tabak

• Heceleme: ta‧bak

tabak (belirtme hâli tabağı, çoğulu tabaklar)

1. (kaplar, mutfak eşyaları) yiyecek koymaya yarayan, az derin ve yayvan kap

   Kadın masaya tabak, kaşık koyuyor. - A. Gündüz

2. sepici

• kayık tabak, balık tabağı, çorba tabağı, iftar tabağı, kahve tabağı, ordövr tabağı, piyata tabağı, servis tabağı

• tabakça, tabakçı, tabakçık, tabakken, tabakla, tabaklı, tabaksa, tabaksı, tabaksız

• Türk Dil Kurumuna göre "tabak" maddesi

• Tabak mısın, it bokuna muhtaçsın
• Tabak sevdiği deriyi yerden yere çalar
• Tabak sevdiği deriyi yerden yere çarpar

tabak (karşılaştırma daha tabak, üstünlük en tabak)

Yalın	Karşılaştırma	Üstünlük
tabak	daha tabak	en tabak

1. tabağın alacağı miktarda olan

• Heceleme: ta‧bak

tabak

1. tütün

tabak

[1] tütün

tabak

[1] tütün

tabak

[1] tütün

tabak

[1] tütün