şeref
|
Ayrıca bakınız: Şeref |
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]- Osmanlı Türkçesi شرف, o da Arapça شَرَف (şaraf) sözcüğünden gelmektedir.
Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]şeref (belirtme hâli şerefi, çoğulu şerefler)
- başkasının birine gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer
- İnsanın şerefini ayaklar altına alırlar.
- Yurdunun şerefinin herşeyin üstünde olduğunu söyledi.
- toplumca kabul kabul edilmiş iyi şöhret
- Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır. — F. R. Atay
Çekimleme
[değiştir]şeref adının çekimi
Eş anlamlılar
[değiştir]Alt kavramlar
[değiştir]Kelime birliktelikleri
[değiştir]Türetilmiş kavramlar
[değiştir]- eşref, müşerref, şerefçe, şerefçi, şerefçik, şerefiye, şerefken, şerefle, şerefli, şerefse, şerefsiz
Çeviriler
[değiştir]şeref
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "şeref" maddesi
Ek okumalar
[değiştir]- Vikipedi'de şeref