII. Bd., besonders abgedruckt), cîld: 3
• Von Le Coq, Albert (1903), Kurdische Texte I 14 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.-II, Reichsdruckerei, Berlin
• Mann, Oskar - Hadank, Karl 1932: Die Mundarten der Zaza, hauptsächlich aus Siverek und Kor. Leipzig.
• Kurdoev, Kanat Kalashevich (1977), Ḥālatakānī jins u bīnāy barkār la zāzādā: On gender and number in the Zaza dialect of Kurdish, Tercüme: Azīz Ibrāhīm, Chāpkhānay Kōrī Zānyārī Kurd, Baghdad 1977.
• Lynn Todd, Terry. (1985) " A Grammar of Dimili " 30 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. University of Michigan
• Asatrian, Garnik. S./Gevorgian, N. Kh. (1988): " Zaza Miscellany: Notes on some religious customs and institutions." In: Hommage et Opera Minora(Acta Iranica). Volume XII. Leiden
• Sandonato, M. (1994): Zazaki Typological studies innegation, eds. Peter Kahrel, René van den Berg. S. (125-142.) Amsterdam
• Jost, Gippert. (1996) "Zazacanın Tarihsel Gelişimi" 7 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Frankfurt University
• C.M. Jacobson (1993): Rastnustena Zonê Ma - Handbuch, für die Rechtschreibung der Zaza-Sprache. Verlag für Kultur und Wissenschaft, Bonn
• C.M. Jacobson (1997): Zazaca okuma yazma el kitabi. Verlag für Kultur und Wissenschaft, Bonn.
• Ayyoubi, K. Rakhmanovich & Smirnova, Iraida A./Ed. Yusupova, Zare Aliyevna (1998), The zaza dialect of the Kurdish Language (Dersim), Moscow: Center for Kurdish Studies, 102 r. (И.А.Смирнова, К.Р.Эйюби. Курдский диалект заза /Отв. ред. З. А. Юсупова. М.: Центр курдских исследований, 1998. 102 с.)
• Paul, Ludwig. (1998) "The Position of Zazaki Among West Iranian languages" 9 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. University of Hamburg
• J. Kenstowicz, Michael (2004), Studies in Zazaki Grammar, MITWPL.
• Ann Walter, Mary (2004), "Vowel Adaptation in Zazaki", Workshop on theoretical approaches to language contact 27th Generative Linguistics in the Old World, Selanik, 18-21 April 2004
• Gajewski, Jon. (2004) "Evidentiality in Zazaki" 9 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Massachusetts Institute of Technology
• Larson, Richard. and Hiroko, Yamakido. (2006) "Zazaki as Double Case-Marking" 3 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Stony Brook University
• Gippert, Jost (2007-2008): Zur dialektalen, Stellung des Zazaki: Die Sprache Zeitschrift für Sprachwissenschaft. Wiesbaden
• Aygen, Gülşat (2010). Zazaki/Kirmanckî Kurdish. Volume 479 of Languages of the World. Lincom Europa.

• Blau, Gurani et Zaza in R. Schmitt, ed., Compendium Linguarum Iranicarum, Wiesbaden, 1989, 3-88226-413-6, pp. 336–40 (About Daylamite origin of Zaza-Guranis)
• Gajewski, Jon. (2004) "Zazaki Notes" Massachusetts Institute of Technology.
• Gippert, Jost. (1996) "Historical Development of Zazaki" University of Frankfurt
• Haig, Geoffrey & Öpengin, Ergin. (2014). "Introduction to Special Issue: Kurdish - A critical research overview 1 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Kurdish Studies 1 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Volume: 2, No: 2, pp. 99–122 (University of Bamberg, Germany)
• Larson, Richard. and Yamakido, Hiroko. (2006) "Zazaki as Double Case-Marking" 3 Eylül 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Stony Brook University and University of Arizona.
• Lynn Todd, Terry. (1985) "A Grammar of Dimili" University of Michigan
• Extra, Guus. and Gorter Durk. (2001) The Other Languages of Europe.
• Raymond Gordon, Jr. (2005) Editor. Ethnologue: Languages of the World. Fifteenth Edition. (Zazacanın Sınıflandırılması)
• Paul, Ludwig. (1998) "The Position of Zazaki Among West Iranian languages" 9 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. University of Hamburg (Zazacanın Sınıflandırılması)
• Paul, Ludwig: Zazaki - Versuch einer Dialektologie. Reichert Verlag, 1998, Wiesbaden.
• Selcan, Zülfü. Grammatik der Zaza-Sprache, Nord-Dialekt (Dersim-Dialekt) [Zaza Dili’nin Grameri, Kuzey/Dersim Lehçesi], Berlin 1998.
• Werner, Brigitte. (2007) "Features of Bilingualism in the Zaza Community" 29 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Marburg, Germany
• Arslan, İlyas. 2016. Verbfunktionalität und Ergativität in der Zaza-Sprache 2 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Dissertation, Universität Düsseldorf.
• Grûba Xebate ya Vateyî, Rastnuştişê Kirmanckî (Zazakî), Vate yayınları, İstanbul 2005
• Mesut Keskin, Zur dialektalen Gliederung des Zazaki. Magisterarbeit, Frankfurt 2008. 19 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

• http://www.zazaki.de 25 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Zazas and Zazaki. (Zaza Edebiyatı)
• http://www.zazaki.net/ 1 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Modern Kırmancca (Zazaca) Edebiyatı