Masum Hamleler

Masum Hamleler (Orijinal adı: Searching for Bobby Fischer), Steven Zaillian tarafından yazılan ve yönetilen ve Zaillian'ın ilk yönetmenlik denemesi olan 1993 yapımı bir Amerikan drama filmidir . Max Pomeranc, Joe Mantegna, Joan Allen, Ben Kingsley ve Laurence Fishburne'ün başrol oynadığı film, Pomeranc'ın canlandırdığı dahi satranç oyuncusu Joshua Waitzkin'in hayatını temel alıyor ve Joshua'nın babası Fred'in aynı adlı kitabından uyarlanıyor. Film, 66. Akademi Ödülleri'nde En İyi Görüntü Yönetmeni dalında aday gösterildi.

Yedi yaşındaki Josh Waitzkin, Washington Square Park'taki satranç oyuncularından etkilenir. Josh'un annesi Bonnie, başlangıçta küçük oğlunun ilgisinden rahatsızdır, çünkü parktaki oyunlar yasadışı kumar ve evsiz oyuncularla doludur, ancak sonunda Josh'un darmadağınık bir oyuncuyla 5 dolara oyun oynamasına izin verir. Josh kaybetse de Bonnie, Josh'un satranç kurallarını hiç öğretilmemiş olmasına rağmen anlamasına şaşırır. Başka bir park oyuncusu, Vinnie Livermore, Bonnie'yi Josh'un oyundaki gelişmiş yeteneği konusunda uyarır.

Josh'un babası Fred, oğluyla bir oyun oynamak ister ve onu çabucak yener. Bununla birlikte, Josh'un babasının duygularını korumak için kasten kaybettiği ortaya çıkar. Fred, Josh'tan dürüstçe bir rövanş oynamasını istediğinde, Josh onu zahmetsizce yener.

Josh'a akıl hocası olan Josh ve Vinnie arasında bir dostluk gelişir. Fred, oğlu için resmi bir satranç öğretmeni olarak Bruce Pandolfini'nin hizmetlerini arar. Bruce, Josh'tan hemen hoşlanır, ancak Vinnie'nin vesayetinden benimsediği başına buyruk taktiklerin çoğunu onaylamaz.

Özellikle Bruce, Josh'un vezirini çok erken ortaya çıkarma eğilimini onaylamaz ve Fred'i bu tür dikkatsiz taktiklerin Josh'un organize satranç turnuvalarındaki performansını zayıflatacağı konusunda uyarır.

Bruce'un tavsiyesine karşı çıkan Fred, Josh'u bir satranç turnuvasına yazdırır. Josh kazanır. Fred, Josh'un satranç kariyerine sağlıksız bir takıntı geliştirir ve Fred, Bonnie ve Josh'un okul öğretmeni arasında sürtüşmeye neden olur. Babasında fark ettiği değişikliklere üzülen Josh, turnuvaları kaybetmeye başlar.

Bir çare olarak Fred, Josh'u tamamen Bruce'un öğretim rejimine adadı ve Bruce'un isteği üzerine Josh'un Vinnie ile daha fazla oyun oynaması yasaklandı. Bruce, Josh'un rekabet gücünü sertleştirmeye çalışırken, Bruce'un Josh ile olan ilişkisi soğur ve insan sevmez hale gelir. Bruce, Josh'a daha önce Josh'a özel bir ödül olduğunu söylediği bir sertifikanın "anlamsız kopyalarını" yağdırarak Josh'u azarladığında, Bonnie Bruce'u evden atar.

Fred ve Josh uzlaşırlar, Fred, Josh'a bir satranç şampiyonu olmasa bile oğlunu sevdiğini garanti eder. Josh'un Vinnie ile satranç oynamaya devam etmesine izin verilir ve oyuna olan coşkusu geri döner.

Josh, Bruce ile uzlaştığı Ulusal Satranç Şampiyonası turnuvasına katılır. Son oyunda Josh, yeteneği Josh'u film boyunca korkutan başka bir genç dahi olan Jonathan Poe ile yüzleşir. Josh'un Vinnie'nin pervasız taktiklerini kullanması, oyunun başlarında vezirini kaybetmesine neden olur; ancak daha sonra Jonathan'ın kraliçesini talep edebildiğinde ona bir avantaj sağlarlar.

Jonathan oyunun sonlarında bir gaf yapar ve Josh kaçınılmaz bir zafer kazanabileceğini anlamak için Bruce'un disiplinlerinden yararlanır. Bunun yerine Josh rakibine beraberlik teklif ediyor. Jonathan, kendi çıkmazının farkında değil, reddediyor. Oyun ilerler ve Josh kazanır.

Film, Fred ve Bonnie'nin gururla seyretmesiyle sona erer, çünkü Josh genç arkadaşı Morgan'ı ona şöyle söyleyerek cesaretlendirir: "Ben senin yaşındayken olduğumdan çok daha güçlü bir oyuncusun."

Bazı ünlü satranç oyuncularının filmde küçük rolleri vardır : Anjelina Belakovskaia, Joel Benjamin, Roman Dzindzichashvili, Kamran Shirazi, Joshua Waitzkin, Bruce Pandolfini, Vincent Livermore ve Russell Garber. Satranç ustası Asa Hoffmann, Austin Pendleton tarafından oynanır; gerçek Hoffmann, tasvir edilme şeklini beğenmedi. Hâlâ bir parkın müdavimi olan satranç uzmanı Poe McClinton, film boyunca görülüyor. Pal Benko'nun filmde olması gerekiyordu ama onun rolü kesildi. Waitzkin'in gerçek annesi ve kız kardeşinin de küçük rolleri var. Bobby Fischer haber filminde görünüyor.

Filmin sonunda final turnuvasında Josh, Jonathan Poe adında zorlu bir rakiple oynuyor. Jonathan Poe karakteri, Josh'un rakibinin gerçek adı değildi; gerçek adı Jeff Sarwer'dı (Josh'tan küçük bir çocuk). Eylül 1985'te Josh ilk kez Manhattan Satranç Kulübü'nde oynadı ve Jeff tarafından yenildi. Aynı yılın Kasım ayında Josh, Manhattan Satranç Kulübüne geri döndü ve onu bir rövanşta yendi.^[2] Film, 1986 ABD Birincil Şampiyonası'ndaki üçüncü maçlarını gösteriyor. Josh'un Poe'ya beraberlik teklif ettiği oyunun sonuna doğru Poe teklifi reddeder, oyun devam eder ve Poe kaybeder. Sarwer, gerçek dünya oyununda da beraberlik teklifini reddetti, ancak oyun, çıplak krallar nedeniyle berabere devam etti. Turnuva eşitlik bozma kuralları uyarınca, Waitzkin, genel yarışma boyunca daha zorlu rakiplerle oynadığına karar verildi ve birincilikle ödüllendirildi, ancak ABD İlköğretim Okulu eş şampiyonu ilan edildi.^[3][4] Sarwer, kız kardeşi Julia ile 10 Yaş Altı Dünya Şampiyonasını (Kızlar) kazanan 1986 Dünya Şampiyonasını 10 Yaş Altı (Erkekler) kazandı.

Şablon:Chess diagramDiyagram, Waitzkin'in Poe'ya beraberliği teklif etmeden önce siyah taşları oynadığı filmdeki oyun pozisyonunu gösteriyor. Bu pozisyon gerçek Sarwer-Waitzkin oyununda gerçekleşmedi; Waitzkin ve Pandolfini tarafından film için tasarlandı. Aşağıdaki hareketler gerçekleştirilir:

1... gxf6 2. Fxf6 Kc6+ 3. Şf5 Kxf6+ 4. Axf6 Fxf6 5. Şxf6 Ad7+ 6. Şf5 Axe5 7. Şxe5 ??

7... a5 8. h5 a4 9. h6 a3 10. h7 a2 11. h8=V a1=V+ 12. Şf5 Vxh8 0–1

Alternatif bir oyunsonu pozisyonu Pal Benko tarafından oluşturulmuştu. Filmde kullanılmış olması gerekiyordu, ancak sahnenin çekilmesinden önceki gün reddedildi çünkü Josh'un kraliçesini aşırı kullandığı temayı kullanmadı.

Hamle sırası siyahta

Bu pozisyonda Siyah :

 1... Ne2 oynamalı

Kitap ve film eleştirmenlerden olumlu eleştiriler aldı. Waitzkin'in kitabı GM Nigel Short,^[5] ve satranç gazetecisi Edward Winter tarafından övgüyle karşılandı. her sayfada." ^[6] Senarist ve oyun yazarı Tom Stoppard, kitabı "iyi yazılmış" ve "büyüleyici" olarak nitelendirdi.^[7] Kuşkusuz bu, büyük ölçüde Fred Waitzkin'in kitabının çoğunu, oğlunun turnuva oyunlarının dışında, genellikle saatlerce, hem oğlu hem de Amerika'nın takıntısı hakkındaki gözlemlerini düzenli olarak yasal bir deftere çizerken görebildiği, sabırla beklerken yazmasından kaynaklanıyordu. "Sonraki Fischer" bulma ile zamanda.

Film şu anda 42 incelemeye göre Rotten Tomatoes'da %100 , ağırlıklı ortalama 8.13/10'a sahip. Sitenin fikir birliği şöyle: "Merkezindeki genç adam kadar hassas olan Bobby Fischer'ı Aramak, güçlü bir şekilde hareket eden bir dramanın arka planı olarak bir dahinin kişisel dengeyi bulmak için verdiği mücadeleyi kullanıyor." ^[8] Roger Ebert filme dört yıldız (dört üzerinden) vererek, filmi "olağanüstü bir duyarlılık ve içgörüye sahip bir film" olarak nitelendirdi ve ekledi, "[filmin] sonunda, […] hakkında çok şey öğrendik. insan doğası." ^[9] James Berardinelli filme üç yıldız verdi (dört üzerinden) ve "satranç konusunda cahilleri olduğu kadar onu sevenleri de içine alabilen son derece büyüleyici bir film" olarak nitelendirdi.^[10]

Bobby Fischer filmi hiç izlemedi ve isminin izni olmadan kullanılmasının mahremiyetinin ihlali olduğundan şiddetle şikayet etti. Fischer, filmden "anıtsal bir dolandırıcılık" olarak nitelendirdiği hiçbir tazminat almadı.^[11]

Film, 1993'te 66. Akademi Ödülleri'nde En İyi Görüntü Yönetmeni (Conrad L. Hall) dalında aday gösterildi ancak Schindler'in Listesi'ni kazanan Janusz Kaminski'ye kaybetti. Aynı yıl American Society of Cinematographers'da kategori kazandı. Film ayrıca AFI'nin 100 Yıl... 100 Şerefe sıralamasında 96. sırada yer aldı.

• "20 Yıl Arayış", Chess Life, Ağustos 2013, s. 38–41

• IMDb'de for Bobby Fischer/ Masum Hamleler
• AllMovie'de Searching for Bobby Fischer
• Box Office Mojo'da Searching for Bobby Fischer
• Ödüllü Esquire (İngiltere) gazetecisi Eamonn O'Neill tarafından 2006'dan güncellenmiş makale