สั่น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *salᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສັ່ນ (สั่น) หรือ ຊັ່ນ (ซั่น), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧃᧈ (แส่น), ภาษาไทดำ ꪎꪰ꪿ꪙ (สั่น), ภาษาไทใหญ่ သၼ်ႇ (สั่น), ภาษาอาหม 𑜏𑜃𑜫 (สน์), ภาษาจ้วง saenz, ภาษาจ้วงแบบหนง saenq
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สั่น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàn |
| ราชบัณฑิตยสภา | san | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /san˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]สั่น (คำอาการนาม การสั่น)
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำอกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฝรั่งเศส
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาเยอรมัน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+