II. Paulus - Vikipedi

II. Paulus

Doğum	Pietro Barbo 23 Şubat 1417 Venedik
Ölüm	26 Temmuz 1471 Roma
Etkin yıllar	1464-1471
Yerine geldiği	II. Pius
Yerine gelen	IV. Sixtus
Din	Hristiyanlık

II. Paulus, asıl adı Pietro Barbo (d. 23 Şubat 1417, Venedik - ö. 26 Temmuz 1471, Roma), 1464-71 arasında papa.

Papalığı

[değiştir | kaynağı değiştir]

V. Nicolaus ve III. Calixtus dönemlerinde Curia Romana'da görev yaptıktan sonra 1456'da Campania valisi oldu. Papa II. Pius'un ardılı olarak 30 Ağustos 1464'te papa seçildikten hemen sonra aldığı kararlarla papalığın merkezi yetkilerini artırdı. 1438'de Fransa kralı VII. Charles tarafından çıkarılan ve papalığın Fransız Kilisesi üzerindeki yetkilerini kısıtlayan Pragmatique sanction de Bourges fermanını birkaç kez mahkûm etmesi Fransa kralı XI. Louis'yle arasının açılmasına yol açtı. Basel Konsili'nin (1431-37) Husçuları bağımsız bir kilise olarak tanıyan kararını geçersiz kılmaya çalıştı. Husçuluk yanlısı Bohemya kralı Poděbradlı Jiří'ye karşı bir birlik oluşturan Katolikleri destekledi. 23 Aralık 1466'da Jiří'yi aforoz etti. Jiří'nin, Husçuluğun uzantısı olarak bağımsız bir kilise kuran ve Roma tarafından tanınmayan Utrakistleri dağıtmayı reddetmesi üzerine onu tahttan indirdiğini ilan etti, Katoliklerin Jiří'nin hükümdarlığını tanımamalarını istedi. Mart 1468'de Macar kralı Matyas Corvinus'u Jiří'ye karşı savaş ilan etmeye ikna etti. Bunun üzerine Fransa kralı Louis Jiří'nin yanında yer aldı. Mátyás Moravya'nın büyük bir bölümünü işgal edince Mart 1469'da Paulus ona Bohemya tacını giydirdi.

Osmanlıların yükselişini Hristiyanlığa yönelik bir tehdit olarak gören Paulus 1468'de Kutsal Roma-Germen imparatoru III. Friedrich'in bir Haçlı seferi düzenlemesini sağlamaya çalıştıysa da başarılı olamadı. Venedik yönetiminin İtalya'nın içişlerindeki egemen konumuna karşı çıktı ve Roma'yı üstün kılan yeni yasalar çıkardı. 1466'da Fransisken tarikatının aşırı kolu Fraticelli'yi (Tinciler) dağıtmak amacıyla bir kovuşturma başlattı. Hümanist Julius Pomponius Laetus'un kurduğu Roma Akademisi'ni, maddeci bir dünya görüşünü savunduğu ve Hristiyanlığın değerlerine karşı çıktığı kuşkusuyla Şubat 1468'de kapattı; üyelerini tutuklattı, önderlerinden biri olan hümanist Bartolomeo Platina'ya işkence yaptırdı.

Bütün bunlara karşın Paulus bilim adamlarını korudu, eski kültür ürünleriyle yakından ilgilendi. Roma'da ilk matbaanın kurulmasını sağladı. San Marco Meydanı'ndaki ünlü sarayı da (bugün Palazzo Venezia) Paulus inşa ettirdi.^[1]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: II. Pius	Papa 1464-1471	Sonra gelen: IV. Sixtus

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis

Otorite kontrolü	BIBSYS: 11073683 BNE: XX1062645 BNF: cb12146375m (data) GND: 11923212X ISNI: 0000 0001 2096 4788 LCCN: n82080187 NKC: js20020124007 NLI: 987007297665005171 NTA: 072488654 RERO: 02-A012326681 SNAC: w69b265j SUDOC: 029946034 ULAN: 500257568 VIAF: 316406291 WorldCat (LCCN): n82-080187