[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/İçeriğe atla

Kayıp Çocukluk

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kayıp Çocukluk
Infancia clandestina
YönetmenBenjamín Ávila
SenaristMarcelo Müller
Benjamín Ávila
OyuncularTeo Gutiérrez Moreno
César Troncoso
Natalia Oreiro
Ernesto Alterio
Violeta Palukas
Cristina Banega
Çıkış tarih(ler)i20 Eylül 2011 (2011-09-20) (San Sebastián)
20 Eylül 2012 (2012-09-20) (Arjantin)
Süre110 dakika[1]
ÜlkeArjantin
Dilİspanyolca

Kayıp Çocukluk (İspanyolcaInfancia clandestina), Benjamín Ávila tarafından yönetilen 2011 yapımı Arjantin drama filmi. Film, Şubat 2013'te Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan 85. Akademi Ödülleri'nde Yabancı Dilde En İyi Film Akademi Ödülü dalında Arjantin adına yarışması için aday gösterildi[2] fakat final filmler arasında yer alamadı. Kayıp Çocukluk, ilk kez San Sebastián Uluslararası Film Festivali'nde gösterildi. Ayrıca Havana, Cannes, Antalya dahil olmak üzere çeşitli film festivallerinde gösterildi.

Kayıp Çocukluk, Soğuk Savaş döneminde Arjantin'de Kirli Savaş denilen bir dönemde geçmekte olan tarihi bir filmdir. Bu dönemde, Montoneros ile Ejército Revolucionario del Pueblo (ERP) adında iki gerilla hareketi, Fidel Castro'nun Küba'sı ile uyumlu komünist bir yönetim kurmayı amaçlamıştır. Ordu, 1976 yılında hükûmeti devralmış ve Ulusal Yeniden Yapılanma Süreci boyunca her iki grup da bozguna uğramıştır. Film, ülkeyi terk eden (ya askeri baskıdan kaçan ya da sürgüne gönderilen) yüzlerce Montoneros'lunun dönüşünü ve yeni yönetime karşı başlattığı, "karşı saldırı" olarak anılan, direnişi ve 1979 Montoneros operasyonu sürecini ele almaktadır. Karşı saldırılar tamamen başarısız olmuş ve Montoneros'un yıkımına neden olmuştur.[3]

Küba'da iki oğluyla yaşamakta olan Montoneros'lu evli bir çift, filmin ana karakteridir. "Amca Beto"nun yardımlarıyla yeni kimlikler çıkartırlar ve karşı saldırıda bulunmak için ülkelerine geri dönerler. Film, çiftin çocuklarından Juan'ın bakışaçısıyla anlatılmaktadır.[4]

Kayıp Çocukluk, yönetmen Benjamín Ávila'nın çocukluğuna dayanmaktadır. Ávila'nın annesi, Montoneros tarafında yer almıştır fakat ordu tarafından öldürülmüştür.[4] Oyuncular, hem Montoneros partizanlarnın günlük yaşamlarını hem dönemin sosyopolitik içeriğini anlayabilmek için eski Montoneros'lularla birkaç gün geçirdiler.[4] Natalia Oreiro, hamile olduğu bir dönemde filmde yer aldı. Yönetmenin kendisinden hem şirin hem agresif olmasını istemesinden ötürü karakteri canlandırmayı Oreiro, zor bir görev olarak yorumladı. Oreiro ile Alteiro, çocuklarının yaşamlarını tehdit altına koymasına dikkat çekerek filmin tonunu eleştirdi.[4] Yönetmen eğer filmi severlerse filnin soundtrack'ini yapması için rock grubu Divididos'a teklifte bulundu. Natalia Oreiro ile evli olan grubun vokalisti ve baş gitaristi Ricardo Mollo, tango sanatçısı Enrique Santos Discépolo'nun bir şarkısını söyleyen Oreiro ile bir sahnede gitar çalarken yer aldı fakat sahnede Mollo görünmedi.[5]

Film, Arjantin'de galasında en çok izlenen 8. film oldu.[6] Eylül 2012 itibarıyla film, 20 ülkeye satıldı.[7] Türkiye'de 29 Eylül-9 Ekim 2012 tarihleri arasında gerçekleştirilen Filmekimi kapsamında gösterildi.[8] Ayrıca 49. Antalya Altın Portakal Film Festivali kapsamında 8 Ekim 2012'de gösterime girdi.[9]

Kayıp Çocukluk, Argentine Academy of Arts and Cinematographic Sciences tarafından 85. Akademi Ödülleri'nde Yabancı Dilde En İyi Film dalında yarışması için seçildi. Tek bir oy farkla El último Elvis adlı bir diğer Arjantin filmini geçmeyi başardı.[7] Yabancı Dilde En İyi Film dalında yarışmak için 60 ülkeden başvuruyu yapıldı ve kesin adaylıklar 10 Ocak 2013'te açıklandı[10] ve ödül için yarışacak filmler arasına girmeyi başaramadı.

  1. ^ "Infancia clandestina" (İspanyolca). Cine Nacional. 8 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2012. 
  2. ^ "INFANCIA CLANDESTINA VA AL OSCAR". terra.com.ar. 28 Eylül 2012. 24 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2012. 
  3. ^ Galasso, Norberto (2011). Historia de la Argentina, vol. I&II (İspanyolca). Buenos Aires: Colihue. ss. 437-520. ISBN 978-950-563-478-1. 
  4. ^ a b c d Victoria Pérez Zabala (15 Eylül 2012). "La doble vida de Juan" [Juan's double life] (İspanyolca). La Nación. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2012. 
  5. ^ Pedro Irigoyen (28 Eylül 2012). "Oreiro: "Esto es un gran mimo"" [Oreiro: "This is a great hug"] (İspanyolca). Clarín. 21 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2012. 
  6. ^ Ultracine (25 Eylül 2012). "Un osito rendidor" [A resourceful little bear] (İspanyolca). Clarín. 22 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2012. 
  7. ^ a b Pablo O. Scholz (28 Eylül 2012). "Infancia clandestina: la argentina elegida para el Oscar" [Clandestine Childhood: the Argentine one selected for the Oscar] (İspanyolca). Clarín. 21 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2012. 
  8. ^ "KAYIP ÇOCUKLUK INGANCIA CLANDESTIAN CLANDESTINE CHILDHOOD". 27 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012. 
  9. ^ "Kayıp Çocukluk / Clandestine Childhood". 6 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012. 
  10. ^ "Oscar 2013: Infancia Clandestina representará a la Argentina" [Oscar 2013: Clandestine Childhood will represent Argentina] (İspanyolca). La Nación. 28 Eylül 2012. 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2012.